រឿង​ព្រាន​សន្ទូច ( ចាក ធ. ខុ. ) ( មិន​ល្អ​ដោយ​ឈ្មោះ​ទេ លុះ​តែ​ត្រាស់​ដឹង​ធម៌​ទើប​ល្អ ) សេចក្តី​ដំណាល​ថា ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី មាន​ព្រាន​សន្ទូច​ម្នាក់​ឈ្មោះ​អ​រិយៈ ។ ថ្ងៃមួយ​ព្រាន​នោះ​យក​សន្ទូច​ទៅ​ស្ទូច​ត្រី ក៏​បាន​ជួប​ព្រះ​សាស្តា

រឿង​សោតាបន្នឧបាសក ( ចាក សី. ទុ. ) (​ គុណ​នៃ​ការ​អនុមោទនា​បុណ្យ ) ក្នុង​កាល​នៃ​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ព្រះ​នាមកស្សប មាន​ឧ​បាសក​ម្នាក់​ ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​សោតា បាន​ឡើង​ជិះ​សំ​ពៅ​ជា​មួយ​នឹង​ជាង​កាត់​សក់​ម្នាក់​ឆ្លង​មហា​សមុទ្រ ទៅ​ប្រ​កប​កិច្ច​ការ​ផ្សេងៗ

រឿ​ងសាវ​ត្ថី​ធី​តា​ (ចាក​ វិ. ខុ.) (គុណ​​នៃ​​ការ​​​គោរព​​បំរើ​​ស្វា​មី​​របស់​​ខ្លួន​​)​ ក្នុង​​ពុទ្ធ​ស​ម័យ​​កាល​ព្រះ​សម្តុទ្ធ​បរម​គ្រូ​​ទ្រង់់​​ប្រាប់​ថា​​នៅ​ក្នុង​​វត្ត​ផេត​ពន​ ។ កាល​នោះ​មាន​ស្រី្ត​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​ជា​ស្រី្ត​គ្រប់​លក្ខណ៍​មាន​​គំនិត​​

រឿងវនបាលបុត្រ (ចាក ខ. តិ.) (ការក្លាហានរបស់នាយកជន អាចផ្ចាញ់សត្រូវបានងាយ) ក្នុង​កាលកន្លងទៅហើយ​ ព្រះបាទព្រហ្មទត្តសោយរាជសម្បតិ្តនៅក្រុង​ពារាណសីសម័យនោះព្រះបរមពោធិសត្វទ្រង់សោយព្រះជាតិក្នុងត្រកូល នៃបុគ្គលអ្នករក្សាព្រៃម្នាក់ដល់ចំរើន​វ័យ​ឡើងមាន​បុរស​​

រឿង​កិស​វច្ឆ​តាបស (ចាក​ ស.​ ម.) មើល​ងាយ​មនុស្សសុចរិត​ ដូច​មើល​ងាយ​ទេវតា​ កាល​កន្លង​ទៅហើយ​ ព្រះពោធិសត្វ​ទ្រង់​សោយ​ព្រះជាតិ​ជាកូន​បុរោហិត​របស់ស្តេច​ក្រុង​ពារាណសី

រឿង​នាគ​ទេវ​បុត្រ​ (ចាក​ វិ​.​ខុ.) គុណ​នៃ​ការបូជា​ផ្កា​ឈើ​ ដល់​ព្រះ​ចេតិយ​) កាល​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​បរម​គ្រូ​គង់នៅវត្តជេតពនកាល​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ចូល​ទៅ​ថ្វាយ​បង្គុំលា​ព្រះសម្ពុទ្ធនិមន្តទៅទេវលោក​ដើម្បី​ពិនិត្យ​មើល​ទិព្វ​សម្បត្តិ​របស់​ពួក​ទេវ​តា​ក្នុង​ឆកា​មាសួគ៏

រឿង​នាង​វិសា​ខា​ (ចាក​ ធ​ ខុ) (ស្រ្តី​ល្អ​​ កម្រ​មាន​​ក្នុង​​លោក​) កាល​ព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់​នៅ​ក្នុង​វត្តបុពា្វរាម​ នាង​ក្រុង​សាវតី​ទ្រង់​ប្រារព្ធនូវ​មហា​ឧបាសិ​កា​ឈ្មោះ​វិសាខា​

រឿង​​ឆ្កែខាំ​ពពែ​ (ចាក លោក​ ជា) (ការ​វិនិច្ឆ័យ​កី្ត​ពនិត្យ​ហេតុ​ផល​ ​ជា​គតិ​របស់​បណ្ឌិត) កាល​ពី​ព្រេង​នាយ ​មានគង្វាល​​ពពែ​ម្នាក់​គៀង​ពពែ​​ឲ្យ​ទៅស៊ី​ស្មៅ​​ក្បែរ​ព្រៃ​មួយ​។ កាល​នោះមាន​ថ្មើរ​ព្រៃ​ម្នាក់​