Reading Article
Public date : 27, Jul 2019 (24,252 Read)
រឿងនាគទេវបុត្រ
|
|
|
រឿងនាគទេវបុត្រ
(ចាក វិ.ខុ.) គុណនៃការបូជាផ្កាឈើ ដល់ព្រះចេតិយ) កាលព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូគង់នៅវត្តជេតពនកាលព្រះមោគ្គល្លាន ចូលទៅថ្វាយបង្គុំលាព្រះសម្ពុទ្ធនិមន្តទៅទេវលោកដើម្បីពិនិត្យមើលទិព្វសម្បត្តិរបស់ពួកទេវតាក្នុងឆកាមាសួគ៏ព្រះសម្ពុទ្ធក៏ទ្រង់អនុញាតឲ្យទៅៗ ដល់ស្ថានតាវតឹង្សបានឃើញទេវបុត្រមួយរូប ជិះដំរីមាឌធំសំបើមអស្ចារ្យ មានអវយវៈទាំងអស់សសុទ្ធ។
ដំរីនោះមានភ្លុកពីរធំវែង ក្នុងភ្លុកមួយៗ មានស្រះបោក្ខរណីមួយៗ. ក្នុងស្រះមួយៗ មានផ្កាឈូក ៧. ក្នុ្ងងផ្កាឈូកមួយៗ មានស្រីទេពអប្សរមួយ ៗ ច្រៀងរាំប្រគំប្រដេញដំតួរ្យតន្រ្តីថ្វាយដល់ទេវបុត្រនោះ ។ ព្រះមោគ្គល្លានបាននិមន្តទៅឈរពីរមុខដំរីនោះ. ទេវបុត្របានឃើញហើយ ក៏ចុះទៅថ្វាយបង្គុំដោយគោរព លុះថ្វាយបង្គុំរួច ព្រះមោគ្គល្លានមានថេរដី កាសូរអំពីឈ្មោះ និងប្រវត្តិរបស់ទេវបុត្រនោះៗ បានទូលតបថេរដីកាថា ខ្ញុំព្រះករុណាឈ្មោះនាគទេវបុត្រ។ កាលសាសនាព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ព្រះនាមកស្សបព្រះអង្គបរិព្វានហើយកាលនោះពូកមហាជន នាំគ្នាដង្ហែព្រះសារីរិកធាតុទៅបញ្ចុះក្នុងចេតិយមានកំពស់មួយយោជន៍ ហើយនាំគ្នាយកផ្កាភ្ញីទៅបូជាព្រះចេតិយ។ ក្នុងសម័យខ្ញុំព្រះករុណា កើតជាឧបាសកមួយរូប មានសទ្ធាជឿជាក់ក្នុងព្រះរតនត្រ័យ បាន ៨ កហាបណៈ ទៅទិញផ្កាអំពីនាយមាលាការនោះ រកផ្កាមួយទងគ្មានឡើយ ព្រោះមហាជននាំគ្នាទិញយកទៅបូជាព្រះចេតិយគ្រប់ៗគ្នា។
នាយមាលាការបានប្រាប់ខ្ញុំព្រះករុណាថា ផ្កាគ្មានទេ បើអ្នកត្រូវការមិនបាន អញ្ជើញរកមើលបេះខ្លូនឯងចុះ។ ខ្ញុំព្រះករុណាក៏បានចូលទៅក្នុងសួន ខំរកមើលតាំងពីដើមសួនរហូតដល់ចុងសូន. ឃើញផ្កា ៨ ទងជ្រុះក្បែរគល់ ក៏រើសយកទៅបង្ហាញនាយមាលាការ បានបឲ្យថ្លៃ ៨ កហាបណៈ នាយមាលាការមិនព្រមយកបែរជានិយាយថា ផ្កាជាលាភរបស់អ្នកហើយ អ្នកអញ្ជើញយកចុះ ខ្ញុំព្រះករុណា ក៏យកទៅបូជាព្រះចេតិយទៅ។ ក្នុងកាលខាងក្រោយមក ខ្ញុំព្រះករុណាធ្វើមរណកាល ក៏បានមកកើតក្នុងទីនេះតែម្តង។ ព្រះមោគ្គល្លានបានជ្រាបដំណឹងនោះហើយ និមន្តហួសទៅទីដទៃទៀត។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
