រឿង​ខន្តី​វាទិតា​បស ( ចាក​ ខ. ច. ) ( កុំ​ធ្វើ​បាប​មនុស្ស​មាន​ខន្តី​ ប្រយ័ត្ន​ផែន​ដី​ស្រូប ) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ​ ព្រះ​ពោធិសត្វ​របស់​យើង​សោយ​ព្រះ​ជាតិ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ នាម​កុ​ណ្ឌៈនៅ​ក្នុង​ក្រុង​ពារាណ​សី​ មាន​ការ​នឿយ​ណាយ​នឹង​កិច្ច​មាន​រវល់​ក្រៃ​ពេក​ក៏​ចេញ​ទៅ​បួស​ជា​តាបស នៅ​អាស្រ័យ​​ក្នុង​ហេមវត្ត​​ ហើយ​ក៏​មាន​បំ​ណង​ចង់​ឆាន់​វត្ថុ​ប្រៃ និង​ជូរ​ ក៏​

រឿង​សច្ចវា​ទិ​នី​ ( ចាក​ ម. អ. ) ( និយាយពាក្យ​ពិត​ គង់​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ស្ថាន​ទេវ​លោក ) ពី​ដើម​មាន​ស្រ្តី​ម្នាក់​ មិន​បាន​ឲ្យ​ទា​ន មិនបាន​ធ្វើ​ការ​បូ​ជា​ មិនបាន​ស្តាប់​ធម៌ទេ​ក្នុង​មួយ​ជាតិ​នេះ​ គ្រាន់​តែ​រក្សា​ពាក្យ​សច្ចប៉ុណ្ណោះ​ លុះ​ស្លាប់​ទៅ​

រឿង​ប្រេត​ស៊ី​ខ្ទុះ​ឈាម (​ ចាក​ បេ. ខុ. ) ( ទោស​ប្រ​មាថ​មើល​ងាយ​ទាន​របស់​អ្នក​ដទៃ ) សម័យ​ពុទ្ធ​កាល​មាន​ភិក្ខុ​ ១២ អង្គ​ រៀន​យក​ព្រះ​កម្ម​ដ្ឋាន​អំ​ពី​សំ​ណាក់​ព្រះ​សាស្តា​ហើយ​ នាំ​គ្នា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រៃ​រក​ទី​ស្ងាត់​ ក៏​បាន​ទៅ​ដល់​ព្រៃ​រ​បោះ​មួយ​ ក្បែរ​​ក្រុង​សាវត្ថី​ ។ កាល​នោះ​មាន​ជាង​តម្បាញ​ ១៨ នាក់​នៅ​ក្រុង​សាវត្ថី​នោះ​ បាន​ដឹង​ថា​មាន​ភិក្ខុ​ ១២ អង្គ​ទៅ​គង់​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​របស់​ជិត​លំ​នៅ​ខ្លួន​ ក៏​នាំ​ចូល​ទៅ​ថ្វាយ

រឿង​ព្រាហ្មណ៏​សម្លាប់​កូន​ធ្វើ​ទាន ( ចាក គ. ទា. ) ( សម្បត្តិ​របស់​ជន​មាន​សទ្ធា​មិន​វិនាស​សាប​សូន្យ ) កាល​ពី​ព្រេង​នាយ មាន​ព្រាហ្មណ៏​ម្នាក់​មាន​សទ្ធា​ជឿ​ស៊ប់​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា ជា​អ្នក​ពេញ​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ទាន ។ ព្រាហ្មណ៏​នេះ​កាល​មាតា​បិតា​រៀប​ឲ្យ​មាន​គូស្រករ បាន​ចែក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ជា​ច្រើន​ស្មើ​ភាគ​នឹង​បងប្អូន​របស់​គាត់ ដល់​ពេល​ក្រោយ​មក​ព្រាហ្មណ៏​នេះ​ទៅ​ជា​អ្នកក្រ​ដើរ​សុំទាន​គេ

រឿង​ដំរី​នឹង​ទន្សាយ (ចាក​ គ. ប.) (អ្នក​តូច​អាច​យក​ឈ្នះ​អ្នក​ធំបាន​ដោយ​ឧបាយ​កល) ថ្ងៃ​មួ​យ​នៅ​ក្នុង​រដូវ​រាំង​ភ្លៀង​រីង​ស្ងួត​ហួត​ហែង​ឥត​មាន​ទឹក​ភ្លៀង​សោះ​ ដំរី​មួ​ហ្វូង​ធំ​ដែល​មាន​ក្តី​ស្រេក​ឃា្លន​បៀត​បៀន​ហើយ ចូល​ទៅ​និយាយ​នឹង​ដំរី​ជា​មេខ្លោង​ថា៖ លោក​ជា​ទី​ពឹង​! ធ្វើ​ឧបាយ​ដូច​ម្តេច​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​នឹង​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ត​ទៅ​ទៀត? ទី​នេះ​ត្រពាំង​បឹង​បួរ​រីង​អស់​ហើយ សូម្បី​តែ​សម្រាប់​សត្វ​តូច​តាច​ក៏​មិន​មាន​ដែរ

រឿង​សាមណេរ ៤ រូប​ជា​ព្រះ​អរហន្ត (ចាក ធ. ខុ.) បាន​ឮ​ថា នាង​ព្រាហ្មណី​ម្នាក់​បាន​ចាត់​ចែង​ឧទ្ទេស​ភត្ត​សម្រាប់​ភិក្ខុ​៤​អង្គ​ប្រើ​ព្រាហ្មណ៍​ជា​ប្តី​ឲ្យ​ទៅ​និមន្ត​លោក​ប្រាប់​ថា " ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ចូរ​អ្នក​ទៅ​វត្ត​និមន្ត​ព្រាហ្មណ៍​ចាស់​ៗ​៤ អង្គ​មក " ។ គាត់​ទៅ​វត្ត​និមន្ត​ថា​"សូម​និមន្ត​ព្រាហ្មណ៍​៤​អង្គ" ។ ខី​ណាសវសាមណេ ៤អង្គ​គឺ​សង្កិច្ច​១ បណ្ហិតះ ១ សោបាកះ ១ រេវតះ​១ មាន​អាយុ​៧​ឆ្នាំ​

រឿង​ឆ្កែ​ខាំ​ប្រេត (ចាក បេ. ខុ) (ទោស​ក្បត់​ស្វាមី និង​មុសាវាទ) កាល​សាសនា​ព្រះ​ទសពល​ព្រះ​នាម​កស្សប មាន​គហបតី​ម្នាក់ ជា​ឧបាសក​មាន​សទ្ធា​ជ្រះ​ថ្លា​ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា បាន​បបួល​ឧបាសក ៥០០ នាក់​សុទ្ធ​តែ​បាន​សម្រេច​សោតា​បត្តិ​ផល នាំ​គ្នា​ធ្វើ​ទាន​ផ្សេងៗ មាន​ធ្វើ​វត្ត​អារាម​ធ្វើ​ស្ពាន​ផ្លូវ​ថ្នល់ ធ្វើ​ទី​ចង្រម ធ្វើ​ព្រះ​វិហារ​ថ្វាយ​ព្រះ​សង្ឃ​មាន​ព្រះ​ពុទ្ធ​ជា​ប្រធាន បាន​នាំ​ភរិយា​របស់​ខ្លួន​គ្រប់​គ្នា

ឧគ្គហសូត្រ សម័យ​មួយ​ ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ គង់​នៅ​ក្នុង​ជាតិ​យាវ័​ន ទៀប​ក្រុង​ភទ្ទិយៈ ។ គ្រា​នោះ ឧគ្គហមេណ្ឌ​កនត្តា (ជា​ចៅ​មេណ្ឌសេដ្ឋី) ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ លុះ​ចូល​ទៅ​ដល់ ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​សម​គួរ ។ លុះ​ឧគ្គហមេណ្ឌកនត្តា អង្គុយ​ក្នុង​ទី​សម​គួរ​ហើយ បាន​ក្រាប​ទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ យ៉ាង​នេះ​ថា បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចម្រើន សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ មាន​ភិក្ខុ​ជា​គម្រប់ ៤