រឿងទហរភិក្ខុ

Audio

រឿងទហរភិក្ខុ
( ចាក ឋា. ប. )
( គុណនៃការស្តាប់នូវមហាវេស្សន្តរជាតក )

បានឮថា មានភិក្ខុកំឡោះមួយរូបនៅក្នុងតិស្សមហាវិហារ នាមហាគ្រាម ។ ថ្ងៃមួយបានឮដំណឹងថា ព្រះថេរៈឈ្មោះមហាជាតកភាណកៈ នឹងមកសំដែងនូវមហាវេស្សន្តរជាតក ក៏ប្រកបដោយពាន់នៃគាថា ក៏ចេញពីតិស្សមហាវិហារ នោះទៅអស់ផ្លូវ ៩យោជន៍តែមួយថ្ងៃ ព្រះថេរៈក៏ប្រារព្ធសំដែងនូវធម្មកថា ក្នុងខណៈនោះមែន ។

ភិក្ខុកំឡោះនោះ ក៏កំណត់ស្មារតីចងចាំតែគាថាខាងដើម និងចុងប៉ុណ្ណោះ មិនបានទាំងអស់ព្រោះលោកមកអស់ផ្លូវដ៏ឆ្ងាយ លោកម្ចាស់បានពោលនូវពាក្យនេះ ក្នុងកាលដែលខ្លួនក្រោកឡើងហើយឈរទ្រហ៊ោយំ ដោយអស់សេចក្តីសង្ឃឹមថា ការមកអស់ផ្លូវឆ្ងាយរបស់ខ្លួន នឹងសាបសូន្យឥតអំពើ ។

លំដាប់នោះមានមនុស្សម្នាក់បានឮសម្រែកយំ ក៏ទៅទូលសួរព្រះថេរៈថា បពិត្រលោកម្ចាស់ដ៏ចំរើន អម្បាញមិញនេះ មានភិក្ខុកំឡោះមូយរូបមកអំពីតិស្សមហាវិហារដើម្បីស្តាប់នូវធម្មកថារបស់លោកម្ចាស់ ហើយឈរស្រែកយំដោយអស់សង្ឃឹមថា ការមករបស់អញឥតអំពើសោះព្រោះលោកមានការនឿយលំបាកក្នុងដំណើរ ដែលមកអស់ផ្លូវឆ្ងាយនេះជាខ្លាំង ។

ព្រះថេរៈប្រាប់ថា បើដូច្នោះអ្នកទៅលួងលោមលោកថា ស្អែកនេះអាត្មានឹងសំដែងម្តងទៀត ។ ឧបាសកក៏ទៅទូលភិក្ខុកំឡោះនោះតាមថេរៈដីកា ។ លុះថ្ងៃស្អែកឡើងព្រះថេរៈក៏សំដែងម្តងទៀត ។ ភិក្ខុកឡោះនោះចងចិត្តចាំស្តាប់ដោយគោរព ក៏បានសម្រេចដល់ថ្នាក់ធម៌ឈ្មោះសោតៈ បានជាសោតាបន្នបុគ្គលមួយរូបក្នុងថ្ងៃនោះ ។

( ព្រះមហា សំ សុខ និសិ្សតសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់ ) អត្តបទនេះវាយបញ្ចូលដោយកញ្ញា ហេង សំដាណែត ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ប្រជុំនិទានជាតក ។

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

រឿង​ទហរភិក្ខុ

រឿងទហរភិក្ខុ