អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ៣០ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៥១,៧៤៥ ដង)
សំនួរ ចម្លើយអំពីព្រះសង្ឃគុណ
|
|
|
សំនួរ ចម្លើយអំពីព្រះសង្ឃគុណ
ស. តើពាក្យថា ព្រះសង្ឃ ក្នុងទីនេះមានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ពាក្យថា « ព្រះសង្ឃ » សំដៅយកបព្វជិតពុទ្ធសាសនិក ជាសាវ័កនៃព្រះមានព្រះភាគ បានដល់ព្រះអរិយសង្ឃ ជាអ្នកសម្រេចគុណវិសេសមានសោតាបត្តិមគ្គជាដើមផង ព្រះសម្មតិសង្ឃផង។ ព្រះសង្ឃជាពុទ្ធសាវ័កនេះ លោកជាអ្នកទ្រទ្រង់នូវគុណសម្បត្តិដែលលោក គួរជាទីគោរពនមស្សការនៃមហាជន។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី១មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី ១ គឺ « សុបដិបន្នោ » ប្រែថាលោកប្រតិបត្តិល្អហើយ សំដៅយកសេចក្ដីប្រតិបត្តិដ៏ត្រឹមត្រូវរបស់លោក តាមអង្គនៃអដ្ឋង្គិកមគ្គ ( ផ្លូវមានអង្គ ៨ ប្រការ ) ឬហៅថា មជ្ឈិមបដិបទាជាបដិបទាមិនធូរពេក មិនតឹងពេក មិនចូលទៅក្នុងកាមសុខល្លិកានុយោគ និងអត្តកិលមថានុយោគ លោកជាអ្នកប្រតិបត្តិល្អឈានទៅមុខមិនថយក្រោយ ជាអ្នកប្រតិបត្តិស្របតាមព្រះដ៏មានព្រះភាគ។ សុបដិបន្នោមាន ៣ យ៉ាងគឺ៖ ១- ភគវំ មូលិកា មានព្រះមានព្រះភាគជាមូល ២- ភគវំ នេត្តិកា មានព្រះមានព្រះភាគជាអ្នកណែនាំ ៣- ភគវំ បដិសរណា មានព្រះមានព្រះភាគជាទីពឹង។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី២ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ចំ. ព្រះសង្ឃគុណទី២គឺ « ឧជុបដិបន្នោ » មានសេចក្ដីថា លោកប្រតិបត្តិត្រង់ហើយ សំដៅយកសេចក្ដីប្រតិបត្តិរបស់លោក ឆ្ពោះត្រង់ព្រះនិព្វានមិនមែនជាសេចក្ដីប្រតិបត្តិ ដើម្បីគ្រាន់តែប្រលោមលោក ឬញ៉ាំងលោកឲ្យភាន់ច្រលំឡើយ គឺលោកជាអ្នកប្រតិបត្តិ មិនវៀចទៅតាមគាមធម៌ឬដោយលាភសក្ការៈមិនមាន មាយាសាថេយ្យជាអ្នកប្រតិបត្តិត្រង់តាមគន្លង នៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធនិងព្រះសង្ឃជាពុទ្ធសាវ័កដូចគ្នា ដែលប្រតិបត្តិត្រង់រហូតទាំងក្នុងចំពោះ មុខនិងទីកំបាំងមុខ។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី៣ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី ៣ គឺ « ញាយបដិបន្នោ » មានសេចក្ដីថា លោកប្រតិបត្តិដើម្បីព្រះនិព្វាន សំដៅយកសេចក្ដីប្រតិបត្តិរបស់លោកដើម្បី មគ្គផលព្រះនិព្វាន ដែលគួរដឹងច្បាស់ដោយខ្លួនឯង។ ពាក្យថា « ញាយៈ » ប្រែបានច្រើនយ៉ាង ដូចជាផលដែលគប្បីដឹង បដិបទាជាគ្រឿងដឹងច្បាស់ធម៌ដែលបុគ្គលគប្បីដឹងគឺមគ្គផលនិព្វាន ឧបាយជាគ្រឿងចេញចាកទុក្ខ និងគុណវិសេសដែលគប្បីដឹងបានជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀត ពាក្យថា « ញាយប្បដិបន្នៈ » សំដៅយកលោកអ្នកប្រតិបត្តិតាមធម្មាធិបតេយ្យ និងលោកាធិបតេយ្យ។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី៤ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី៤ គឺ « សាមីចិប្បដិបន្នោ » សេចក្ដីថា លោកប្រតិបត្តិហើយដ៏សមគួរ សំដៅយកសេចក្ដីប្រតិបត្តិ ដែលគួរគោរពកោតក្រែងជាសេចក្ដីប្រតិបត្តិដ៏សមគួរ ដែលអាចឲ្យបរិស័ទគោរពរាប់អានដោយស្មោះត្រង់ មិនមែនជាសេចក្ដីប្រតិបត្តិឡើងចុះ តាមលោកធម៌ដែលប៉ះពាល់ត្រូវនោះឡើយ។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី៥ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី៥គឺ « អាហុនេយ្យោ » មានសេចក្ដីថា លោកជាអ្នកគួរដល់សក្ការបូជាសំដៅយកសណ្ដាប់ធ្នាប់ល្អ គួរជាទីគោរពបូជានៃមហាជន ដែលអាចនាំគ្រឿងសក្ការៈអំពីចម្ងាយចូលមកបូជា។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី៦ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី៦ គឺ « បាហុនេយ្យោ » មានសេចក្ដីថា លោកជាអ្នកគួរដល់បុគ្គល ជាអ្នកទទួលសំដៅយក លោកមានគុណសម្បត្តិ សេចក្ដីល្អគ្រប់ត្រៃទ្វារ បរិបូណ៌ដោយសេចក្ដីសង្រួមដោយលោកមានឋានៈដ៏សមគួរ ទុកដូចជាភ្ញៀវពិសេស ដែលមកកាន់សំណាក់បុគ្គលណាមួយហើយអ្នកម្ចាស់ទីកន្លែង អាចទទួលគោរពរាប់អានដោយសេចក្ដីត្រេកអរ។ ព្រះសង្ឃជាពុទ្ធសាវ័កនេះ ទុកដូចជាភ្ញៀវជាន់ខ្ពស់ជាបុគ្គលដែលគួរមហាជន ទទួលដោយសេចក្ដីត្រេកអរពន់ពេក។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី ៧ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី៧ គឺ « ទក្ខិណេយ្យោ » មានសេចក្ដីថា លោកជាអ្នកគួរដល់ការធ្វើបុណ្យ សំដៅយកសេចក្ដីបរិសុទ្ធរបស់លោក ដែលលោកឋិតនៅក្នុងកុសលធម៌ជានិច្ច គួរមហាជនលើកតម្កើងថា ជាបដិគ្គាហកបុគ្គលយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ គួរទទួលបច្ច័យ ៤ របស់ទាយកទាយិកា អ្នកប្រាថ្នាបុណ្យ។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី ៨ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី៨ គឺ « អញ្ជលិករណីយោ » មានសេចក្ដីថា លោកជាអ្នកគួរយកអញ្ជលិកម្ម ( លើកដៃសំពះ ) សំដៅយកសេចក្ដីសង្រួមឥន្ទ្រីយ៍របស់លោក ដែលនៅប្រចាំទ្វារទាំងឡាយបីរបស់លោកគ្រប់ទិវារាត្រី គួរឲ្យមហាជនស្ងើចសរសើរ ថ្វាយបង្គំប្រណម្យដៃដោយគោរពដើម្បីជាទិដ្ឋានុគតិនៃសាធុជនតទៅ។ ស. តើព្រះសង្ឃគុណទី៩ មានសេចក្ដីដូចម្ដេច? ច. ព្រះសង្ឃគុណទី៩ គឺ « អនុត្តរំ បុញ្ញក្ខេត្តំ លោកស្ស » មានសេចក្ដីថា ព្រះសង្ឃជាបុញ្ញក្ខេត្តរបស់សត្វលោក មិនមានបុញ្ញក្ខេត្តណាក្រៃលែងជាង សំដៅយកសេចក្ដីបរិសុទ្ធបរិបូណ៌គ្រប់យ៉ាងដែលមានក្នុងខន្ធសន្ដានរបស់លោក ប្រៀបដូចជាស្រែដែលមានជីជាតិល្អ កាលបើបុគ្គលបានសាបព្រោះក្នុងស្រែនោះ ក៏អាចឲ្យផលបរិបូណ៌ព្រះសង្ឃជាបុគ្គលបរិសុទ្ធផូរផង់ដោយ សីល សមាធិ បញ្ញា ឈ្មោះថាទុកជាស្រែបុណ្យដ៏ប្រសើរបំផុតរបស់សត្វលោកដូច្នោះដែរ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ សំនួររបស់ខ្ញុំចម្លើយរបស់អ្នក ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
