មហាសុញ្ញតសូត្រ

សម័យមួយ  ព្រះដ៏មានព្រះភាគ  ទ្រង់គង់នៅនានិគ្រោធារាម  ជិតក្រុងកបិលវត្ថុ ។ ក្នុងសម័យនោះ ភិក្ខុទាំងឡាយ  មានព្រះអានន្ទ-ដ៏មានអាយុជាដើម កំពុងតែធ្វើនូវចីវរ ក្នុងវិហាររបស់ឃដាយសក្កៈ  ជិតនិគ្រោធារាមនោះឯង ។  ព្រះដ៏មានព្រះភាគ  ទ្រង់ត្រាស់ថា  ម្នាលអានន្ទ ភិក្ខុដែលត្រេកអរនឹងពួក ចូលចិត្តនឹងពួក ប្រកបរឿយៗក្នុងសេចក្ដីត្រេកអរនឹងពួក  ត្រេកអរនឹងគ្នីគ្នា  ចូលចិត្តនឹងមានគ្នីគ្នា  រីករាយនឹងគ្នីគ្នា  មិនល្អឡើយ ។

ចំពោះភិក្ខុដែលត្រេកអរនឹងពួក  នឹងគ្នីគ្នាយ៉ាងនេះ  ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់ថា បានមិនបាច់ប្រាថ្នា បានមិនលំបាក បានដោយស្រួល  នូវនេក្ខម្មសុខ  វិវេកសុខ  ឧបសមសុខ  សម្ពោធិសុខ  ពាក្យដូច្នេះនេះ  មិនសមហេតុឡើយ ។ ម្យ៉ាងទៀត ការដែលត្រេកអរនឹងពួក ត្រេកអរនឹងគ្នីគ្នាដូច្នេះ ហើយបានដោយមិនបាច់ប្រាថ្នា បានដោយមិនលំបាក  បានដោយស្រួលនូវចេតោវិមុត្តិ  តាមកាល  តាមសម័យ  គឺរូបជ្ឈាន៤    អរូបជ្ឈាន៤     ជាទីត្រេកអរក្ដី    បានដោយស្រួលនូវ   ចេតោវិមុត្តិ    មិនតាមកាល    មិនតាមសម័យ     គឺលោកុត្តរមគ្គផល     
ដែលមិនកម្រើកក្ដី  ពាក្យនេះក៏មិនសមហេតុដែរ ។
    
ជាបន្ត ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់សម្ដែងអំពីរូបដែលបុគ្គលត្រេកអរក្រៃលែងហើយ  មិននាំឱ្យកើតទុក្ខសោក  នៅពេលរូបនោះប្រែប្រួលទៅជាប្រការដទៃ  គឺមិនមានឡើយ  សូម្បីតែរូបមួយ ។
    
ព្រះអង្គត្រាស់សម្ដែង អំពីសុញ្ញតផលសមាបត្តិរបស់ព្រះអង្គ  ទាំងដាស់តឿនឱ្យភិក្ខុទាំងឡាយ  ធ្វើទុកក្នុងចិត្តនូវសុញ្ញតផល-សមាបត្តិក្នុងខ្លួនផងដែរ ។  ព្រះអង្គសម្ដែងអំពីកាមគុណ៥  សម្ដែងអំពីឧបាទានក្ខន្ធ៥  កថាវត្ថុ១០  ឧបទ្រពអាចារ្យ  ឧបទ្រពកូនសិស្ស  និងឧបទ្រពព្រហ្មចារ្យ ។
    
ជាចុងក្រោយនៃព្រះសូត្រ  ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់ថា  ម្នាលអានន្ទ ព្រោះហេតុនោះ អ្នកទាំងឡាយ គួររាប់អានតថាគត  ដោយសេចក្ដីប្រតិបត្តិជាមិត្ត កុំរាប់អានតថាគតដោយសេចក្ដីប្រតិបត្តិជាសត្រូវឡើយ  ការប្រតិបត្តិជាមិត្តនោះ  នឹងប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីប្រយោជន៍    ដើម្បីសេចក្ដីសុខ   ដល់អ្នកទាំងឡាយ    អស់កាលជាអង្វែង។...ម្នាលអានន្ទ តថាគតបន្សាត់បង់  បំផ្លាញបង់នូវទោសចេញហើយ  ប្រៀនប្រដៅថែមទៀត  ដោយគិតថា  នឹងឱ្យអ្នកទាំងឡាយ  មានសារៈគឺមគ្គផលតាំងនៅក្នុងសន្ដាន ។

ជំនួយសតិ២៣
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​