ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុគង់នៅក្នុងនាលគ្រាមនាដែនមគធៈ

ព្រះនិព្វាន
(ស្រង់ចាក សំយុត្តនិកាយ បិដកលេខ ៣៦ ទំព័រ ១០៨)

សម័យមួយ ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុគង់នៅក្នុងនាលគ្រាមនាដែនមគធៈ ។ គ្រានោះឯង បរិព្វាជកឈ្មោះ ជម្តុខាទកបានចូលទៅរកព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ពោលសំណេះសំណាលជាមួយនឹង ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ លុះបញ្ចប់ពាក្យដែលគួររីករាយនិងពាក្យដែលគួររលឹកហើយ ក៏អង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរ ។ លុះជម្តុខាទកបរិព្វាជក អង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរហើយ ក៏និយាយនឹងព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុដូច្នេះថា ម្នាលអាវុសោ ដូចម្តេចហ៎្ន ហៅថា និព្វាន ? ព្រះសារីបុត្តតបថា ម្នាលអាវុសោ សភាវៈដែលជាទី អស់ទៅនៃរាគៈ អស់ទៅនៃទោសៈ អស់ទៅនៃមោហៈ នេះហៅថា និព្វាន ។

ជម្តុខាទកបរិព្វាជក សួរបន្តទៀតថា ម្នាលអាវុសោ ចុះមគ្គ និងបដិបទា ដែលប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវព្រះនិព្វានុ៎ះមានដែរឬ ? ព្រះសារីបុត្តឆ្លើយថា ម្នាលអាវុសោ មគ្គ នឹងបដិបទា ដែលប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីឲ្យជាក់ច្បាស់ នូវព្រះនិព្វានមានដែរ ។ ព្រះសារីបុត្តឆ្លើយថា ម្នាលអាវុសោ មគ្គប្រកបដោយអង្គ ៨ នោះគឺ សម្មាទិដ្ឋិ ១ សម្មាសង្កប្បៈ ១ សម្មាវាចា ១ សម្មាកម្មន្តៈ ១ សម្មាអាជីវៈ ១ សម្មាវាយាមៈ ១ សម្មាសតិ ១ សម្មាសមាធិ ១ ។ ម្នាលអាវុសោ នេះហៅថា មគ្គ នេះហៅថា បដិបទាដែលប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវព្រះនិព្វាន នុ៎ះបាន ។ ជម្តុខាទកបរិព្វាជកពោលថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្ត បើដូច្នេះ បុគ្គលគួរ (តម្កល់ចិត្ត) ក្នុងអប្បមាទធម៌ ។

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជំនួយសុខភាពផ្លូវចិត្តភាគ ៤
រៀបរៀងដោយៈ សាមណេរ ធម្មាលង្ការោ ចាន់ សុជន
វាយអត្ថបទដោយៈ ឧបាសក សូត្រ តុលា

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

ព្រះ​សារី​បុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​គង់​នៅក្នុង​នាល​គ្រាមនា​ដែន​មគធៈ

ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុគង់នៅក្នុងនាលគ្រាមនាដែនមគធៈ