ទោសប្រមាថមើលងាយទានរបស់អ្នកដទៃ

ស្តាប់សំឡេង

រឿងប្រេតស៊ីខ្ទុះឈាម
( ចាក បេ. ខុ. )
( ទោសប្រមាថមើលងាយទានរបស់អ្នកដទៃ )

សម័យពុទ្ធកាលមានភិក្ខុ ១២ អង្គ រៀនយកព្រះកម្មដ្ឋានអំពីសំណាក់ព្រះសាស្តាហើយ នាំគ្នាចូលទៅក្នុងព្រៃរកទីស្ងាត់ ក៏បានទៅដល់ព្រៃរបោះមួយ ក្បែរក្រុងសាវត្ថី ។

កាលនោះមានជាងតម្បាញ ១៨ នាក់នៅក្រុងសាវត្ថីនោះ បានដឹងថាមានភិក្ខុ ១២ អង្គទៅគង់នៅក្នុងព្រៃរបស់ជិតលំនៅខ្លួន ក៏នាំចូលទៅថ្វាយបង្គំបវាណាបច្ច័យ ៤ និមន្តមកទទួលភត្តឯគេហដ្ឋានរបស់ខ្លួន ។

ជាងត្បាញជាធំទទួលយកភិក្ខុពីរអង្គទៅប្រគេនចង្ហាន់ឯផ្ទះរៀងៗខ្លួន ហើយនិមន្តឲ្យចាំវស្សានៅព្រៃនោះ ។

ចំណែកភរិយាជាងតម្បាញជាធំនោះ ជាស្ត្រីមិច្ឆាទិដ្ឋិមិនជ្រះថ្លានឹងភិក្ខុសង្ឃសោះ ជាងតម្បាញខឹង ក៏យកប្អូនស្រីនៃភរិយានោះ មកធ្វើជាភរិយា ប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិឲ្យជាធំក្នុងផ្ទះ នាំគ្នាធ្វើទាន មានប្រគេនចីវរជាដើមដល់ភិក្ខុសង្ឃ ។

លុះធ្វើទានហើយ ភរិយាមិច្ឆាទិដ្ឋិនោះ និយាយប្រមាថមើលងាយទាន ដែលស្វាមីបានធ្វើថា បាយទឹកដែលអ្នកឲ្យភិក្ខុសង្ឃឆាន់ នឹងឲ្យផលបុណ្យដល់អ្នកជាលាមក ខ្ទុះឈាម ឯចីវរដែលអ្នកប្រគេនលោកនោះ ឲ្យផលជាភ្លើងឆេះស្រោបកាយអ្នកជាប្រាកដ ។

សង្ខេបស្លេះសេចក្តីតែប៉ុណ្ណេះ ដល់នាងភរិយាមិច្ឆាទិដ្ឋិនោះស្លាប់ ទៅកើតជាប្រេតញីនៅក្បែរព្រៃភ្នំមួយ ឯជាងតម្បាញជាប្តីរបស់នាងមិច្ឆាទិដ្ឋិនោះ ស្លាប់ទៅកើតជារុក្ខទេវតា មានស័ក្តិធំ នៅអាស្រ័យលើដើមឈើក្នុងព្រៃធំនោះឯង ។

គួរអស្ចារ្យណាស់ ប្រេតញីនោះ តាំងពីកើតឡើងពុំដែលបានចំណីអាហារស៊ី បានផឹកទឹក និងសំពត់ស្លៀកម្តងសោះ ទទួលទុក្ខវេទនារកប្រៀបគ្មាន ចេះតែដើររុកព្រៃ ស្រែកថ្ងូររកចំណីអាហារ ក៏បានទៅជួបនឹងរុក្ខទេវតាជាស្វាមីពីជាតិមុននោះ ស្រែកសុំបាយទឹកស៊ីផឹក រុក្ខទេវតា ក៏យកចំណីអាហារទិព្វមកឲ្យស៊ី ប្រេតញីនោះគ្រាន់តែដាក់ដល់មាត់ ក៏ក្លាយជាលាមកខ្ទុះឈាម មើលទៅខ្លួនអាក្រាតទទេ មានសេចក្តីអៀនខ្មាស់ ស្រែកសុំសំពត់ទៀត រុក្ខទេវតាយកសំពត់ទិព្វឲ្យ ប្រេតញីទទួលយកទៅគ្របដណ្តប់ ក៏ក្លាយទៅជាភ្លើងឆេះសន្ធោសន្ធៅ ប្រកាច់ស្រែកទួញទាល់តែរលាស់សំបត់នោះចោលចេញ ។ ទទួលតែសេចក្តីទុក្ខបែបនេះជាយូរខែយូរឆ្នាំ ។

ក្នុងថ្ងៃមួយមានភិក្ខុមួយអង្គ ចេញវស្សាហើយចង់ទៅថ្វាយបង្គំព្រះបរមគ្រូ ក៏សុំដោយសារជាមួយឈ្មួញរទេះទៅក្រុងសាវត្ថី ទៅដល់ក្បែរព្រៃធំនោះ ដាល់រទេះឈប់សម្រាក ភិក្ខុក៏ចូលទៅក្នុងព្រៃក្រាលសង្ឃដី សឹងក្រោមម្លប់ឈើមួយ ពួកឈ្មួញរទេះដល់ពេញចេញដំណើរទៅទៀតរកភិក្ខុនោះ មិនឃើញក៏បរទេះហួសទៅ ។ ដល់ល្ងាចភិក្ខុនោះភ្ញាក់ឡើង រកឈ្មួញរទេះមិនឃើញចេះតែដើរតាមគន្លងរទេះ ដល់យប់ងងឹតមើលគន្លងរទេះមិនឃើញ ក៏វង្វេងចូលទៅក្នុងព្រៃជ្រៅ ។ រុក្ខទេវតាឃើញភិក្ខុនោះ ក៏ចុះពីចុងឈើ បង្ហាញខ្លួនឲ្យភិក្ខុឃើញ នាំលោកទៅក្បែរគល់ឈើនិមិត្តជាប្រាសាទ និមន្តឲ្យស្រង់ទឹករៀបកន្លែងប្រគេនសឹង ដល់ព្រឹកប្រគេនចង្ហាន់ឆាន់ទៀត ។

លុះឆាន់ហើយ ស្រាប់តែប្រេតញីនោះទៅសុំអាហារចំណី ទេវតានោះទៀត ។ ទេវតាឲ្យ ស៊ីដូចមុន ចំណីអាហារក្លាយទៅជាលាមកខ្ទុះឈាម ឲ្យសំពត់ស្លៀកក្លាយទៅជាភ្លើង ភិក្ខុឃើញហើយសង្វេគអស្ចារ្យណាស់ទើបសួរទេវតាៗ ប្រាប់បុព្វកម្មសព្វគ្រប់ហើយសួរ ទៅភិក្ខុនោះវិញថាធ្វើដូចម្តេចទើប ឲ្យប្រេតនេះបានស៊ីចំណី បានស្លៀកសំពត់កើត ? ភិក្ខុនោះប្រាប់ថា ឲ្យយកចំណីអាហារសំពត់ទៅប្រគេនដល់សង្ឃហើយឧទ្ទិសផលឲ្យទើបបាន ។ រុក្ខទេវតាក៏យកសំពត់ចំណីអាហារនាំបង្ហាញផ្លូវ ភិក្ខុនោះទៅវត្តជេតពន ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ មានព្រះពុទ្ធជាប្រធាន ហើយឧទ្ទិសផលឲ្យប្រេតញីនោះៗ ក៏បានស៊ីចំណីអាហារ ស្លៀកពាក់ រួចកម្មពៀរក្លាយខ្លួនទៅជារុក្ខទេវធីតាក្នុងវេលានោះហោង ។

បានដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅប្រជុំនិទានជាតក

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

ទោស​ប្រ​មាថ​មើល​ងាយ​ទាន​របស់​អ្នក​ដទៃ

ទោសប្រមាថមើលងាយទានរបស់អ្នកដទៃ