អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៧ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ២៤,៧៩៣ ដង)
រឿងក្អែកពោធិសត្វ
|
|
|
រឿងក្អែកពោធិសត្វ
(ចាក ការ. ឯ.) អ្នកសង្រ្គោះជាតិ គួរកុំស្តាយជីវិត ក្នុងកាលកន្លងទៅហើយ ព្រះពោធិសត្វទ្រង់សោយព្រះជាតិជាក្អែក មានក្អែក ៨០ ពាន់ចោមរោមជាបរិវារ នៅក្នុងមហាស្មសាន។ ថ្ងៃមួយមានបុរោហិតរបស់ព្រះបាទពារាណសីម្នាក់ ទៅមុជទឹកស្ទឹងក្រៅនគរ លុះមុជហើយក៏ត្រឡប់ចូលនគរវិញ។ សម័យនោះមានក្អែកពីរ ទំលើចុងកំពូលខ្លោងទ្វារនគរ ក្អែកមួយនិយាយថាម្នាលសម្លាញ់ ខ្ញុំគិតជុះដាក់ក្បាលបុរាហិតនេះ។ ក្អែកមួយឃាត់ថា អ្នកកុំធ្វើយ៉ាងនេះឡើយ បុរោហិតជាអ្នកធំ ការមានពៀរជាមួយអ្នកធំពិបាកណាស់ ត្បិតអ្នកធំតែខឹងហើយ គេធ្វើពួកក្អែកទាំងអស់ឲ្យវិនាសបាន។ ក្អែកមួយមិនស្តាប់ ក៏ជុះដាក់បុរោហិតនោះទៅ។ បុរោហិតដឹងជុះដាក់ខ្លួនហើយខឹងណាស់ បានចងពៀរចំពោះពួកក្អែកទាំងឡាយ តាំងពីពេលនោះមក។ គ្រានោះមានស្រ្តីម្នាក់កំពុងហាលស្រូវ ស្រាប់តែមានពពែមួយទៅស៊ីស្រូវ ស្រ្តីនោះក៏ចោលពពែនឹងអង្កត់ឧស ឆេះរោមសន្ធោសន្ធៅ ពពែក្តៅខ្លាំងណាស់ក៏រត់ចូលទៅត្រដុសខ្លួននឹងខ្ទមស្លឹកមួយក្បែរោងដំរីព្រះរាជា ភ្លើងក៏ឆេះខ្ទមរាលឆេះដល់ខ្ទមដំរីរលាកដំរីក្នុងរោងជាច្រើន។ អ្នករក្សាដំរីមិនអាចមើលដំបៅដំរីនោះបានឡើយ ក៏ចូលទៅទូលក្រាបព្រះរាជា កាលនោះព្រះរាជាទ្រង់ត្រាស់បុរោហិតថា អ្នកដឹងថ្នាំលាបដំបៅដំរីឬទេ? បុរោហិតក្រាបទូលថា បពិត្រមហារាជាខ្លាញ់ក្អែក ពូកែបំផុតខាងលាបដំបៅដំរី។ ព្រះរាជាទ្រង់ត្រាស់ថា បើដូច្នេះអ្នកនាំគ្នាសម្លាប់ក្អែកយកខ្លាញ់ឲហ្មដំរីឆាប់ៗ ។ តាំងពីពេលនោះមកបុរោហិតក៏បង្គាប់ឲ្យមនុស្សទាំងឡាយសម្លាប់គ្រប់ៗ គ្នា ដើម្បីយកខ្លាញ់។ ក្អែកព្រះពោធិសត្វបានដឹងហេតុនេះហើយ មានប្រាថ្នាដើម្បីសង្រ្គោះជាតិ ក៏នឹករំលឹកដល់បារីធម៏ញុំាងមេត្តាបារមីឲ្យកើតឡើងលះបង់ជីវិត ហើយសំដៅចូលតាមបង្អូចមហាប្រាសាទ ទៅក្រោមអាសនៈព្រះរាជា។ ក្នុងពេលនោះមានមនុស្សម្នាក់ប្រុងស្ទុះទៅចាប់ព្រះរាជាទ្រង់ឃាត់មិនឲ្យចាប់។ ព្រះពោធិសត្វសម្រាកបន្តិចហើយ ដើរចេញទៅក្រោមអាសនៈមកថ្លែងការទូលព្រះរាជាដោយបណ្ឌិតវាទ ហើយទូលថែមទៀតថា បុរោហិតជាអ្នកមានពៀរក្នុងពួកក្អែក បាននិយាយទូលព្រះអង្គថា ក្អែកមានខ្លាញ់ធម្មតាសត្វក្អែកតាំពីកាលណាមក មិនដែលមានខ្លាញ់ឡើយ. ពោលគាថាថាៈ និច្ចំ ឧព្វិគ្គហទយា សព្វលោកវិហេសិតា តស្មា នេសំ វសា នតិ្ថ កាកានស្មាកញាតីនំ បពិត្រព្រះមហារាជា ធម្មតាក្អែកជាសត្វមានចិត្តភ័យញ័របំផុតជានិច្ច ព្រោះមនុស្សលោកទាំងពួងចោមរោមបៀតបៀនហើយហេតុនោះ បានជាខ្លាញ់របស់ក្អែកទាំងឡាយ ដែលជាញាតិរបស់ទូលបង្គំនោះមិនមាន។ ព្រះរាជាទ្រង់ព្រះសណ្តាប់ហើយសោមនស្សរីករាយ បានយកប្រេងក្រអូបលាបស្រលាប ហើយលើករាជសម្បត្តិបូជាដល់ក្អែកពោធិសត្វ។ ព្រះពោធិសត្វទ្រង់ថ្វារាជសម្បតិ្តដល់ព្រះរាជាវិញ បានទូន្មានព្រះរាជាឲ្យសិ្តតក្នុងសីល ៥ ទើបសូមអភ័យទោសដល់សត្វក្អែកទាំងពួង។ ព្រះរាជាទ្រង់ឲ្យអភ័យដល់សត្វក្អែកទាំងអស់ហើយទ្រង់ព្រះរាជាទានចំណីដល់ពួកក្អែកទំាងឡាយក្នុងពេលនោះ។ ចំណែកខាងព្រះពោធិសត្វ ទ្រង់ព្រះរាជទានភោជនដែលព្រះអង្គតែងសោយឲ្យជានិច្ចរាល់ថ្ងៃ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
