ថ្ងៃ ពុធ ទី ២៩ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច
ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមត៌កព្រះពុទ្ធសាសនា
ទីតាំងៈ ក្រុងសៀមរាប
ម៉ោងផ្សាយៈ ១៦.០០ - ២៣.០០
វិទ្យុវត្តម្រោម
ទីតាំងៈ ខេត្តកំពត
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុសូលីដា 104.3
ទីតាំងៈ ក្រុងសៀមរាប
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចចូល៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១៥៥,៦៧៩
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៩៤,២៥៥
ខែនេះ ៦,៤៥៩,៨៧៧
សរុប ៣៥៦,៦៧៦,៩៩៥
Flag Counter
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៧ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៣១,១០៥ ដង)

រឿងសត្វមៀម



ស្តាប់សំឡេង
 

រឿងសត្វមៀម
( ចាក អ. ចូ. )
( ជ្រះថ្លាចំពោះ​ព្រះពុទ្ធ តែងរួចចាកទុក្ខសព្វយ៉ាង )

 
សេច​ក្តី​ដំ​ណាល​ថា​ ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ទ្រង់​គង់​អា​ស្រ័យ​ក្នុង​ ឥន្ទ​សាល​គុ​ហា​នា​វេ​ទី​យក​បព៍​ត​ ។ គ្រា​នោះ​មាន​សត្វ​មៀម​មួយ​ ពេល​ព្រះ​សា​ស្តា​ ស្តេច​យាង​ទៅ​បិណ្ឌ​បាត​​ តែង​ហើរ​តាម​ពាក់​កណ្តាល​ផ្លូវ​ លុះ​ព្រះ​អង្គ​ត្រ​លប់​មក​វិញ​ ក៏​នៅ​ទទួល​ពាក់​កណ្តាល​ផ្លូវ​ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ដែរ​ ។

ថ្ងៃ​មួយ​ សត្វ​មៀម​ចុះ​ពី​ភ្នំ​ មក​ថ្វាយ​បង្គំ​ ព្រះ​សម្មា​ស​ម្ពុទ្ធ​ ដែល​ប្រ​ថាប់​កណ្តាល​ ប្រ​ជុំ​ព្រះ​ភិក្ខុ​សង្ឃ​ ក្នុង​សាយ​ណ្ណ​ស​ម័យ ​ហើយ​សំ​រួល​​ស្លាប​ ផ្គង​អញ្ជ​លី ​បន្ទាប​ក្បាល​ ឈរ​នម​ស្ស​ការ​ព្រះ​ទ​ស​ពល​ ។

ព្រះ​អង្គ​ឃើញ​ហើយ​ ក៏​ទ្រង់​ញ​ញឹម​ ។ ព្រះ​អាន​ន្ទ​ត្ថេរ​ ទូល​សួរ​ថា​ បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចំ​រើន​ ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​ញ​ញឹម​ តើ​មាន​ហេតុ​អ្វី​​ ? មា្នល​អា​នន្ទ​ អ្នក​ចូរ​មើល​ សត្វ​មៀម​នេះ ​ញុំាង​ចិត្ត​ឪ្យ​ជ្រះ​ថ្លា​ ក្នុង​ត​ថ​គត​ និង​ភិក្ខុ​សង្ឃ​ អន្ទោល​ទៅ​ក្នុង​ទេវ​លោក​ និង​​មនុស្ស​លោក​ អស់​មួយ​សែន​កប្ប​ នឹង​បាន​ជា​ព្រះ​បច្ចេ​ក​ពុទ្ធ​ មួយ​អង្គ​នាម​ សោម​នស្ស ​។ ពួក​រុក្ខ​ទេវ​តាបាន​ពោល​ថា ​ឪ្យ​សព្វ​សា​ធុ​កា​រព្រម​ ៗ គ្នា​ថា ៖

ឧលូក មណ្ឌលក្ខិក
វេទិយកេ មំរទិឃវាសិក
សុខិតោសិ ត្វំ អយ្យ កោសិយ
កាលុដ្ធិតំ បស្សសិ ពុទ្ធរំ ។

ហៃ​មៀម​ កោ​សី​ភ្នែក​មូល​ម្នាស់អើយ​ អ្នក​នៅ​យូរ​ហើយ​លើ​បព្វ​តា នាម​វេ​ទិ​យកៈ​ ដល់​នូវ​សុ​ខា​ ឃើញ​ពុទ្ធ​វ​រា​ ក្រោក​ក្នុង​កាល​គូរ ។ មៀម​នេះ​ចុះ​ចាក​ទេវ​លោក​ គឺ​កុ​សល​មូល​ដាស់​តឿន​ហើយ​ នឹង​បាន​ជា​ព្រះ​បច្ចេក​ពុទ្ធ​មាន​វិ​ស្សុត​នាម​ថា​ សោម​នស្ស​ មាន​ញាណគ្មាន​ទី​បំ​ផុត​ ។

( ម​ហា​​ សំ - សុខ និស្សិតសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់ )
អត្តបទនេះវាយបញ្ចូលដោយ កញ្ញា ហេង សំដាណែត
ដកស្រង់ចេញពី សៀវភៅប្រជុំនិទានជាតក
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

 
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ២៥,០៩៧ ដង)
ស្រ្តី​ក្បត់​បើ​ទុក​ជា​ស្វាមី​បង្ហូរ​ឈាម​ខ្លួន ឲ្យ​ផឹក​ក៏​នៅ​តែ​ក្បត់
ផ្សាយ : ២៤ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៤៣,៩២៦ ដង)
អ្នក​មាន​សមគ្គី​រួប​រួម​គ្នា តែង​រួច​ចាក​ភយន្ត​រាយ
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
cccArray ( [download] => yes )