អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ១២ ឧសភា ឆ្នាំ២០១២ (អាន: ២៣,២៤៦ ដង)
សេចក្តីព្យាយាម

|
សេចក្តីលំបាកចិត្ត, ព្រួយចិត្ត, មិនសប្បាយចិត្ត ហៅថាទុក្ខ។ ទុក្ខនេះមានច្រើនជំពូកណាស់ នឹងរៀបរាប់ឲ្យចប់សព្វគ្រប់ក្នុងទីនេះមិនបានទេ។ សេចក្តីទ័លក្រ, ខ្វះខាតអាហារភោជន និងខ្វះខាតសម្លៀកបំពាក់, ខ្វះខាតគ្រឿងប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ ជាដើម ក៏ជាទុក្ខ ១យ៉ាង។ ការដែលនឹងឆ្លងផុតពីទុក្ខទ័លក្រ, ពីទុក្ខខ្វះខាតនេះបាន ព្រោះតែព្យាយាមប្រឹងប្រែងធ្វើការ, ព្យាយាមស្វះស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិឲ្យបាន ដោយផ្លូវសុចរិតត្រឹមត្រូវ តាមច្បាប់លោក ច្បាប់ធម៌។
នៅពេលកំពុងរៀនសូត្រក្តី កំពុងធ្វើការអ្វីៗក្តី តែងនឿយហត់លំបាករូបកាយ, ព្រួយចិត្តគំនិត ដោយខំគិតគូរ ជួនកាលទៅជាបរិភោគបាយមិនឆ្ងាញ់ អាស្រ័យដំណេកមិនលក់ ទាល់តែឈឺចាប់ក៏មាន នេះជាទុក្ខ១យ៉ាង។ ការដែលឆ្លងឲ្យផុតពីទុក្ខនឿយហត់ និងព្រួយចិត្តនេះបាន ព្រោះតែព្យាយាមអត់ទ្រាំ ចេះតែរៀនសូត្ររហូតទៅ មិនឈប់រៀនកណ្តាលទី ព្យាយាមអត់ទ្រាំធ្វើការទាល់តែរួចស្រេច មិនទម្លាក់ចោលពាក់កណ្តាលការ។ អ្នកដែលត្រូវគេបន្ទោស, ត្មះតិដៀល, ជេរស្តី ក៏កើតទុក្ខក្តៅក្រហាយចិត្ត។ ការដែលនឹងឆ្លងឲ្យផុតពីទុក្ខក្តៅក្រហាយចិត្តនេះបាន ព្រោះតែព្យាយាមអត់ធ្មត់ ដោយពិចារណាលោកធម៌ទាំង ៨យ៉ាង គឺមានលាភ១ គ្មានលាភ១ មានយស១ គ្មានយស១ សរសើរ១ និន្ទា១ សុខ១ និងទុក្ខ១ ឲ្យយល់ថាធម៌៨នេះ តែប្រែប្រួលផ្លាស់ប្តូរគា្ន ជាធម្មតាមិនទៀងទាត់ទេ។
សូមចុចខាងក្រោមនេះ ដើម្បីអានអត្តបទទាំងស្រុង៖
ដកស្រង់ចេញពី http://aphirati.blogspot.com
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
|