អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ១៨ មេសា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ១,៨៤៩ ដង)
កូនមាសឪពុក! គ្រប់យ៉ាងជា របស់គូគ្នា
|
|
|
កូនមាសឪពុក!
ក្នុងផែនពសុធានេះ ទាំងពីដើមរហូតមក គ្រប់យ៉ាងជា របស់គូគ្នា មានងងឹតមានភ្លឺ មានល្អមានអាក្រក់ ប្រសិនបើឱ្យរើសចំពោះរបស់ ដែលខ្លួនឯងពេញចិត្តហើយគ្រប់គ្នា រមែងប្រាថ្នា តែរបស់ដែលល្អ តែតាមពិតសេចក្ដី ប្រាថ្នានោះ គឺទាល់តែមានការប្រព្រឹត្ត ឱ្យបានល្អត្រឹមត្រូវ ទើបអាចសម្រេចទៅបាន។ ការដើរផ្លូវ ពោលគឺការប្រព្រឹត្ត ដើម្បីឱ្យបាន ទៅដល់សេចក្ដីល្អ សមតាមបំណង ប្រាថ្នាគឺ «ការស្រឡាញ់ អ្នកដទៃ» ជាការស្រឡាញ់ ដោយសេចក្ដីរាប់អាន ស្រឡាញ់ ដោយមេត្តា ព្រោះថា ការស្រឡាញ់ អ្នកដទៃបែបនេះ អាចដោះស្រាយនូវបញ្ហាបាន ដោយចំពោះ គឺបញ្ហាបៀតបៀន ធើ្វឱ្យលោកនេះមានតែសុខ សន្តិភាព «មេត្តាជាធម៌ សាងលោក និងទ្រទ្រង់លោក»។ ការស្រឡាញ់ អ្នកដទៃ ដោយធម៌មេត្តា នឹងកើតឡើងបាន ឪពុកសូមប្រាប់ដល់កូនដូចតទៅ៖ ១-សូមឱ្យកូនសម្លឹង មើលអ្នកដទៃ ថាជាមិត្តរួមកើត រួមចាស់ រួមស្លាប់ ជាមួយគ្នាទាំងអស់ មិនថាអតីត អនាគត ឬបច្ចុប្បន្នឡើយ។ ២-សម្លឹង មើលផ្នែកល្អនៃសត្វលោក និងសម្លឹង មើលបំណង ប្រាថ្នានៃសត្វលោក ដែលចង់បានសេចក្ដីសុខ ដូចៗគ្នា ព្រមទាំង សម្លឹងមើលសង្ខារលោក តាមសេចក្ដីពិតផង។ ៣-មានសេចក្ដី សន្ដោស គឺមានការពេញចិត្ត តាមមានតាមបាន ជាភូមិឋាន ក្នុងជីវិត មានបានយ៉ាងណា ក៏ព្រមល្មម យ៉ាងនោះ មិនប្រកាន់ស្អិត ព្រោះឃើញ ដល់ហេតុដែលសមគួរ ជាមួយផល សូមឱ្យកូនគិតថា «មានក៏ល្អ មិនមានក៏បាន»។ ពេញចិត្ត ចំពោះរបស់ដែល សមគួរ គឺរបស់ដែល បានមក ដោយសុចរិត ចិញ្ចឹមជីវិតដោយទ្រព្យ ត្រជាក់ត្រជំ។ ៤-មានការតាំងចិត្តមាំ ឃើញទោស នៃសេចក្ដីខ្ជិល ឃើញគុណ ប្រយោជន៍នៃសេចក្ដីព្យាយាម កាលបាន ជួបនូវ របស់ដែលមិនជាទីប្រាថ្នា ត្រូវកូនធើ្វទុកក្នុងចិត្តថា លាភ យស សុខទុក្ខ សរសើរនិន្ទា អត់លាភ អត់យស ជាច្បាប់ ធម្មតារបស់ជីវិត បើក្ដៅខ្លាំងកូនត្រូវពាក់មួក ឬបាំងឆត្រ កូនមិនត្រូវ ខឹងប្រទូស្ដ នឹងក្ដៅឡើយ។ ចំណូចទី១ និងទី២ ជាហេតុជិតនៃចិត្តមេត្តា ចំណុចទី៣ សេចក្ដីសន្ដោស រារាំង លោភៈ ព្រោះបើលោភៈច្រើននាំឱ្យខូចការរាប់អាន រហូតនាំចូលទៅរកការបៀតបៀន ទៀតផង ចំណុចទី៤ គឺព្យាយាមជាគូ នឹងសន្ដោស ញ៉ាំងជីវិតឱ្យមានស្ថេរភាព ជាប្រយោជន៍ដល់ការ រក្សានូវ គុណធម៌ ម្យ៉ាងទៀត ការមិនញាប់ញ័រ នឹងលោកធម៌ មិនទាស់ចិត្តជាមួយនឹង របស់ធម្មតា ឈ្មោះថា មានធម៌ ជាទីពឹង បុគ្គលមានធម៌ជាទីពឹង រមែងមិនខឹងក្រោធជាមួយអ្នកដទៃឡើយ។ ចូរកូនចាំទុកថា៖ ខឹងក្រោធនឹងអ្នកដទៃ គឺលុតជង្គង់អង្វរសូមសេចក្ដីសុខពីអ្នកដទៃ ឯការស្រឡាញ់ រាប់អានអ្នកដទៃ ជាការចែកនូវសេចក្ដីសុខ ដែលខ្លួនមាន យ៉ាងសម្បូណ៌ឱ្យដល់ អ្នកដទៃ។ បើកូនចេះស្រឡាញ់ រាប់អាន អ្នកដទៃប្រកបដោយធម៌មេត្តា ហើយកូននឹង បាននូវសេចក្ដីល្អ សមតាមបំណងប្រាថ្នា បីដូចកូនមាសឪពុក មានទេវតា តាមថែរក្សា អីចឹងឯង។ *មេត្តាប្រែថា៖ ការរាប់អាន រកអ្នកដែលបានរួមកើតស្លាប់ គ្រប់គ្នា ប្រាថ្នា សុខឆាប់ៗ ប្រញាប់ចង់រួចពីទុក្ខា។ សត្វលោកស្រឡាញ់ ខ្លួនឯងណាស់ កិលេសសែនក្រាស់ គ្រប់អាត្មា ព្រះឱ្យយកខ្លួនជាឧបមា សត្វក្នុងលោកាប្រាថ្នាសុខ។ អធ្យាស្រ័យសត្វមិនដូចគ្នា ចាត់ចែងការងារតាមភូមិស្រុក ប៉ុន្តែសត្វលោក ប្រឹងសម្រុក ធើ្វការ យកសុខដូចតែគ្នា។ កាលណាបានយល់ ដូច្នេះហើយ ចម្លើយដ៏ល្អគឺភាវនា ចម្រើនមេត្តាច្រូចគង្គា ព្រួយពិសក្លាយជាបុប្ផាស្រស់ ។ អត្ថបទ៖ (កូនមាសឪពុក) ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
|
