អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២២ កក្តដា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ១៥,២៩៣ ដង)
មឃទេវសូត្រ

|
សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់ក្នុងមឃទេវម្ពវ័ន ជិតក្រុងមិថិលា។ បទថា មឃទេវម្ពវនេ ដោយសេចក្តីថា ព្រះបរមពោធិសត្វ ជាព្រះរាជាព្រះនាម មឃទេវៈ ត្រាស់បង្គាប់ឲ្យដាំដើមស្វាយច្រើនដើមក្នុងទីនេះឯង ។ ព្រះមេឃទេវៈ បរមពោធិសត្វ បួសជាតាបសនៅក្នុងព្រៃស្វាយនេះ នៅពេលដែលព្រះកេសារបស់ព្រះអង្គមានស្កូវ ព្រះអង្គបានផ្តាំព្រះរាជបុត្រច្បងឲ្យរក្សានូវកល្យាណវត្តនេះ គឺឲ្យចេញទៅបួសនៅពេលណាដែលបានឃើញសក់របស់ខ្លួនមានស្កូវហើយ ។
ព្រះរាជបុត្រ និងព្រះរាជនត្តានៃព្រះបាទមឃទេវរាជនោះ តៗព្រះរាជវង្ស អស់ចំនួន ៨ ហ្មឺន ៤ ពាន់តំណ ហើយបានបួសទៅតាមកល្យាណវត្ត នៅក្នុងមឃទេវម្ពវ័ននេះឯង ។ ឥសីទាំងនោះ បានចម្រើនព្រហ្មវិហារធម៌ មានមេត្តាជាដើម អស់ព្រះជន្មហើយចូលទៅកាន់ព្រហ្មលោក ដោយអំណាចកម្មនាំឲ្យបដិសន្ធិ ។ ក្នុងបណ្តាព្រះរាជាទាំងអម្បាលនោះ ព្រះមឃទេវៈ បរមពោធិសត្វ បានចុតិអំពីព្រហ្មលោក មកជាស្តេចចុងក្រោយក្នុងការបំពេញកល្យាណវត្តនេះ ព្រះនាមព្រះបាទនិមិរាជ ។ ព្រះនិមិរាជ បរមពោធិសត្វ មុននឹងសាងព្រះផ្នួស ព្រះអង្គបានយាងទៅទស្សនាឋាននរក និងឋានទេវលោក ដោយទិព្វយានរបស់ព្រះមាតលិទេវបុត្រ ដូចមានក្នុងព្រះជាតកស្រាប់ ។
ព្រះនិមិរាជ បរមពោធិសត្វ ព្រះអង្គមានព្រះរាជបុត្រ ព្រះនាមថា កឡារជនកៈ ។ ព្រះរាជបុត្រនេះឯងដែលបានផ្តាច់នូវកល្យាណវត្ត គឺមិនបានចេញទៅបួសឡើយ ។ នៅខាងចុងនៃព្រះសូត្រ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់អំពីកល្យាណវត្តគឺអរិយមគ្គអង្គ៨ ដែលព្រះអង្គបានតាំងទុកហើយ ប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីរួចផុតចាកទុក្ខ ដោយព្រះពុទ្ធដីកាថា អ្នកទាំងឡាយគប្បីប្រព្រឹត្តតាមចុះ អ្នកទាំងឡាយ កុំជាបុរសចុងក្រោយនៃតថាគតឡើយ ។
ពាក្យថាបុរសចុងក្រោយ ( អន្តិមបុរិសោ ) បានដល់ កល្យាណវត្តគឺអរិយមគ្គអង្គ ៨ ដាច់សូន្យទៅ ក្នុងយុគនៃបុរសណា ក្នុងបណ្តាបុរសទាំងឡាយនោះ យុគនៃបុរសនោះ ប្រព្រឹត្តទៅជាបុរសចុងក្រោយ ។
ក្នុងបទ សមុច្ឆេទោ ហោតិ គប្បីជ្រាបថា ភិក្ខុមានសីល កាលដែលមិនព្យាយាម ដោយគិតថា យើងមិនអាចសម្រេចបាននូវព្រះអរហត្ត ឈ្មោះថា រមែងកាត់នូវកល្យាណវត្តនោះ ចំណែកបុគ្គលទ្រុស្តសីល ឈ្មោះថា កាត់ហើយ រីឯព្រះសេក្ខបុគ្គលទាំង ៧ ពួក ឈ្មោះថា រមែងឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ និងឈ្មោះថា ឲ្យប្រព្រឹត្តទៅហើយ សម្រាប់ព្រះខីណាស្រព ។ សូមអនុមោទនា !
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ សិក្សាព្រះសូត្រភាគទី១១ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |