មិនបានអ្វីនោះមែន  តែក៏មិនកើតទុក្ខដែរ

ក្រោកព្រឹកឡើង  យើងមិនដែលកើតទុក្ខព្រោះមិនបានសោយរាជ្យនោះឡើយ នេះមកអំពីយើងមិនដែលនឹកចង់សោយរាជ្យម្តងណាហ្នឹងឯង  នេះគឺជាឧទាហរណ៍សម្រាប់ឲ្យយើងយល់អំពីការមិនមានទុក្ខកង្វល់  គឺនៅត្រង់ដែលមិនត្រូវការ  មិនប្រាថ្នា  មិនហួងហែង ។  គួរសិក្សាអំពីនគរកាយ  អប់រំបរិញ្ញា  កាត់បន្ថយចំណង់ក្នុងការគ្រប់គ្រងហួងហែង  រហូតដល់អស់ចំណង់  ដូចដែលយើងមិនចង់ធ្វើស្តេចសោយរាជ្យដូច្នោះឯង  ព្រះពុទ្ធអង្គទ្រង់ត្រាស់ថា  ការអស់តណ្ហាឈ្នះអស់ទុក្ខទាំងពួង ។ ប.ស.វ.

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ