អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០៤ ឧសភា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៩,៤២៧ ដង)
ក្នុងពេលដែលចិត្តកើតរោគម្ដងៗ
|
|
|
ក្នុងពេលដែលចិត្តកើតរោគម្ដងៗ
ធ្វើឲ្យកើតឡើងនូវ ទោស ៦ យ៉ាងគឺៈ ១- អនករណ ធ្វើឲ្យងងឹតងងល់ ២- អចក្ខុករណ ធ្វើមិនឲ្យចក្ខុឃើញធម៌ពិត ៣- អញ្ញាណករណ ធ្វើមិនឲ្យមានប្រាជ្ញាឃើញធម៌ពិត ៤- វិឃជបក្ខិក ធ្វើឲ្យប្រព្រឹត្តទៅក្នុងសេចក្ដីចង្អៀតចង្អល់ ៥- បញ្ញានិរោធក ធ្វើឲ្យរលត់នូវប្រាជ្ញា ៦- អនិព្វានសំវត្តនិក ធ្វើមិនឲ្យប្រព្រឹត្ត ដើម្បីព្រះនិព្វាន។ សភាពនៃចិត្តដែលកើតឡើងមានអកុសលពេលនោះចិត្តមិនដែលមានសភាពល្អថ្លាឡើយ តែងតែងងឹតងងល់មិនដឹងនូវសភាវធម៌។ ងងឹតងងល់ក្នុងទីនេះ សំដៅដល់ការងងឹតនូវស្មារតី មិនមែនសតិតាំងមាំក្នុងការលឹកដឹង ឧទាហរណ៍ជាក់ស្ដែង ដូចជានៅក្នុងជីវិត ប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងគ្រប់គ្នាមានបងឈ្លោះប្អូន មីងឈ្លោះមា យាយឈ្លោះតា មាតាឈ្លោះបិតា ប្រពន្ធឈ្លោះប្ដី ដែលមានការឈ្លោះទាស់ទែងខ្វែងគំនិត មើលមុខគ្នាមិនចំទាំងនេះមកពីអ្វី ថាមកពីមិនមានស្មារតីឃុំគ្រងទូន្មានចិត្តហ្នឹងឯង។ ពេលដែលទោសចិត្តសេចក្ដីខឹងក្រោតកើតឡើង ពេលហ្នឹងមានសតិ ចេតសិក សម្បយុត្តធម៌កើតឡើងព្រមជាមួយបានទេ? មិនបានទេ ព្រោះអ្វី ព្រោះថាសតិជាសោភណចេតសិក ទោសចិត្តជាអកុសលលចិត្ត ដូច្នេះមិនអាចកើតជាមួយគ្នា បានទេ ពេលណាដែលកុសលចិត្តកើតឡើង ពេលនោះ អកុសលចិត្តមិនអាចកើតឡើងបានទេ ពេលណាអកុសលចិត្តកើតឡើង ពេលនោះកុសលចិត្តមិនអាចកើតឡើងបានទេ ហើយធម៌ទាំងនេះ តែងមានចំពោះជីវិតរបស់យើងគ្រប់គ្នា ទាំងកុសលធម៌ ទាំងអកុសលធម៌ និងទាំងព្យាក្រិតធម៌។ ចំពោះអកុសលធម៌ ធ្វើឲ្យសត្វលោកមិនឃើញធម៌ពិតបាន អកុសលធម៌មានអំណាចខ្លាំងណាស់ វាជាចៅហ្វាយនាយ ជាមេបញ្ជាការ អាចបញ្ជា ឲ្យយើងសម្លាប់មាតាក៏បាន សម្លាប់បិតាក៏បាន បំបែកសង្ឃក៏បាន សម្លាប់ព្រះអរហន្តក៏បាន ធ្វើលោហិតរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធឲ្យពុះពង ឬក៏អាចនាំឲ្យធ្វើបាបកម្មដទៃទៀតបានទាំងអស់ នេះចំពោះជីវិតបច្ចុប្បន្ន ដែលបាបអកុសលបញ្ជាឲ្យធ្វើ។និយាយអំពីជីវិត ដែលបានស្លាប់អំពីជាតិនេះទៅ បាបអកុសលនេះឯង តែងបញ្ជាសត្វឲ្យធ្លាក់នរក សត្វកើតជាប្រេត សត្វកើតជាអសុរកាយ សត្វកើតជាសត្វតិរច្ឆាន ក្នុងកំណើតថោកទាបយ៉ាងនេះ មិនមែនសត្វណាចង់កើតទេ រឿងនេះមកអំពីអកុសលទេតើដែលនាំឲ្យសត្វកើតយ៉ាងនេះ។ ហើយអកុសលធម៌នេះទៀត សោតធ្វើមិនឲ្យសត្វលោកដឹងច្បាស់នូវសច្ចធម៌ មិនឲ្យមានប្រាជ្ញាដឹងធម៌ពិត ក្នុងលោកនេះធម៌មាន ២ យ៉ាង គឺធម៌ពិត ១ ធម៌មិនពិត ១ ចំពោះសត្វលោកតែងតែច្រឡំ នឹងយល់ថាធម៌ពិត ទៅជាធម៌មិនពិត ដូចព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គទ្រង់សម្ដែងអំពីធម៌ទាំងឡាយ ជា អនត្តា មិនមែនសត្វមិនមែនបុគ្គលមិនមែនអត្តាតួខ្លួន មិនមែនបុរស មិនមែនស្ត្រី ដល់ទៅអ្នកដែលមិនបានដឹងនូវធម៌ពិត ស្ដាប់មិនបានហើយបន្ថែម ពីលើការស្ដាប់មិនបានគឺប្រឆាំងនឹងព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទៀត ដូចជាព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ដែលមានកូនស្លាប់ ហើយដើរ ទៅរកព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធយំបណ្ដើរដើរបណ្ដើររហូតបាន ជួបព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គបានត្រាស់សួរចំពោះព្រាហ្មណ៍ ថា ម្នាលព្រាហ្មណ៍ហេតុអ្វីបានជាអ្នកយំ ហេតុអ្វីបាន ជាអ្នកសោយសោកខ្សឹបខ្សួល ទុក្ខទោមនស្សយ៉ាងនេះ ព្រាហ្មណ៍បានក្រាបទួល ចំពោះព្រះអង្គសព្វគ្រប់ប្រការថា កូនរបស់ខ្ញុំព្រះអង្គបានស្លាប់បាត់បង់ជីវិត ព្រោះហេតុដូច្នោះបានជាខ្ញុំព្រះអង្គកើតទុក្ខ យំសោយសោកយ៉ាងនេះ រួចបានព្រះអង្គសម្ដែងថា អ៊ីចឹងហើយព្រាហ្មណ៍ សេចក្ដីសោកសេចក្ដីខ្សឹបខ្សួល សេចក្ដីទុក្ខទោមនស្សទាំងឡាយកើតមកអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ គ្រាន់តែព្រះដ៏មានព្រះភាគសម្ដែងមកប៉ុណ្ណឹង ព្រាហ្មណ៍បានស្ដាប់ឮហើយប្រឆាំងចំពោះព្រះអង្គថា ព្រាហ្មណ៍និយាយបន្ទោសទៀតថា តាមពិតសេចក្ដីសោក សេចក្ដីខ្សឹបខ្សួល សេចក្ដីចង្អៀតចង្អល់ ទុក្ខទោមនស្សមនុស្សទាំងឡាយ មិនមែនកើតមកអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ទេ សេចក្ដីសុខសប្បាយរីករាយ បានកើតមកអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ រួចហើយព្រាហ្មណ៍នោះ ក្រោកចេញចាកអំពីសំណាក់ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ សូម្បីថ្វាយតែបង្គំលាក៏មិនបានថ្វាយផង។ សេចក្ដីតែប៉ុណ្ណោះ គ្រាន់តែជាការបញ្ជាក់ត្រង់អ្នកដែលមិនបានដឹងធម៌ រមែងមានការប្រឆាំងនឹងធម៌យ៉ាងនេះ។ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀត ធម៌មិនពិតសត្វលោកតែងតែយល់ថា ជាធម៌ពិត ដូចជានៅក្នុងជីវិតយើងគ្រប់គ្នា ដែលមិនបានអប់រំចម្រើនបញ្ញា តែងតែប្រកៀកប្រកាន់ហួងហែងនូវបញ្ចក្ខន្ធ ដោយអំណាចនៃសក្កាយទិដ្ឋិថាជាសត្វ ថាជាបុគ្គលតួខ្លួនដូច្នេះទៅវិញប៉ុន្តែការដែល ប្រកាន់យ៉ាងនេះ មិនមែនមានពិតដោយបរមត្ថនោះឯណា តែវាជាការសន្មត់បញ្ញត្តិទៅលើបរមត្ថគឺ រូប វេទនា សញ្ញា សង្ខារ វិញ្ញាណ តែប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះធ្វើម៉េច កុំឲ្យមានការហួងហែង ធ្វើម៉េចកុំឲ្យមានការចង្អៀតចង្អល់តាមផ្លូវចិត្ត ធ្វើម៉េចកុំឲ្យរលត់នូវបញ្ញា ធ្វើម៉េចកុំឲ្យមិនបាននូវព្រះនិព្វាន មានតែយើងត្រូវការជំនួយដល់ចិត្ត ធ្វើឲ្យចិត្តមានសុខភាពល្អស្វែងយល់អំពីការពិតនៃជីវិត ចិត្តងងឹតព្រោះអត់ពន្លឺ ចិត្តភ្លឺព្រោះមានពន្លឺ ចិត្តឈឺព្រោះមានរោគ ចិត្តជាសុខព្រោះបានព្យាបាលនៅក្នុង មន្ទីពេទ្យមានបន្ទប់ប្រាំមួយ គ្រូពេទ្យអ្នកជួយគឺព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ថ្នាំគឺព្រះសទ្ធម្ម អ្នកដេកពេទ្យគឺព្រះសង្ឃ និងបរិស័ទអ្នកមានកិលេស។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជំនួយសុខភាពផ្លូលចិត្ត១ រៀបរៀងដោយ សាមណេរ ចាន់ សុជន ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
