ថ្ងៃ អង្គារ ទី ២៨ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច
ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមត៌កព្រះពុទ្ធសាសនា
ទីតាំងៈ ក្រុងសៀមរាប
ម៉ោងផ្សាយៈ ១៦.០០ - ២៣.០០
វិទ្យុវត្តម្រោម
ទីតាំងៈ ខេត្តកំពត
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុសូលីដា 104.3
ទីតាំងៈ ក្រុងសៀមរាប
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចចូល៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១៥៨,៩៤៧
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១១១,៨៣៧
ខែនេះ ៦,២៦៨,៨៩០
សរុប ៣៥៦,៤៨៦,០០៨
Flag Counter
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ៣១ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៥៦,៩៧៥ ដង)

សច្ចភាព​នៃ​ជីវិត



ស្តាប់សំឡេង
 
សច្ចភាព​នៃ​ជីវិត

- ការ​កើត​មក​ជា​មនុស្ស ហើយ​ជា​អ្នក​មាននូវ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ស្ដុកស្ដម្ភ គឺ​ជា​ផល​នៃ​កុសល​កម្ម ដែល​ឲ្យ​បដិសន្ធិ​មក​បាន​ទទួល​ផល ដែល​ច្រើន​ទៅ​ដោយ​កុសល​វិបាក។

- ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​លើ​លោក​នេះ វា​មិន​មែន​ជា​របស់​ជន​កំណាញ់​នោះ​ទេ តែ​បុគ្គល​កំណាញ់​ដែល​វង្វេង​មិន​ស្គាល់​ការ​ពិត ចេះ​តែសំគាល់​ថា​ របស់​អញ។ អញ​ជា​អ្នក​មាន ជា​សេដ្ឋី ជាគហបតី។ ពិត​មែន ទ្រព្យ​របស់​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​វិមាន ប្រាសាទ គេហដ្ឋាន ដែល​ជនកំណាញ់​បាន​ដឹង​បាន​ឃើញ វា​ជា​កុសល​វិបាក ដែល​ឲ្យ​បាន​ឃើញរូប​ល្អ។ បាន​នូវ​ផោដ្ឋព្វ សុខស្រួល។ ប៉ុន្តែ​វា​មិន​បាន​ជា​ប្រយោជន៍ សំរាប់ជន​កំណាញ់ ដែល​មិន​ហ៊ា​នទាំង​បរិភោគ​សូម្បី​តែ​ខ្លួន​ឯង​ធ្វើម្ដេច នឹង​ហ៊ាន​ឲ្យ​ទាន ដែល​ជា​ប្រយោជន៍​របស់​ក្នុង​បរលោក​បានដូច​បុគ្គល​ខ្វាក់​ភ្នែក ដែល​ឥត​មាន​អ្នក​ដឹង​ដៃ ធ្វើ​ម្ដេច​ហ៊ាន​ឈាន​ជើង​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​មុខ ព្រោះ​តែ​ហ៊ាន​អន្តរាយ​ផ្សេង​នឹង​កើត​មាន​ដល់​ខ្លួន។ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ទាំង​ឡាយ​ក្នុង​លោក​នេះ​ វា​ជា​របស់​លោក​នេះ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ វា​មិន​មែន​ជា​របស់​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ឡើយ។ មនុស្ស​ជា​ច្រើនបានខំប្រឹង​ស្វែង​រក ទ្រព្យ​ទាំង​នោះ​មក​គរទុក ប៉ុន្តែ​ដល់​ពេល​ជិត​ស្លាប់ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​យក​វា​ទៅ​ទុក​ចាយ​ ឯ​បរលោក​នោះ​ទេ។

-​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា បាន​ដឹង​សេចក្ដី​នេះ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​ រមែង​បរិភោគ​ខ្លួន​ឯង​ផង ចិញ្ចឹម​មាតាបិតា ប្រពន្ធកូន​ផង សង្គ្រោះ​ញាតិ​ផង ហើយ​ក៏​រមែង​ឲ្យ​ទាន សន្សំ​កុសល បាន​នូវ​ប្រយោជន៍​ពីទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ទាំង​នេះ​បាន។

ព្រោះ​ថា​ទ្រព្យ​ទាំង​ឡាយ​ បើមិន​បាន​ឲ្យ​ទាន​ហើយ មុខ​តែ​ត្រូវ​បោះ​បង់​ចោល​ទទេ។

ទាន​គឺ​ជា​ការ​ជញ្ជូន​ទ្រព្យ​ចេញពី​ផ្ទះ​ដែល​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ។

អត្ថបទរៀបរៀងដោយ ឧបាសិកា ជូ-ស៊ូហៀង
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ០៤ តុលា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ១០,៨៨៤ ដង)
កុំ​ទំនេរ​ក្នុងកិច្ចការ​ ព្រោះ​ថា​វេលា​មិន​សម្បូណ៌
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៩,១៩៩ ដង)
បានប្រាក់ខែ តែជីវិត​ត្រូវ​អស់ ៣០ ថ្ងៃ
ផ្សាយ : ២៩ មករា ឆ្នាំ២០២៣ (អាន: ៦,៩០៦ ដង)
ឧបដ្ឋា​យិក​ត្ថេរា​ប​ទាន​
ផ្សាយ : ៣០ មិថុនា ឆ្នាំ២០១២ (អាន: ១១,៥០២ ដង)
ស្តាប់ការអានគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកភាគទី ២១
ផ្សាយ : ១៤ តុលា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៥៦,៤៨៨ ដង)
យ៉ាង​ណា​ដែល​ហៅ​ថា​សមា​ទាន
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១០,០៣៧ ដង)
បុណ្យ​រមែង​ចម្រើន​ដល់​បុគ្គល​អ្នក​ឲ្យ
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
cccArray ( [download] => yes )