អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៩ មករា ឆ្នាំ២០២៣ (អាន: ១១,៨៤៦ ដង)
កិរិយាបរិច្ចាគទាន
|
|
|
កិរិយាបរិច្ចាគទាន
ការធ្វើប្រយោជន៍ដល់សង្គម ជាកាតព្វកិច្ចរបស់មនុស្សគ្រប់រូប ព្រះពុទ្ធប្រៀនប្រដៅយើងឲ្យចេះធ្វើប្រយោជន៍ក្នុងសង្គម ។ មនុស្សយើងតាំងពីតូចមកដល់ធំ រស់នៅបានដោយសារទាន បានដល់ការឲ្យចំណីចំណុក ចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាពីឪពុកម្តាយ បើគាត់មិនឲ្យយើងទេ យើងនឹងស្លាប់ ។ យើងអាចចេះដឹង អានអក្សរកើត ដោយសារលោកគ្រូអ្នកគ្រូបានប្រគល់ឲ្យនូវចំណេះដឹងដល់យើង ។ ការបរិច្ចាគទានជារឿងសំខាន់បំផុតសម្រាប់ជីវិត ។ ១. ទានមានន័យដូចម្តេច? ការផ្តល់ ឬប្រគល់នូវប្រយោជន៍ សេចក្តីសុខដល់អ្នកដទៃ ឈ្មោះថា ទាន ដូចជាការជួយសង្គ្រោះដល់ជនក្រីក្រ ការផ្តល់ឈាមដល់អ្នកជំងឺ ការណែនាំក្នុងផ្លូវល្អ ការឲ្យអភ័យ មិនចាប់ទោសអ្នកដទៃជាដើម ។ ២. ប្រភេទនៃការឲ្យទាន មាន ៣ យ៉ាង ក. អាមិស្សទាន បានដល់ការឲ្យនូវសំពត់ ខោអាវ គ្រឿងឧបភោគបរិភោគ លំនៅឋាន និងថ្នាំកែរោគ ដើម្បីអនុគ្រោះដល់អ្នកដទៃ ខ. ធម្មទាន បានដល់ការឲ្យចំណេះដឹង ការពន្យល់ណែនាំ ការបង្ហាត់ បង្រៀននូវចំណេះដឹងវិជ្ជាសិល្បសាស្រ្តផ្សេងៗ គ. អភ័យទាន បានដល់ការចេះយោគយល់ អធ្យាស្រ័យ មិនចាប់ទោសកំហុស ដែលធ្វើលើសលួសដោយអចេតនាមកលើយើង ។ បណ្តាទានទាំង ៣ នេះ ធម្មទានបានអានិសង្សច្រើនជាង ។ ៣. ទានរបស់សប្បុរស សប្បុរសតែងតែអនុគ្រោះជួយដល់អ្នកដទៃជានិច្ច សូម្បីក្នុងកាលទេសៈណាក៏ដោយ ។ ការឲ្យទានរបស់សប្បុរសមាន ៥ យ៉ាងគឺ ក. ឲ្យទានតាមកាល គឺពេលដែលគេអត់ឃ្លាន ទទួលគ្រោះថ្នាក់ត្រូវការជំនួយបន្ទាន់ ឬធ្វើបុណ្យតាមរដូវកាល ដូចក្នុងរដូវកឋិនជាដើម ។ ខ. ឲ្យទានដោយគោរព គឺមិនត្រូវបោះ ឬចោលឲ្យទេ ត្រូវឲ្យដោយអាកប្បកិរិយាទន់ភ្លន់ គោរពដល់អ្នកទទួល ។ គ. ឲ្យទានដោយសទ្ធា គឺជឿថា អំពើដែលយើងធ្វើល្អហើយ នឹងមានផលល្អមកខ្លួនយើងវិញ ។ ឃ. ឲ្យទានដោយអនុគ្រោះ គឺចង់សង្គ្រោះជួយដល់អ្នកដទៃ ឲ្យបានសុខ មិនមែនឲ្យដោយចង់លុបគុណអ្នកដទៃទេ ។ ង. ឲ្យទានដោយមិនបៀតបៀនខ្លួនឯង មិនបៀតបៀនអ្នកដទៃ គឺមិនលើកតម្កើងខ្លួនឯងថា គ្រាន់បើ ហើយមើលងាយអ្នកដទៃទេ ។ ប្រសិនបើ យើងបានប្រទះនូវវិបត្តភ័យអន្តរាយ គ្រោះថ្នាក់ណាមួយក្នុងចិត្តរបស់យើង ចង់ឲ្យអ្នកដទៃជួយសង្គ្រោះ យកអាសារ ដោយផ្តល់ជាប្រាក់កាស់ ជាដើម យ៉ាងណាមិញ មនុស្សគ្រប់គ្នាទាំងអស់នៅជុំវិញខ្លួនយើង សុទ្ធតែត្រូវការជួយសង្គ្រោះ អំពីយើងផងដែរ ដូច្នេះ យើងត្រូវមានមេត្តា ករុណា អាណិតអាសូរ ជួយឧបត្ថម្ភ គាំទ្រតាមសមត្ថភាពដែលខ្លួនធ្វើបាន ។ ៤. ផលនៃការឲ្យទាន តើការឲ្យទានមានផលឬទេ? ចេតនាលះបង់ នូវសេចក្តីសុខរបស់ខ្លួនប្រគល់ឲ្យអ្នកដទៃ ដោយមិនគិតតែអត្តទត្ថប្រយោជន៍ គឺជាអំពើបុណ្យ ៗ នាំឲ្យមានផលជាសុខ ។ ផលនៃការឲ្យទាន៖ ក. អ្នកផងទាំងពួងគេស្រឡាញ់ ចូលចិត្តរាប់អាន ខ. តែងបានត្រឡប់មកវិញនូវសម្បត្តិដោយសុចរិត គ. កេរ្តិ៍ឈ្មោះតែងផ្សព្វផ្សាយទូទៅថា ជាសប្បុរស ឃ. ពេលមរណកាល មិនវង្វេងស្មារតី ង. ស្លាប់ទៅហើយ បានទៅកាន់សុគតិភព ឋានសួគ៌ទេវលោក ។ ដកស្រង់ពីសៀវភៅ " មង្គលជីវិត " រៀបរៀងដោយ ភិក្ខុ គូ-សុភាព ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
