30
ថ្ងៃ ព្រហស្បតិ៍ ទី ២៨ ខែ មីនា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច






ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុវត្តខ្ចាស់
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមង្គលបញ្ញា
ទីតាំងៈ កំពង់ចាម
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចលើ៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១៦៩,៧៤៥
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៦៤,៥០៧
ខែនេះ ៦,១៦៧,៥៤៦
សរុប ៣៨៥,៤៥៤,២៣៩
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៨,០៨២ ដង)

អសម្មោហសម្បជញ្ញៈ



 
អសម្មោហសម្បជញ្ញៈ

អសម្មោហសម្បជញ្ញៈ ដឹងឋាន​មានសេចក្ដី​មិន​វង្វេង​នោះ មាន​សេចក្ដី​អធិប្បាយ​ថា៖ សេចក្ដី​មិន​វង្វេង​ក្នុង​ឥរិយាបថ​ទាំង​ឡាយ មាន​ឈាន​ទៅ​មុខ ថយ​ទៅ​ក្រោយ​ជាដើម​ហៅថា អសម្មោហសម្បជញ្ញៈ។ បណ្ឌិត​គួរ​ជ្រាប​សេចក្ដី​នោះ​យ៉ាង​នេះ​ថា ធម្មតា​ពួក​អន្ធពាល​បុថុជ្ជនរ​រមែង​វង្វេង​ក្នុង​ឥរិយាបថ​ទាំង​ឡាយ​មាន​ឈាន​ទៅ​មុខ​ជា​ដើម គឺ​គ្រាន់​តែ​ដឹង​ថា ខ្លួន​ឈាន​ទៅ​មុខ, ជំហាន​ទៅ​មុខខ្លួន​បាន​ឈាន​ទៅ​ហើយ ដូច្នេះ​ឬ​ថា អញ​ឈាន​ទៅ​មុខ, ជំហាន​ទៅ​មុខ​អញ​បាន​ឈាន​ទៅ​ហើយ ដូច្នេះ​ប៉ុណ្ណោះ មិន​ដឹង​វិសេស​ជាង​នេះ​ឡើយ។ ឯយោគាវចរភិក្ខុ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា​នោះ មិន​វង្វេង​ដូច្នោះ​ទេ គឺ​កាល​បើ​មាន​ចិត្ត​គិត​ថា អាត្មា​អញ​នឹង​ឈាន​ទៅ​មុខ ដូច្នេះហើយ ក៏​នឹក​ឃើញ​ថា ឱ! ឥឡូវ​នេះ​វាយោធាតុ​ញ៉ាំង​វិញ្ញត្តិ​ឲ្យ​កើត​ឡើង គឺ​ខ្យល់​កម្រើក​ហើយ​តា ដូច្នេះ​ ជាមួយ​នឹង​ចិត្ត​ដែល​គិត​ថា អញ​ឈាន​ទៅ​មុខ នោះ​ឯង; ហើយ​គិត​ត​ទៅ​ទៀត​ថា ឱ! ឥឡូវ​នេះ រាង​ឆ្អឹង​ដែល​លោក​សន្មត​ថា​កាយ​នេះ កំពុង​ឈាន​ទៅ​មុខ​ដោយ​អំណាចកម្រើក​វាយោធាតុ និង​ កិរិយា​ចិត្ត​ហើយ។ គិត​យ៉ាង​នេះ​គ្រប់​ឥរិយាបថ និង​ធាតុ​ទាំង ៤។ តាម​សេចក្ដី​ក្នុង​បរមត្ថថា ការ​ដើរ​ក៏​ជា​របស់​ពួក​ធាតុ​ការ​ឈរ​ក៏​ជា​របស់​ពួក​ធាតុ​ទាំង​អស់។ ចិត្ត​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ជា​មួយ​នឹង​រូប​ក្នុង​ចំណែក​នោះៗ ជាប់​គ្នា​ដូច​ខ្សែទឹក។ សេចក្ដី​នេះ សម​ដូច​ន័យ​គាថា​ដែល​លោក​ពោល​ថា៖

អញ្ញំ ឧប្បជ្ជតេ ចិត្តំ     អញ្ញំ ចិត្តំ និរុជ្ឈតិ
អវីចិមនុសម្ពន្ធោ        នទីសោតោវ វត្តតិ។

សេចក្ដីថា៖ ចិត្ត​ដទៃ​កើត​ឡើង ចិត្ត​ដទៃ​ក៏​រលត់​ទៅប្រហែល​គ្នា​នឹង​ខ្សែ​ទឹក​ទន្លេ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ជាប់​ទៅ​តាម​រលក។

សេចក្ដី​មិន​វង្វេង​ក្នុង​ឥរិយាបថ​ទាំង​ឡាយ​មាន​ឈាន​ទៅ​ខាង​មុខ​ជាដើម ដូច​ពណ៍​នា​មក​ហើយ​នេះ បាន​ឈ្មោះ​ថា អសម្មោហសម្បជញ្ញៈ។

អ្នក​ដែល​ប្រកប​ដោយ​សម្បជញ្ញៈ​ដូច្នេះ ចិត្ត​ក៏​រមែង​ជ្រះថ្លា មិន​មាន​ឱកាស​ឲ្យ​ឧបក្កិលេស​រុករាន​ចូល​មក​បាន។

សតិនិង​សម្បជញ្ញៈ​ទាំង​ពីរ​នេះ បើ​កើត​ឡើង​ព្រម​គ្នា​ក្នុង​វេលា​មួយ ក៏​រឹងរឹត​តែ​ទ្វេ​កម្លាំង​ច្រើន​ឡើង អាច​កំចាត់​សត្រូវ​គឺ​កិលេស​ដែល​ជា​មេកង​ធំ គឺ​រាគៈ ទោសៈ មោហៈ ឲ្យ​អស់​ទៅ​បាន, តែ​កិលេស​ទាំង​នេះ​អស់​ទៅ​ហើយ ចិត្ត​រមែង​បរិសុទ្ធ​ជ្រះថ្លា​ផូរផង់; ទុក​ជា​មិន​ដាច់​អស់​ជា​សមុច្ឆេទប្បហាន ក៏​គង់​ជា​តទង្គប្បហាន; កាល​បើ​ជា​តទង្គប្បហាន​រឿយៗ ក៏​រមែង​ក្លាយជា​សមុច្ឆេទប្បហាន​ទៅ​បាន។ សន្ដាន​ចិត្ត​នៃ​ជន​ដែល​បាន​ដុស​ខាត់​រឿយៗ រមែងស្អាត​ផូរផង់​ទៅ​ដោយ​លំដាប់​តាម​ទំនង​នៃ​កុសល​ធម៌​ដែល​ជា​គ្រឿង​ដុស​ខាត់​នោះ ៗ, ដូច​ព្រាហ្មណ៍​ម្នាក់​ដែល​ធ្វើការ​កុសល​បន្តិច​ម្ដងៗ ជា​លំដាប់ ដរាប​ដល់​បាន​សម្រេច​មគ្គផល, សូម​នាំ​រឿង​នោះ​មក​សម្ដែង​ជា​ឧទាហរណ៍ដូច​តទៅ​នេះ៖

រឿង ព្រាហ្មណ៍ធ្វើបុណ្យ​ជា​លំដាប់

ព្រាហ្មណ៍​នោះ បាន​ធ្វើ​បុណ្យ​ជាលំដាប់ៗ តាំង​ពីតិច​ៗ ដរាប​ដល់​បាន​សម្រេច​មគ្គផល​ជាទី​បំផុត។ មុន​ដំបូង​បាន​ឃើញ​ទី​ដែល​ភិក្ខុ​ ១ រូប​ឈរ​ឃ្លុំ​ចីពរ ទី​នោះ​មិន​ស្អាត​ប្រឡាក់​ដោយ​ភក់​និង​ស្មៅ; ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្អាត​ល្អ​ឡើង បាន​ជញ្ជូន​ដី​ខ្សាច់យក​មក​រោយ​រាយ រួច​ធ្វើ​បារាំ​បាំង​កំដៅ​ថ្ងៃ ខាង​ក្រោយ​កំផុត​បានសាង​សាលា ១ ត្រង់​ទី​នោះ។ វេលា​សម្ពោធ​ឆ្លង​សាលា​នោះ បាន​និមន្ត​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ​មាន​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ជា​ប្រធាន​មក​ឆាន់; លុះ​ទ្រង់​ឆាន់​ហើយ, ក៏​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​ប្រវត្តិ​ហេតុ​នៃ​ការ​សាង​សាលា​នោះ​ឲ្យ​ទ្រង់​ជ្រាប​តាំង​ពី​ខាង​ដើម​ជា​លំដាប់​មក រួច​វេរសាលា​នោះ​ថ្វាយ​ចំពោះ​សង្ឃ មាន​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ជា​ប្រធាន​កាល​ដែល​ព្រះបរម​គ្រូ​នឹង​អនុមោទនា ក៏​ទ្រង់​សម្ដែង​បទ​ព្រះគាថា​នេះ​ថា៖

អនុបុព្វេន មេធាវី ថោកំ ថោកំ ខណេ ខណេ
កម្មារោ រជតស្សេវ និទ្ធនេ មលមត្តនោ។

សេចក្ដីថា អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា​គួរ​កំចាត់​មន្ទិល​ក្នុង​ខ្លួន​ខណៈ ៗ បន្តិចម្ដង ៗ ដោយ​លំដាប់​ទៅ, ដូច​ជាង​មាស​ដែល​ជម្រះ​ស្នឹម​នៃ​មាស​ប្រាក់ ដូច្នោះ។
ពាក្យ​ដែល​ទូន្មាន​ឲ្យ​ធ្វើ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ផូរផង់ ជាលំដាប់​ដរាប​ដល់​បាន​សម្រេច​អរហត្ត​ជាទីបំផុត ដូច​ពោល​មក​នេះ​រាប់​ថា​ជា ពុទ្ធសាសនា ពាក្យ​ប្រដៅ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ទាំង​ឡាយ គឺ​ព្រះពុទ្ធ​រាល់​ព្រះអង្គ​ដែល​បាន​ត្រាស់​កក្នុង​កាល​ទាំង​ពយង តែង​ទ្រង់​ប្រដៅ​ដូច្នេះ។

ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ ឱវាទបាតិមោក្ខ
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ១៨ មីនា ឆ្នាំ២០២៤ (អាន: ២២,៦៣០ ដង)
៤យ៉ាងរបស់អ្នកគ្រប់គ្រងផ្ទះ ដើម្បី​សុខ​ចម្រើន​កើត​សុភមង្គល​
ផ្សាយ : ៣១ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៥,៥០៩ ដង)
ធម៌​ជា​សារៈ​សំខាន់​របស់​មនុស្ស ធម៌​ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​ល្អ
ផ្សាយ : ២៧ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៣៩,៧៩២ ដង)
មូល​ហេតុ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​សម្តែង​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​សូត្រ​
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
CPU Usage: 3.63
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៤ ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំជាប្រចាំឆ្នាំ ឬប្រចាំខែ  ដើម្បីគេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំយើងខ្ញុំមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយតទៅ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987  ✿✿✿