អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៨,៧៨៣ ដង)
គោចរសម្បជញ្ញៈ
|
|
|
គោចរសម្បជញ្ញៈ
គោចរសម្បជញ្ញៈ ដឹងឋានជាទីគោចរនោះមានអធិប្បាយថា៖ បណ្ដាកម្មដ្ឋានទាំង ៣៨ ប្រការនោះកាល នោះកាលបើយោគាវចរភិក្ខុអ្នកពិចារណាព្រះកម្មដ្ឋាន បានរៀនកម្មដ្ឋានណាមួយដែលមានអារម្មណ៍ជាទីគាប់ចិត្ត គឺសមគួរតាមចរិត ហើយក៏បានយកព្រះកម្មដ្ឋានជាអារម្មណ៍គ្រប់វេលាដែលគោចរទៅរកចង្ហាន់ មិនបានឲ្យចិត្តនោះប្រាសចាកកម្មដ្ឋានដំណើរដែលត្រាចទៅនោះហៅថា គោចរសម្បជញ្ញៈ។ ដើម្បីសម្ដែងឲ្យជាក់ច្បាស់នូវគោចរសម្បជញ្ញៈនោះ អ្នកប្រាជ្ញគួរជ្រាបតាមន័យដែលលោកចែកជា ៤ ដូច្នេះគឺ៖ ក- ឯកច្ចោ ហរតិ ន បច្ចាហរតិ ព្រះយោគាវចរចំពូកខ្លះ កាន់យកពុទ្ធានុស្សតិកម្មដ្ឋានជាអារម្មណ៍បានតែពេលដែលត្រាច់ទៅបិណ្ឌបាត ត្រឡប់មកវិញមិនបាន ខ- ឯកច្ចោ បច្ចាហរតិ ន ហរតិ ព្រះយោគាវចរ ចំពូកខ្លះ បានតែក្នុងពេលត្រឡប់មក ពេលដែលត្រាច់ទៅមិនបាន គ- ឯកច្ចោ បន នេវ ហរតិ ន បច្ចាហរតិ ព្រះយោគាវចរចំពូកខ្លះ មិនបានទាំងទៅទាំងមក ឃ- ឯកច្ចោ ហរតិ ច បច្ចាហរតិ ច ព្រះយោគាវចរចំពូកខ្លះ បានទាំងទៅទាំងមក។ កាលបើព្រះយោគាវចរ កាន់យកពុទ្ធានុស្សតិកម្មដ្ឋានជាទីសប្បាយហើយ ក៏ចម្រើនគ្រប់វេលាដែលគោចរទៅរកចង្ហាន់នុះឯង ហៅថា គោចរសម្បជញ្ញៈ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ឱវាទបាតិមោក្ខ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
