30
ថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៩ ខែ មីនា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច






ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុវត្តខ្ចាស់
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមង្គលបញ្ញា
ទីតាំងៈ កំពង់ចាម
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចលើ៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ៦២,៦៤៣
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៨០,១៣៣
ខែនេះ ៦,២៤០,៥៧៧
សរុប ៣៨៥,៥២៧,២៧០
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០២ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ៣៨,៨៣៩ ដង)

កំណើត​បុណ្យ​៧​ថ្ងៃ



 
កំណើត​បុណ្យ​៧​ថ្ងៃ

ពរ​ទាំង​ឡាយ​៤​ប្រការ​គឺ

អាយុ សូម​ឲ្យ​មាន​ជន្មវស្សា​យឺនយូរ
វណ្ណៈ សូម​ឲ្យ​មាន​សម្បុរកាយ​រូប​ឆោម​ល្អ
សុខៈ សូម​ឲ្យ​បាន​សុខ​កាយ​សប្បាយ​ចិត្ត
ពលៈ សូម​ឲ្យ​មាន​កម្លាំង​កាយ​និង​កម្លាំង​សទ្ធា

នមោ តស្ស ភគវតោ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស (៣ដង)

ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា សូម​នមស្ការ​ចំពោះគុណ​កែវ​ព្រះរតនត្រ័យ​ទាំង​បី ដោយ​សេចក្ដី​គោរព​ជ្រះថ្លា​យ៉ាង​ក្រៃលែង។

ពិធី​បុណ្យ​៧​ថ្ងៃ​នេះ ជាតិ​ខ្មែរ​យើង​តែង​តែ​ប្រារព្ធ​ធ្វើ​មិន​សូ​វខាន​ពិសេស​ពេល​ក្រុម​គ្រួសារ​ណា​មួយ​មាន​សមាជិត​ណា​ម្នាក់ស្លាប់ គឺ​មិន​សូវ​ចៀសរួចពី​ការ​ប្រារព្ធ​ធ្វើ​បុណ្យ​៧ថ្ងៃនេះឡើយ។ យើង​ដឹង​ថា ព្រះពុទ្ធសាសនា​មាន​និយាយ​ពី​កម្ម​ផល​ដែល​បុគ្គល​អ្នកស្លាប់ តែង​ស្ពាយ​ទៅ​ដោយ​អំពើ​ជា​កុសល​និង​អកុសល​ជាប់​ជា​មួយ​ប្រៀប​នឹង​ប្រមោល​អន្ទោល​តាម​ប្រាណ​អ៊ីចឹង។

ដូច្នេះ​តើ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រព្រឹត្តនោះ​ទីបំផុត​នឹង​បាន​ទទួល​ទុក្ខ​ឬ​សុខ​យ៉ាង​ណា? ព្រោះ​ហេតុ​នេះ​ទើប​យើង​ឃើញ​ថា ពិធី​បុណ្យ​៧​ថ្ងៃ ញាតិ​មិត្ត​តែង​ធ្វើ​សឹង​គ្រប់​កន្លែង ដោយ​យោង​តាម​ការ​បញ្ជាក់​ទាក់​ទង​នឹង​រឿង​មាន​ដូច​តទៅ
 
រឿងភិក្ខុតិស្សត្ថេរ

កាល​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​បរមគ្រូ​គង់​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ជា​អារាម​របស់​អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ ក្នុង​គ្រា​នោះ មាន​ភិក្ខុសង្ឃ​ជា​ច្រើន​ដែល​បាន​បួស​ក្នុង​សាសនា​តាម​មាគ៌ា​ព្រះអង្គ។ ក្នុង​នោះ​គឺ​មាន​ត្រកូល​ជា​ច្រើន​មក​បួស មាន​ទាំង​ត្រកូល​អ្នក​ក្រ អ្នក​មាន​ សេដ្ឋី គហបតី គ្រប់ស្រទាប់​វណ្ណះទាំងអស់ ដែល​លះ​បង់​ផ្ទះ​ចូល​មក​សាង​ផ្នួស បួស​ជា​បព្វជិត​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន ពោល​គឺ​ពួក​គេ​ទម្លាក់​វណ្ណៈ​ទាំង​នោះ​ចោល ក្នុង​នោះ​មាន​ភិក្ខុ​មួយ​អង្គ​ព្រះនាម តិស្សត្ថេរ ចេញ​ពី​ត្រកូល​ក្រីក្រ​លំបាក​តែ​មាន​សទ្ធា​បួស​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធសាសនា​ដោយ​ស្មោះ​ពី​ចិត្ត។ លោក​តែង​តែ​តូច​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ដែល​កើត​មក​ក្នុង​ត្រកូល​ក្រីក្រ​ហើយ​មិន​មាន​ស្បង់​ចីវរ​ថ្មី​ដូច​សង្ឃ​ដទៃ​នោះ។ ក្នុង​សម័យ​ថ្ងៃ​មួយ មាន​ញាតិ​ញោម​អ្នក​មាន​សទ្ធា​ជ្រះថ្លា​ចំពោះ​ព្រះរតនត្រ័យ ឃើញ​ព្រះអង្គ​តិស្សត្ថេរ ប្រើ​ចីវរចាស់​គាត់​ក៏​បាន​ជាវ​ចីវរ​ថ្មី​មួយ​សម្រាប់ ប្រគេន​ដល់​ព្រះអង្គ​។ និយាយ​ពី​ភិក្ខុ​តិស្សត្ថេរ​ក្រោយ​ពី​បាន​ទទួល​ស្បង់​ចីវរ​ថ្មី​ហើយលោក​មាន​ចិត្ត​ត្រេកអរ​រីករាយ​សប្បាយ​ដោយ​គិត​ថា​របស់​ថ្មី​ដូច​នេះ​កុំ​អាល​ស្លៀក​ពាក់​ប្រើប្រាស់​អី​ចាំ​ពេល​មាន​ពិធីបុណ្យ​ធំៗ​ម្ដងទើប​ប្រើ។

ព្រះពុទ្ធ​អង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា សត្វ​លោក​មិន​អាច​កំណត់​អាយុ​ខ្លួន​ឯង​ថា ត្រូវ​ស្លាប់​អាយុ​ប៉ុណ្ណេះ​ប៉ុណ្ណោះ​បាន​នោះ​ទេ វា​មិន​ទៀង​ទាត់​ទេ ដែល​លោក​សម្ដែង​ថា​អនិច្ចំ​នេះ​ឯង ភិក្ខុ​តិស្សត្ថេរ​ក៏​ដូច​គ្នា​ក្រោយ​ពី​ព្រះអង្គ​បាន​ទទួល​ចីវរថ្មី មិន​ទាន់​បាន​ប៉ុន្មាន​ផង​ស្រាប់​តែ​សុគត​បាត់​ទៅ បណ្ដាល​ឲ្យ​ចិត្ត​ភ្នក​បាន​កើត​ជា​សត្វ​ចៃ​ធំ​មួយ​លើ​ចីវរ​នោះ​ទៅ។ និយាយ​ពី​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​ដែលគង់​ក្នុង​វត្ត​បាត់​មិន​ឃើញ​អង្គ​តិស្សត្ថេរ​នោះ​យូរ​ថ្ងៃ មាន​ការ​ឆ្ងល់​បាន​ទៅ​មើល​កន្លែង​សិង ទើប​ដឹង​ថា ភិក្ខុ​តិស្សត្ថេរ​នោះ​បាន​សុគត​បាត់​ទៅ​ហើយ​ខណៈ​នោះ ភិក្ខុ​ទាំង​អស់​ឃើញ​ចីវរ​នៅ​ក្បែរ​នោះ​បម្រុង​យក​មក​ចែក​គ្នា​ប្រើ​ប្រាស់​ស្រាប់​តែ​ឃើញ​សត្វ​ចៃ​មួយ​ធំ​កំពុង​វារ​ចុះ​វារ​ឡើង​ហាក់​ដូច​ជា​ការពារ មិន​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ណា​យក​ចីវរ​នោះ​ទេ ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​មើល​ឃើញ​ហេតុ​គួរ​ឆ្ងល់​យ៉ាង​នោះ ទើប​នាំ​គ្នា​ទៅ​ចូល​គាល់​ព្រះដ៏មាន​ព្រះភាគ ដែល​គត់​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន ពេល​នោះ​ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់​សម្ដែង​ព្រះធម៌​ទេស​នា​ប្រារព្ធ​ពី​រឿង​ភិក្ខុ​តិស្សត្ថេរ​នោះ ប្រាប់​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​ថា ម្នាលអ្នក​ទាំង​ឡាយ សត្វ​លោក​ទាំង​អស់​នៅ​ពេល​ជិត​ស្លាប់ កាល​បើ​ជន​នោះ​រឭក​យក​អ្វីជា​អារម្មណ៍​ហើយ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​វិញ្ញាណ​ជន​នោះ​ទៅ​ជាប់​នឹង​របស់​នោះ​បាន ដូច​យ៉ាង​ភិក្ខុ​តិស្សត្ថេរ​អង្គ​នេះ​ដែរ ដោយ​ហេតុ​តែ ស្រលាញ់​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ចីវរ​របស់​ខ្លួនដែល​មិន​ទាន់​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​ផង​ស្រាប់​តែ​សុគត​ទៅ​ទើប​បាន​កើត​ជា​សត្វ​ចៃ​មួយ ដូច​ដែល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​បាន​ឃើញ​នោះ​ឯង។

ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ ចំណេះ​ដឹង​នានា​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា​ខ្មែរ
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ១១ តុលា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ៦៥,២៦៧ ដង)
បុណ្យ​នៃ​ការ​បូជា​ព្រះ​ធាតុ​ របស់​ព្រះ​សាស្តា​
ផ្សាយ : ០៣ មីនា ឆ្នាំ២០២៤ (អាន: ៦០,៣៩០ ដង)
អត់ធន់បាន គ្រប់យ៉ាងនឹងបានល្អឡើង
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
CPU Usage: 1.18
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៤ ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំជាប្រចាំឆ្នាំ ឬប្រចាំខែ  ដើម្បីគេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំយើងខ្ញុំមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយតទៅ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987  ✿✿✿