អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ៣១ តុលា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ៣៩,៦០៨ ដង)
ការព្រមព្រៀងគ្នា
|
|
|
ការព្រមព្រៀងគ្នា
សុខា សង្ឃស្ស សាមគ្គី ការព្រមព្រៀងគ្នានៃពួកក្រុមនាំមកនូវសេចក្ដីសុខ។
នេះគឺព្រះពុទ្ធតម្រាស់ ដែលព្រះអង្គត្រាស់ជាង ២៥០០ ឆ្នាំហើយ ជាសេចក្ដីពិតរហូតមក និងរហូតទៅ។
ការព្រមព្រៀងគ្នា នាំឲ្យសម្រេចនូវការងារដែលធ្វើគ្រប់យ៉ាង មិនថាការងារនោះជាការងារលំបាក ឬក៏ងាយស្រួលឡើយ។ ការព្រមព្រៀងនេះត្រូវចាប់ផ្ដើមពីចិត្តទៅមុន រួចហើយត្រូវព្រមព្រៀងដោយវាចា ទីបំផុតត្រូវព្រមព្រៀងដោយកាយ តាមលំដាប់លំដោយដូច្នេះឯង។ ការសាងនូវសេចក្ដីព្រមព្រៀងឲ្យកើតឡើងក្នុងពួកក្រុមនោះ ជារឿងដែលត្រូវសិក្សា ព្រោះមានរបៀបបែបបទព្រមទាំងឧបាយ និងវិធីផ្សេងៗច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងប៉ុន្តែដែលសំខាន់ក្នុងលំដាប់ដំបូង គឺត្រូវឲ្យសេចក្ដីសំខាន់ដល់គ្នានិងគ្នា។ យើងត្រូវមានការគិតថា មនុស្សយើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានសេចក្ដីសំខាន់រៀងៗខ្លួន ទោះបីសេចក្ដីសំខាន់នោះតិចខ្លាំងខុសគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ការឲ្យសេចក្ដីសំខាន់ដល់គ្នានិងគ្នា ធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាសប្បាយចិត្តហើយមានកម្លាំងចិត្ត ព្រោះឃើញសេចក្ដីសំខាន់របស់ខ្លួនឯងថា ខ្លួនឯងក៏មាននូវយសសិរី មានសេចក្ដីសំខាន់ក្នុងការរួមចំណែកក្នុងពួកក្រុមផងដែរ។ ផ្ទុយមកវិញ បើក្នុងពួកគណៈមានការមើលងាយ មើលថោកគ្នា មិនឲ្យសេចក្ដីសំខាន់ដល់អ្នកដទៃផង លើកតម្កើងតែខ្លួនឯង ឬបក្សពួករបស់ខ្លួន សង្កិតសង្កន់ បន្ដុះបន្អាប់ដល់អ្នកដទៃ ឬបក្សពួកអ្នកដទៃ គិតថាមានតែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះដែលសមធ្វើជាអ្នកធំ អ្នកដទៃបានត្រឹមតែជាបរិវារប៉ុណ្ណោះ យ៉ាងនេះប្រាកដជាពួកគណៈនោះៗមិនអាចឋិតនៅបានយឺនយូរឡើយ នឹងបែកបាក់គ្នាជាពុំខាន ឯការងារដែលរួមគ្នាធ្វើតាំងតែពីដំបូងនោះ ក៏មិនអាចសម្រេចដល់ទិសដៅឡើយ វាជាការដួលរលំព្រោះបែកបាក់គ្នាហ្នឹងឯង។ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែឲ្យសេចក្ដីសំខាន់ដល់អ្នកដទៃផង ក្នុងពេលធ្វើការរួមគ្នា ហើយចាំសង្កេតមើលផលល្អចុះ ព្រោះអ្នកណាៗក៏មិនត្រូវឲ្យខ្លួនអន់ថយដែរ គ្រប់គ្នាចង់មានមុខមាត់យសសិរី ចង់បានទទួលការលើកតម្កើងឲ្យប្រាកដក្នុងពួកគណៈ ជាមួយគ្នាទាំងអស់នោះឯង។ ជាបន្ទាប់មកទៀត គោលធម៌ដែលត្រូវអនុវត្តដើម្បីឲ្យពួកក្រុម និងការងាររបស់ពួកក្រុមនោះមានភាពឋិតថេរ គឺ សារាណីយធម៌ ៦ ប្រការ ៖ ១- មេត្តាកាយកម្ម ការសម្ដែងចេញតាមផ្លូវកាយដោយមេត្តា មានការជួយគ្នាដោយកម្លាំងកាយ និងការសម្ដែងអាកប្បកិរិយាសុភាពរាបសា គោរពរាប់អានគ្នាជាដើម។ ២- មេត្តាវចីកម្ម ការសម្ដែងចេញតាមផ្លូវវាចាដោយមេត្តា មានការប្រាប់ ការណែនាំ រំលឹកដាស់តឿនដោយបំណងល្អ និងពោលវាចាសុភាពដល់គ្នាជាដើម។ ៣- មេត្តាមនោកម្ម ការគិតដល់គ្នាដោយមេត្តាមានការមើលគ្នាក្នុងផ្លូវល្អ គិងល្អដល់គ្នា គិតរកប្រយោជន៍ឲ្យបានសម្រេចដល់អ្នកដទៃ និងមានទឹកមុខស្រស់បស់ញញឹមសមរម្យជាដើម។ ៤- សាធារណភោគី បែងចែកលាភដែលប្រកបដោយធម៌ បានមកតាមធម៌ ឲ្យដល់ពួកក្រុមជាទូទៅ។ ៥- សីលសាមញ្ញតា មានការប្រព្រឹត្តសុចរិតស្មើគ្នាជាមួយអ្នកដទៃ មិនធ្វើខ្លួនឲ្យជាទីរង្កៀសដល់ពួកក្រុមឡើយ។ ៦- ទិដ្ឋិសាមញ្ញតា មានការឃើញត្រូវរួមគ្នាជាមួយពួកក្រុម ប្រព្រឹត្តទៅរកការកម្ចាត់បង់នូវបញ្ហាផ្សេងៗ។ ធម៌ទាំង ៦ យ៉ាងនេះ នាំឲ្យមានការនឹករលឹករកគ្នានឹងស្រុះស្រួលគ្នា ជាការដើរឆ្ពោះទៅរកសេចក្ដីសុខរបស់ពួកក្រុម។ ការព្រមព្រៀងគ្នា គឺជាការជួយគ្នាឲ្យសម្រេចនូវការងារ ដែលការងារនោះមិនអាចសម្រេចទៅបានដោយកម្លាំងយើងម្នាក់ឯងឡើយ។ កាលណាបើការងារតូចធំបានសម្រេច យើងក្ដី ពួកក្រុមក្ដី សង្គមជាតិក្ដី រមែងចម្រើនរុងរឿង។ ការព្រមព្រៀងគ្នានៃពួកក្រុម ការងារតូចធំពុំលំបាក
បើបែកបាក់គ្នាទុក្ខឥតស្រាក ស្រកេកស្រកាកការពុំស្រេច។ ប្រៀបដូចជាមគ្គអង្គប្រាំបី នៅជាលោកីយ៍កាត់មិនដាច់ ព្រោះមិនគ្រប់អង្គទើបមិនស្រេច លោកុត្តរផ្ដាច់ព្រោះព្រមព្រៀង។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ពន្លឺធម៌ព្រះពុទ្ធ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
|
