អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៩ សីហា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ២៧,៥៤៦ ដង)
កំណត់ហេតុខ្លីមានន័យដល់កូនៗ

|
កំណត់ហេតុខ្លីមានន័យដល់កូនៗ
ល្ងាចថ្ងៃមួយ ខ្ញុំចេញពីសាលាដោយធ្វើដំណើរយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់ ព្រោះពេលវេលារបស់ខ្ញុំ មិនសូវជាសម្បូរប៉ុន្មានឡើយ ដូច្នេះហើយខ្ញុំតែងយកពេលវេលា ដែលនៅសេសសល់បន្តិចបន្តួច ពីការសិក្សារៀនសូត្រ មកសង្កេតពិនិត្រអំពីជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ របស់មនុស្សនៅក្នុងសង្គម ដែលមានបែបបទខុសៗគ្នាក្នុងការរស់នៅ អ្នកមានរស់នៅ តាមបែបអ្នកមាន អ្នកក្ររស់នៅតាមបែបអ្នកក្រ អ្នកសុំទានរស់នៅ តាមបែបអ្នកសុំទៀត ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីតថភាពជាក់ស្ដែង នៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្ស តែទាំងអស់នេះវាមិនជាខុសគ្នាអ្វីទេ ទោះបីអ្នកមានកប់ពពកទ្រព្យសម្បត្តិចាយវាយមិនខ្វះ ក៏ប៉ុន្តែបែបបទនៃការរស់នៅ វាមិនចុះសម្រុង ទៅនឹងសង្គមរបស់មនុស្សល្អ ខ្វះការអនុគ្រោះសន្ដោស ប្រោសប្រណីដល់គ្នានិងគ្នា គ្មានការយោគយល់គ្នា ខ្វះភាពកតញ្ញូមិនដឹងគុណមាតាបិតា ឬអ្នកដទៃ ដែលធ្លាប់មានគុណមកលើខ្លួនឯង ការរស់នៅរបស់ពួកអ្នកមានទាំងនោះ ហាក់ដូចជាគ្មានន័យអ្វីទាល់តែសោះ បានត្រឹមតែម៉ារស់ ហើយក៏ស្លាប់ទៅវិញបាត់ទៅ គ្មានកសាងអ្វី ឲ្យជាដុំកំភួនសម្រាប់ជាទីពឹងខ្លួនឯងឡើយ ពេលវេលាដែលរស់នៅ តែងតែថ្វើឲ្យអ្នកដទៃគេពិបាកចិត្ត ជាពិសេសអ្នកមានគុណ។ ដូច្នេះ អ្នកមានក្ដីអ្នកក្រក្ដី ត្រូវរស់នៅក្នុងបែបផែនតែមួយ គឺរស់នៅដោយគុណធម៌ ឪពុកម្ដាយ ចេះស្រលាញ់កូន កូនចេះស្រលាញ់ឪពុកម្ដាយ និងរស់នៅមានសុជីវធម៌រវាងគ្នា និងគ្នាទើបមានឈ្មោះថា ជាការរស់នៅដ៏ប្រពៃនៅក្នុងសង្គមមនុស្សល្អ ពីព្រោះការមានសុជីវធម៌ គឺជាលម្អរបស់ជីវិត ដូចជាកំណាព្យរបស់ឧបាសក គុយសុធន មួយបានលើកឡើងថា
សុជីវធម៌តែងលម្អមនុស្ស គ្រប់ជនស្រីប្រុសដែលកាន់រក្សា ទោះមានឬក្រធំតូចយ៉ាងណា បានកាន់រក្សាថ្លៃថ្លាឧត្ដម។ អំពើឆ្គាំឆ្គងគន្លងមិនល្អ សុជីវធម៌ជាអ្នករៀបចំ ដកចោលអំពើណាដែលពុំសម រើសស្រង់សន្សំទុកអំពើល្អ។ ចេះខ្មាសខ្លួនឯងក្រែងអ្នកដទៃ ចេះលកចេះលៃវិន័យឬធម៌ រស់សមជាមនុស្សខ្ពង់ខ្ពស់បវរ បើមនុស្សឥតធម៌ស្មើនឹងតិរិច្ឆាន។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ដួងហឬទ័យនៃអ្នកមានគុណ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |