អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០៤ តុលា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ១៤,០៩២ ដង)
តួនាទីបុត្តធីតា ៥សិក្ខាបទ
|
|
|
តួនាទីបុត្តធីតា ៥សិក្ខាបទ
សិក្ខាបទទី១ : បុត្តធីតាគប្បីសិក្សាថាអាត្មាអញ មាតាបិតាបានចិញ្ចឹមរក្សាមកហើយ នឹងចិញ្ចឹមមាតាបិតាវិញ។ កើតមកជាមនុស្សបើគ្រាន់តែនឹករលឹកដល់អំពើល្អអ្នកដទៃបានធ្វើមកលើខ្លួន មិនឃើញហើយនោះ ចាំបាច់និយាយធ្វើអ្វីចំពោះសេចក្ដីល្អផ្សេងទៀតថាអាចនឹងឃើញដើម្បីសន្សំពូនក្នុងសន្ដានទៅបាន។ បក្សីស៊ីផ្លែពោធិ៍ជ្រៃអស់ហើយហើរចេញមិនបែរក្រោយរឿងនេះមិនគួរឲ្យតិះដៀលទេ ព្រោះវាជាធម្មតារបស់សត្វតិរច្ឆាន ប៉ុន្តែមនុស្សយើងវិញបើធ្វើរបៀបហ្នឹងពោល គឺមិនបែរក្រោយដោយការនឹករលឹកដល់គុណ ដែលអ្នកដទៃមានមាតាបិតាជាដើម បានធ្វើហើយនូវប្រយោជន៍សុខចម្រើនកើតកើនដល់ខ្លួននោះ វាគួរឲ្យតិះដៀលខ្លាំងណាស់ ព្រោះមនុស្សយើងមិនមែនជាសត្វតិរច្ឆានឯណា។ ធ្វើបុណ្យដាក់បាត្រក្រាបសំពះព្រះនៅវត្តគឺពិតជាល្អ មានចិត្តស្មោះសន្សំគុណធម៌ក្នុងសន្ដាន ប៉ុន្តែសូមកុំភ្លេចព្រះនៅផ្ទះ ព្រះដ៏មានគុណធ្ងន់ ជាព្រះអរហន្តគឺមាតាបិតា សូមកូនប្រុសស្រីចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សា ក្រាបសំពះមាតាបិតាកុំគប្បីអៀនអន់ កុំឲ្យក្ដៅក្រហាយស្ដាយក្នុងកាលជាខាងក្រោយ។ សិក្ខាបទទី២ : បុត្តធីតាគប្បីសិក្សាថាអាត្មាអញនឹងជួយធ្វើការងារឲ្យមាតាបិតា ដោយសេចក្ដីមិនខ្ជិលច្រអូសឡើយ។ សេចក្ដីខ្ជិលជាអបាយមុខប្រការមួយ គឺជាប្រធាននៃសេចក្ដីវិនាសនូវប្រយោជន៍គ្រប់យ៉ាង ដូច្នេះ បើយើងខ្ជិលធ្វើការឲ្យអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែមិនគួរខ្ជិលធ្វើសេចក្ដីល្អឲ្យដល់ខ្លួនឯងឡើយ។ សត្វឆ្មាយំទារចំណី ចង់ឲ្យយើងធ្វើសេចក្ដីល្អជាមួយវា សត្វសុនខជាដើមក៏ដូចគ្នា ចំណែកខ្លួនយើងវិញ តើយំទារឲ្យអ្នកណាធ្វើសេចក្ដីល្អឲ្យ? មនុស្សគ្រប់គ្នាប្រាថ្នាចង់បានសេចក្ដីល្អអំពីអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែសូមកុំភ្លេចថា មិនមានអ្នកណាស្រលាញ់យើងជួយយើង ជាងខ្លួនយើងឡើយ ដូច្នេះ យើងត្រូវប្រាថ្នាសេចក្ដីល្អគ្រប់យ៉ាងអំពីខ្លួនឯង ការបំរើអ្នកមានគុណគឺជាសម្បត្តិដ៏ប្រពៃ ជាសេចក្ដីល្អមួយដែលអ្នកត្រូវបានទទួលដោយខ្លួនឯងយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ការងារប្រពៃគឺជាព្រះស្ថិតក្នុងសន្ដានចិត្ត ពិតជាមួយសត្វលោកឲ្យរួចផុតចាកបាបកម្ម និង ពៀរវេរាមានផលផុតចាកទុក្ខភ័យ សូមកូនប្រុសស្រីរក្សាព្រះក្នុងផ្ទះ និង ព្រះក្នុងសន្ដានចិត្ត កុំគប្បីធ្វេសប្រហែសឡើយ។ សិក្ខាបទទី៣ : បុត្តធីតាគប្បីសិក្សាថា អាត្មាអញនឹងតម្កល់តម្កើននូវវង្សត្រកូលឲ្យបានល្អ។ ចរិយាមាយាទជារឿងសំខាន់ណាស់ បុត្តធីតាគប្បីរក្សាខ្លួនដោយសីលធម៌ ការរក្សាសីល ជាការធ្វើសេចក្ដីល្អឲ្យដល់ខ្លួនឯង ដោយមិនចាំបាច់អស់ទុនឡើយគ្រាន់តែអាស្រ័យលើស្មារតីថែទាំខ្លួន សិក្សាស្វែងយល់អំពីសុជីវធម៌ សណ្ដាប់ធ្នាប់ល្អ ព្រមដោយការបដិបត្តិដោយប្រពៃ ក៏បានសម្រេចផលកម្រៃក៏ប្រសើរ គឺបានធ្វើជាមនុស្សល្អម្នាក់ លើកស្ទួយវង្សត្រកូលផង ប្រទេសជាតិរបស់ខ្លួនផង សង្គមមនុស្សទាំងមូលផង។ កូនប្រុសស្រីទាំងឡាយ អ្នកទាំងឡាយកុំខ្លាចសីលឡើយ កុំគិតថាសីលជារឿងលំបាកឲ្យសោះ សីលមិនមែនជាសត្រូវរបស់កូនទេ កិលេសក្នុងចិត្តរបស់កូនទេតើ ដែលជាសត្រូវធ្វើនូវការបៀតបៀនដល់កូននោះចំណែកសីលគឺជាមិត្តល្អគ្រប់ពេល ជាសេរីមង្គលពិតប្រាកដ សូមកូនពិចារណាផងចុះ។ ការតម្កល់តម្កើងនូវវង្សត្រកូល ក៏គឺជាការដែលកូនប្រុសស្រីតម្កល់ខ្លួនឲ្យប្រពៃ ខ្មីឃ្មាតសិក្សារៀនសូត្រផ្លូវលោកផ្លូវធម៌ ចេះជួយសង្គ្រោះអ្នកដទៃសាងស្នាដៃប្រកបដោយសីលធម៌។ សិក្ខាបទទី៤ : បុត្តធីតាគប្បីសិក្សាថាអាត្មាអញនឹងបដិបត្តិឲ្យបានសមគួរជាអ្នកទទួលនូវទ្រព្យមរតក។ មាតាបិតាទោះបីមានទ្រព្យតិចច្រើនប៉ុនណាៗក្ដី គ្មានអ្វីដែលគួរឲ្យសង្ស័យឡើយ បើថាគាត់កំណាញ់ក៏តែជាមួយនឹងអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ ចំណែកខាងកូនរបស់គាត់វិញនោះ មានប៉ុន្មានទុកឲ្យទាំងអស់ ទុកឲ្យដោយចិត្តរីករាយកក់ក្ដៅជាទីបំផុត ដូច្នេះ ចូរកូនប្រុសស្រីកុំគប្បីធ្វើក្ដីអស់សង្ឃឹមឲ្យដល់មាតាបិតា ត្រូវខំបដិបត្តិខ្លួនឲ្យរឹងប៉ឹង មាននូវមារយាទល្អសម្ដែងនូវការសមគួរឲ្យជាទីទុកចិត្តដល់មាតាបិតា ដាច់ខាតកុំមើលងាយទ្រព្យមរតកឲ្យសោះ ទោះបីតិចតួច ឬ មិនប្រណីតយ៉ាងណាក្ដីព្រោះក្នុងមរតកនោះ បានបង្កប់ទៅដោយមនោសញ្ចេតនាដ៏ជ្រាលជ្រៅ ប្រកបដោយព្រហ្មវិហារធម៌ អាណិតស្រលាញ់ និង មេត្តាដ៏ខ្លាំងក្លា កាយវិការរឹងប៉ឹងតែចិត្តទន់ភ្លន់ស្រទន់ដូចមេឃស្រទំចំពោះបុត្តភ្ងាស្ងួនពិសី។ សូមកូនប្រុសស្រីគប្បីទទួលឲ្យបាន នូវមរតកពិសេស គឺព្រហ្មវិហារធម៌របស់មាតាបិតា ហើយគប្បីពង្រីកចែកឲ្យអ្នកដទៃដោយក្ដីមេត្តាករុណាធំទូលាយបន្ថិចម្ដងៗ។ សិក្ខាបទទី៥ : បុត្តធីតាគប្បីសិក្សាថាអាត្មាអញត្រូវធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលទក្ខិណាទាន ដល់មាតាបិតាដែលធ្វើកាលកិរិយាទៅកាន់បរលោកហើយ។ ទក្ខិណាទានគឺទានដែលអ្នកធ្វើកម្មជឿផលហើយបានធ្វើដល់ទក្ខិណេយ្យបុគ្គល ទក្ខិណេយ្យបុគ្គលគឺបុគ្គលសមគួរនឹងទទួលនូវទក្ខិណាទាន ចំណែកពាក្យថាទក្ខិណានុប្បទាន គឺជាអំណោយបុណ្យ បានដល់ការឧទ្ទិសនូវទក្ខិណាទានឲ្យដល់អ្នកដែលទៅបានបលោក។ ការធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសឲ្យអ្នកដទៃ ជាសេចក្ដីល្អពីរយ៉ាង ម្យ៉ាងគឺបុណ្យថ្នាក់ទានមានភាពជាឥស្សរៈលើកិលេស ម្យ៉ាងទៀត គឺបុណ្យបត្តិទាន មានចិត្តល្អប្រកបដោយមេត្តា ឬការដឹងគុណចែកបុណ្យឧទ្ទិសកុសល អំពើល្អទាំងពីរយ៉ាងនេះ គឺអ្នកធ្វើបានឧទ្ទិសឲ្យខ្លួនឯងទាំងស្រុង សម្រាប់ជួយខ្លួនឯងឲ្យរួចផុតអំពីភាពជាមនុស្សអាក្រក់។ បើកូនចៅប្រាថ្នាពរ គឺរបស់ដែលប្រសើរសូមកូនចៅបំពេញហេតុបានដល់កុសល ឲ្យសមគួរដល់ផលទើបអាចទទួលពរបាន។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ សិក្ខាបទមនុស្សល្អ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
