អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០៤ មិថុនា ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ១៥,០៨៩ ដង)
ពិចារណាថាការដាក់ទោសខ្លួនឯងឲ្យសមចិត្តសត្រូវ
|
|
|
ធម្មតាសត្រូវរមែងប្រាថ្នាអាក្រក់ ចង់ឲ្យកើតនូវសេចក្តីវិនាសហិនហោចដល់គ្នានឹងគ្នា ។ មនុស្សក្រោធនឹងសាងនូវសេចក្តីវិនាស ឲ្យដល់ខ្លួនឯងច្រើនយ៉ាង ដោយសត្រូវមិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីឲ្យលំបាកផង ក៏បានសមចិត្តរបស់គេ ដូចជា សត្រូវប្រាថ្នាថា សូមឲ្យវាមិនល្អមិនស្អាត មានពណ៌សម្បុរអាក្រក់ ឬសូមឲ្យវាដេកជាទុក្ខ សូមឲ្យវាវិនាសហិនហោចនូវប្រយោជន៍ សូមឲ្យវាវិនាសទ្រព្យសម្បត្តិ វិនាសយស វិនាសចាកមិត្ត នឹងសូមឲ្យវាស្លាប់ទៅធ្លាក់នរកជាដើម ។
ជាទីសង្ឃឹមបានដូចចិត្តរបស់សត្រូវ ត្រង់ដែលបុគ្គលអ្នកក្រោធហើយ បានធ្វើនូវសេចក្តីវិនាស ទាំងនេះឲ្យកើតមានដល់ខ្លួន សមតាមបំណង ដែលសត្រូវរបស់គេប្រាថ្នាហើយ ។ ដោយហេតុនេះ សត្រូវដែលពូកែ ទើបរកវិធីក្លែងញុះញុង ឲ្យផ្នែកម្ខាងទៀតមានការខឹងក្រោធដោយប្រការផ្សេងៗ ឬក៏ឲ្យមានការបែកបាក់គ្នា ។ កាលបើបានដឹងដូច្នេះហើយ គឺមិនត្រូវប្រទូសរ៉ាយខ្លួនឯងដោយការខឹងក្រោធឡើយ ។ វាជាការត្រឡប់ទៅវិញ កាលបើអាចគ្រប់គ្រងចិត្តបាន គឺប៉ះនឹងអារម្មណ៍ដែលនាំឲ្យក្រោធក៏មិនខុសប្រក្រតី ធ្វើការងារអ្វីៗ របស់ខ្លួនទៅតាមធម្មតា យ៉ាងនេះ រមែង ធ្វើឲ្យអ្នកដែលប្រាថ្នាមិនល្អមកលើនោះ បែរទៅជាមានសេចក្តីទុក្ខទោមនស្ស ដោយខ្លួនឯងទៅវិញ ឯអ្នកដែលមិនក្រោធក៏ត្រូវបានសម្រេចនូវប្រយោជន៏ មិនមានអ្វីត្រូវវិនាស ហិនហោចនោះទេ ។ ការមិនក្រោធមានតែការចម្រើន ធ្វើឲ្យសម្បូណ៌មិត្តខ្សត់សត្រូវ និងទទួលបាននូវជ័យជម្នះក្នុងជីវិត ដែលជាជ័យជម្នះមិនត្រឡប់ចាញ់វិញឡើយ ។ អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ វិធីរម្ងាប់សេចក្តីក្រោធ រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិតធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
