Reading Article
Public date : 30, Jul 2019 (9,128 Read)
សាមញ្ញផលសូត្រ
|
|
|
សាមញ្ញផលសូត្រ
ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តអម្ពវ័ន ជាវត្តដែលពេទ្យជីវកកោមារភច្ច វេរចម្ការស្វាយថ្វាយសង្ឃ ព្រមដោយសេនាសនៈផ្សេងៗ នៅជិតភ្នំគិជ្ឈកូដជាប់នឹងក្រុងរាជគ្រឹះ ក្នុងកាលនោះ ព្រះអង្គទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងភិក្ខុសង្ឃ ១២៥០ អង្គ។ ពេទ្យជីវកកោមារភច្ច នៅពេលថ្វាយសំពត់សាច់ល្អពីរផ្ទាំងដល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ នៅនាព្រះគន្ធកុដិលើភ្នំគិជ្ឈកូដ បានស្ដាប់ព្រះធម៌ទេសនា សម្រេចសោតាបត្តិផលហើយ ទើបសាងវិហារថ្វាយដល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ក្នុងចម្ការស្វាយរបស់គាត់។ ពេទ្យជីវកៈ បានរៀបចំក្នុងវត្តនោះ ដោយទីកន្លែងសម្រាប់ពេលថ្ងៃ សម្រាប់ពេលយប់ រោងសម្រាក កុដិ និងសាលាជាដើម ហើយឲ្យសាងព្រះគន្ធកុដិដែលសមគួរដល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ និងឲ្យសាងកំពែងមានពណ៌ដូចជាសំពត់ក្រហម កម្ពស់ ១៨ ហត្ថព័ទ្ធជុំវិញចម្ការស្វាយ ថ្វាយចង្ហាន់ព្រមទាំងមើលថែភិក្ខុសង្ឃ មានព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាព្រះប្រធាន។ ពេទ្យជីវកៈនេះឯងដែលបានយាងព្រះបាទអជាតសត្តុ ឲ្យមកគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ដើម្បីទូលសួរបញ្ហាអំពីផលនៃសមណប្បដិបត្តិដែលត្រូវឃើញច្បាស់ក្នុងបច្ចុប្បន្ន។ ព្រះបាទអជាតសត្តុ មានព្រះហឫទ័យចង់គាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ប៉ុន្តែមិនអាចចូលគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគដោយព្រះអង្គឯងបាន ទើបព្រះអង្គធ្វើនូវនិមិត្តដើម្បីឲ្យពេទ្យជីវកៈយាងព្រះអង្គទៅ។ ហេតុអ្វីទើបស្ដេចមិនហ៊ានចូលគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគដោយព្រះអង្គឯង ព្រោះព្រះអង្គមានកំហុសច្រើន។ ព្រះបាទអជាតសត្តុ បានធ្វើឃាតព្រះបិតាររបស់ព្រះអង្គដែលជាឧបដ្ឋាកនៃព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទាំងដែលព្រះបិតាជាអរិយសាវ័ក ម្យ៉ាងទៀតភិក្ខុទេវទត្តបានអាស្រ័យនឹងព្រះបាទអជាតសត្តុនោះឯង ហើយធ្វើនូវកំហុសធំៗចំពោះព្រះដ៏មានព្រះភាគ។ ព្រះរាជាអាស្រ័យពេទ្យជីវកៈ បានចូលគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ស្ដេចបានទតឃើញព្រះភិក្ខុសង្ឃ ១២៥០ អង្គ គង់នៅដោយសេចក្ដីស្ងប់ស្ងាត់ ទើបបានបន្លឺនូវឧទានវាចាដ៏ថ្លាស្អាតដូចជាអន្លង់ទឹកថ្លាថា ឥឡូវនេះ ភិក្ខុសង្ឃប្រកបដោយសេចក្ដីស្ងប់រម្ងាប់ណា សូមឲ្យឧទយភទ្ទកុមារ ជាកូនរបស់យើង ប្រកបដោយសេចក្ដីស្ងប់រំងាប់នេះឯង។ ព្រះរាជាបានសូមឱកាសព្រះដ៏មានព្រះភាគសួរនូវបញ្ហា ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់ថា បពិត្រមហារាជ បើទ្រង់ប្រាថ្នានឹងសួរនូវប្រស្នាណា សូមទ្រង់សួរមកចុះ។ សព្វញ្ញូបវារណា មិនទូទៅដល់ព្រះបច្ចេកពុទ្ធ ព្រះអគ្គសាវ័កនិងមហាសាវ័កទាំងឡាយឡើយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់មាននូវសព្វញ្ញុតញ្ញាណ បានប្រទានឱកាសឲ្យអ្នកណាៗទាំងអស់ដែលមានបំណងសាកសួរ ដោយមិនមានពាក្យថា បើតថាគត់ដឹងតថាគតនឹងឆ្លើយ ដូច្នេះឡើយ។ ព្រះរាជា ទ្រង់បានទូលសួរព្រះដ៏មានព្រះភាគអំពីផលនៃសមណប្បដិបត្តិដែលត្រូវឃើញច្បាស់ក្នុងបច្ចុប្បន្ន កាលដែលព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់វិសជ្ជនាចប់ហើយ ព្រះរាជាបានពោលសរសើរព្រះធម៌ទេសនាដ៏ក្រៃលែង ហើយបានសូមដល់ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ចាំទីពឹងទីរលឹក ព្រមទាំងបានសូមខមាទោសដោយពាក្យថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន ទោសកំហុសប្រព្រឹត្តកន្លងនូវខ្ញុំព្រះអង្គ តាមដែលខ្ញុំព្រះអង្គជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ ជាមនុស្សវង្វេងជាមនុស្សមិនឈ្លាសវៃ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន ខ្ញុំព្រះអង្គណាបានផ្ដាច់បង់នូវព្រះជន្មាយុនៃព្រះបិតាដែលប្រកបដោយធម៌ ជាព្រះធម្មរាជ ព្រោះតែឥស្សរិយយស ( គឺប្រាថ្នាចង់ធ្វើស្ដេចខ្លួនឯង ) បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន សូមព្រះដ៏មានព្រះភាគ អត់នូវទោសកំហុស តាមទោសកំហុសរបស់ខ្ញុំព្រះអង្គនោះ ដើម្បីនឹងសង្រួមតទៅ។ កាលដែលព្រះបរមសាស្ដា ទ្រង់អត់ទោសឲ្យហើយព្រះរាជាក៏បានថ្វាយបង្គំលាព្រះដ៏មានព្រះភាគ ធ្វើប្រទក្សិណ រួចស្ដេចយាងចេញទៅ។ កាលដែលស្ដេចយាងចេញទៅមិនយូរប៉ុន្មាន ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់ចំពោះភិក្ខុទាំងឡាយថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយព្រះរាជាអង្គនេះ ជីករំលើងគុណធម៌របស់ខ្លួនចេញអស់ហើយ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ព្រះរាជាអង្គនេះ បានផ្ដាច់បង់គុណធម៌របស់ខ្លួនចេញអស់ហើយ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ប្រសិនបើព្រះរាជាអង្គនេះមិនបានផ្ដាច់បង់ព្រះជន្មាយុនៃព្រះបិតាដែលប្រកបដោយគុណធម៌ ជាព្រះធម្មរាជទេ ធម្មចក្ខុគឺសោតាបត្តិមគ្គ ដែលប្រាកចាកធូលី ប្រាកចាកមន្ទិល នឹងកើងឡើងដល់ព្រះរាជា លើអាសនៈនេះមិនខានឡើយ។ ព្រះបាទអជាតសត្តុ បានស្ដាប់ព្រះសូត្រនេះហើយ ទ្រង់បានអានិសង្សច្រើនណាស់ ព្រោះថា ចាត់តាំងអំពីធ្វើឃាតព្រះបិតារួចមក ទ្រង់មិនដែលផ្ទំលក់ឡើយ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ តែដល់បានគាល់ព្រះបរមសាស្ដា និងបានស្ដាប់ព្រះធម៌ទេសនាដ៏ពីរោះមានឱជានេះហើយ ទើបទ្រង់បានផ្ទំលក់ ហើយព្រះរាជាបានធ្វើសក្ការៈដ៏ក្រៃលែងចំពោះព្រះរតនត្រ័យ គឺមិនមានបុថុជ្ជនណាដែលប្រកបដោយសទ្ធាស្មើនឹងព្រះរាជាអង្គនេះឡើយ ក្នុងអនាគតនឹងបានជាព្រះបច្ចេកពុទ្ធ ព្រះនាមថា ជីវិតវិសេស ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ សិក្សាព្រះសូត្រ ភាគទី១ រៀបរៀងដោយ លោកគ្រូអគ្គបណ្ឌិត ប៊ុត សាវង្ស ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
