Reading Article
Public date : 29, Jul 2019 (10,165 Read)
រូបកាយនេះពោរពេញដោយសាកសព
|
|
|
សុភាថេរី នៅក្នុងជីវកម្ពវ័ន
សុវណ្ណការបុត្ត ជាអ្នកលេង រារាំងភិក្ខុនីឈ្មោះ សុភា កំពុងដើរទៅកាន់ជីវកម្ពវ័ន ជាទីរីករាយ ភិក្ខន៉ី ឈ្មោះ សុភា ក៏បានពោលនឹងសុវណ្ណការបុត្តនោះថា កំហុសដូចម្តេចដែលអាត្មាប្រទូស្តដល់អ្នក បានជាអ្នកឈររាំងអាត្មា នែអាវុសោ បុរសមិនគួរប៉ះពាល់នូវស្ត្រីជាបព្វជិតទេ សិក្ខាទាំងឡាយក្នុងសាសនារបស់ព្រះសាស្តា ជាសិក្ខាគួរគោរព ព្រះសុគតបានសំដែងហើយ ដល់អាត្មា ហេតុដូចម្តេចក៏អ្នកមកឈររាំងអាត្មា ដែលជាស្ត្រីមានចំណែកនៃធម៌ដ៏បរិសុទ្ធ មិនមានទីទួល គឺកិលេស ។ អ្នកជាបុគ្គលមានចិត្តល្អក់ ប្រកបដោយធូលីគឺរាគៈ ហេតុដូចម្តេចក៏អ្នកមកឈររាំងអាត្មា ដែលជាស្ត្រីមានចិត្តថ្លាស្អាត ប្រាសចាកធូលី គឺរាគៈ មិនមានទីទួលគឺកិលេស មានចិត្តផុតស្រឡះហើយ ចាកខន្ធបញ្ចកៈទាំងឡាយ ។ អ្នកលេងពោលថា នាងជាស្ត្រីនៅក្រមុំផង មិនអាក្រក់ផង បព្វជ្ជានឹងធ្វើប្រយោជន៍អ្វីដល់នាង ចូរនាងបោះចោលកាសាយចីវរចេញទៅ ហើយចូរមក យើងនឹងបានត្រេកត្រអាលក្នុងព្រៃដែលមានផ្ការីកល្អ សុវណ្ណការបុត្ត ពោលពាក្យ លួងលោមច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងទៀត ។ ព្រះនាងថេរីពោលថា ហេតុដូចម្តេចក៏អ្នកមានគំនិតខុស សំឡឹងមើលអាត្មា ព្រោះឃើញនូវអារម្មណ៍ដែល សន្មតថាមានខ្លឹមក្នុងរាងកាយនេះ ដ៏ពេញដោយសាកសព គ្រាន់តែការចំរើនរបស់ព្រៃស្មសាន ជារាងកាយបែកធ្លាយ ជាធម្មតា ។ អ្នកលេងពោលថា ភ្នែកទាំងពីររបស់នាង ដូចជាភ្នែកកូនម្រឹគញី ឬដូចជាភ្នែកនៃកិន្នរីក្នុងចន្លោះនៃភ្នំ តម្រេកក្នុងកាមរបស់ខ្ញុំ រមែងចំរើនក្រៃលែង ព្រោះឃើញនូវភ្នែករបស់នាង ។ កាមគុណរបស់ខ្ញុំរមែងចំរើនឡើង ក្រៃលែង ព្រោះឃើញភ្នែករបស់នាង ដែលប្រៀបដូចត្របក នៃផ្កាឧប្បលត្រង់មុខប្រាសចាកមន្ទិលប្រាកដស្មើដោយមាស។ នែនាងមានរូបស្រស់ស្រោង មានភ្នែកថ្លាស្អាត បើទុកជាយើង ទៅកាន់ទីឆ្ងាយ ក៏នៅតែរលឹកឃើញ ម្នាលនាងមានភ្នែកថ្លា ដូចភ្នែកកិន្នរី ឥតមានអ្វីមួយ ជាទីស្រឡាញ់នៃខ្ញុំជាងភ្នែករបស់នាងទេ ។ ព្រះនាងសុភាថេរីពោលថា អ្នកប្រាថ្នានូវធីតា ជាឱរសរបស់ព្រះពុទ្ធនេះ ឈ្មោះថាប្រាថ្នាដើម្បីដើរទៅតាម ផ្លូវខុស ឈ្មោះថាស្វែងរកព្រះច័ន្ទ្រមកធ្វើជាល្បែងលេង ឈ្មោះថាប្រាថ្នាដើម្បីលោតឡើងកាន់ភ្នំសិនេរុ ។ ឥឡូវនេះប្រសិនបើ រាគៈគប្បីមានដល់អាត្មាក្នុងអារម្មណ៍ណា អារម្មណ៍នោះ មិនមានក្នុងលោក ព្រមទាំងទេវលោក អាត្មាមិនដឹងថា រាគៈនោះជាអ្វីទេ ព្រោះអាត្មាបានដក ចោលនូវរាគៈនោះ ទាំងឫសទាំងគល់ ដោយអរិយមគ្គហើយ ។ ខន្ធបញ្ចកៈដែលស្ត្រីណា មិនបានពិចារណាឃើញ ឬ ថាស្ត្រីណាដែលមិនបានចូលទៅអង្គុយជិតព្រះសាស្តា អ្នកចូរ ប្រលោមនូវស្ត្រីប្រាកដដូច្នោះចុះ អ្នកនឹងក្តៅក្រហាយចិត្ត ព្រោះអាស្រ័យសុភាភិក្ខុនីនេះ ដែលជាអ្នកដឹងនូវអរិយ សច្ចធម៌ ។ ស្មារតីរបស់អាត្មាបានតម្កល់ខ្ជាប់ហើយ ក្នុង បុគ្គលអ្នកជេរ និង អ្នកថ្វាយបង្គំ ក្នុងសុខ និង ទុក្ខ ចិត្តរបស់ អាត្មាមិនជាប់ក្នុងអារម្មណ៍ទាំងអស់នោះ ព្រោះដឹងច្បាស់ ថា សង្ខតារម្មណ៍ជារបស់មិនស្អាត ។ អាត្មាជាសាវិការបស់ព្រះសុគត ជាអ្នកដើរទៅដោយ យានគឺ អដ្ឋង្គិកមគ្គ មានសរគឺកិលេសដកចោលហើយ ឥតមាន អាសវៈ ជាអ្នកត្រេកអរក្នុងផ្ទះស្ងាត់ ។ អាត្មាបានឃើញរូប យន្តឈើជាគ្រោងថ្មី ដែលតាក់តែងដ៏វិចិត្រ ចងរឹតដោយខ្សែ សរសៃទាំងឡាយ និង ឈើកន្លាស់ទាំងឡាយ ដូចជាគេរាំ ដោយអាការផ្សេងៗ កាលបើខ្សែសរសៃ និង ឈើ កន្លាស់នោះដាច់របូតចេញរាត់រាយរលុងរង្គោះបាក់បែកខ្ចាត់ខ្ចាយ កាលបើរូបយន្តរង្គោះដាច់ខ្ចាត់ខ្ចាយហើយ បុគ្គលមិនគប្បី បានរូបយន្តនោះទេ បុគ្គលគប្បីតំកល់ចិត្តក្នុងរូបនោះ ដូចម្តេចកើត ។ រាងកាយទាំងឡាយរបស់អាត្មាដូចគ្នានឹង រូបយន្តដែរ បើវៀរចាកពួកធម៌ទាំងឡាយ មានបឋវីធាតុជាដើម ហើយរមែងប្រព្រឹត្តទៅមិនបាន រាងកាយបើវៀរចាករូបធម៌ហើយ ប្រព្រឹត្តទៅមិនបានទេ បុគ្គលគប្បីតំកល់ចិត្តក្នុងរាងកាយនោះ ដូចម្តេចកើត ។ បុគ្គលឃើញរូបស្ត្រី ដែលគេគូរនឹងជញ្ជាំង លាបលនដោយថ្នាំដ៏ស្រស់យ៉ាងណាម៉ិញ អ្នកមានការឃើញវិបរិតក្នុងរូបនោះ ក៏យ៉ាងនោះដែរ បញ្ញាជារបស់មនុស្សឥតប្រយោជន៍ទេឬ ។ នែបុគ្គលអន្ធពាលអ្នកស្ទុះចូលមកជិតនូវអត្តភាពដ៏ទទេ ដែលប្រៀបដូចជាថ្ងៃបណ្តើរកូនតាំងនៅអំពីខាងមុខ ឬ ដូចជាយល់សប្តិឃើញដើមឈើមាស ពុំនោះដូចជារូប យន្តគ្រាំគ្រាក្នុងកណ្តាលនៃជន ។ ពពុះបាំងស្បែកកណ្តាលភ្នែកឬព្រៀកទឹកភ្នែកឬក៏ពកបាយភ្នែក តែងកើតក្នុងមណ្ឌលនៃភ្នែកនោះ ដូចជាពពុះ ទឹកល័ក្ខដែលបុគ្គលប្រោះលើកម្រាលចៀមស្ងួត ព្រោះថា សណ្ឋានរបស់ភ្នែក មានពណ៌ផ្សេងៗ ដែលសង្ខារតាក់តែង ហើយ ។ នាងសុភាភិក្ខុនី មានចិត្តឥតជាប់ជំពាក់ បានឆ្កៀល ភ្នែកជាទីស្រឡាញ់ ហើយក៏ឱ្យដល់បុរសនោះក្នុងពេលនោះ ដោយពាក្យថា ហ៎អាត្មាឱ្យភ្នែកដល់អ្នក ចូរអ្នកយកភ្នែក នេះទៅចុះ ។ រាគៈរបស់បុរសនោះ ក៏ប្រាសចាកចេញក្នុង ខណៈនោះផង បុរសនោះបានញ៉ាំងសុភាភិក្ខុនីឱ្យអត់ទោស ក្នុងទីនោះផង ដោយពាក្យថា ម្នាលនាងជាព្រហ្មចារិនី សួស្តី ចូរមានដល់នាង ការប្រព្រឹត្តិអនាចារបែបនេះ នឹងមិនមាន ដល់ខ្ញុំទេ ។ បើខ្ញុំបៀតបៀនជនដែលគ្មានរាគៈយ៉ាងនេះ ក៏ ហាក់ដូចជាខ្ញុំឱបភ្លើងកំពុងឆេះសន្ធោសន្ធៅ ឬចាប់នៅអាសិរពិស បើដូច្នោះ សូមសួស្តីកើតមានដល់នាង សូមនាងអត់ ទោសដល់ខ្ញុំ ។ ព្រះនាងសុភាភិក្ខុនី លុះរួចអំពីបុរសជាអ្នកលេងនោះ ហើយ ក៏បានទៅកាន់សំណាក់នៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធដ៏ប្រសើរ ចក្ខុក៏កើតឡើងដូចដើម ព្រោះបានឃើញនូវមហាបុរិសលក្ខណៈ ដែលកើតអំពីបុណ្យដ៏ប្រសើរ ។ ចប់សុភាភិក្ខុនី ស្រង់ចាកពីសៀវភៅ ជំនួយសតិភាគ៣ ដែលរៀបរៀងដោយ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត-សាវង្ស ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
