Reading Article
Public date : 06, Nov 2020 (31,837 Read)
រឿងសាធិនរាជ
|
|
|
រឿងសាធិនរាជ
(ចាក សា. ប.) កាលកន្លងទៅហើយ ព្រះបរមពោធិសត្វរបស់យើង កើតជាស្តេចព្រះនាមសាធិន សោយរាជ្យសម្បត្តិ នៅនគរមិថិលា ព្រះអង្គបានសាងសាណទាន៦ខ្នង ហើយតែងបរិចាគព្រះរាជទ្រព្យ៦សែនរៀងៗរាល់ថ្ងៃ ឲ្យជាទានដល់ស្មូមយាចកទាំងឡាយ ព្រមទាំងបានរក្សានិច្ចសីល នឹងឧបោសថសីលតាមកំណត់នៃឧបោសថកាល ឯជនអ្នកនៅក្នុងនគរមិថិលានោះ ជាអ្នកថិតនៅក្នុងឱវាទរបស់ព្រះអង្គ បានធ្វើបុណ្យ ឲ្យទានតាមកំលាំងសទ្ធានឹងធនធាន លុះស្លាប់ទៅបានទៅកើតក្នុងទេវលោកទាំងអស់គ្នា ។ ពេលមួយពួកទេវតានោះបានទៅប្រជុំនៅនាសុធម្មទេវសភា ពោលសរសើរគុណមានសីល នឹងអាចារៈជាដើមរបស់ព្រះរាជាសាធិន ។ ឯទេវបុត្រទេវធីតាក្រៅពីនោះ លុះឮពាក្យសរសើរមិនដាច់ដូច្នោះ ក៏ចង់ឃើញព្រះបាទសាធិនគ្រប់ៗគ្នា ។ សម្តេចព្រះអមរិន្ទ្រាធិរាជ ទ្រង់ជ្រាបចិត្តទេវបុត្រ ទេវធីតាទាំងនោះក៏បង្គាប់មាតលីទេវបុត្រ ឲ្យយកវេជយន្តរថទៅទទួលព្រះបាទសាធិននោះមកកាន់ទេវលោក ។ កាលមាតលីទៅទទួលយកមកដល់ ពពួកទេវតាទាំងនោះព្រមទាំងព្រះជន្នមានចិត្តរីរាយជាមហិមា បានក្រោកទទួលព្រះអង្គគ្រប់ៗរូប ។ គួរឲ្យស្ងើចដល់ព្រះហរទ័យ នៃសម្តេចព្រះកោសីណាស់ ពេលដែលសាធិនពោធិសត្វទៅដល់ ក៏ព្រះអង្គប្រទានទេវនគរ ស្រីអប្សរ២កោដិកន្លះនឹងវេជយន្តប្រសាទ ដល់ព្រះពោធិសត្វពាក់កណ្តាល ។ កាលព្រះពោធិសត្វគង់សោយទិព្វសម្បត្តិ នៅទេវលោកនោះបើរាប់ជាឆ្នាំមនុស្សយើងបាន៧រយឆ្នាំ ។ ពេលនោះព្រះពោធិសត្វ បានសោយសម្បត្តិគ្រប់៧រយឆ្នាំ(មនុស្ស) ក៏មានសេចក្តីអផ្សុកអប្បាន្តក្នុងទេវលោកជាពន់ពេក ទើបប្រាប់ដំណឹងនោះដល់សក្កទេវរាជៗ ក៏បង្គាប់ឲ្យមាតលីនាំព្រះអង្គត្រឡប់មកកាន់ក្រុងមិថិលាវិញ ឲ្យទ្រង់ចុះក្នុងឧទ្យាន ទើបវិលទៅកាន់ទេវលោក ។ កាលឧទ្យានបាលឃើញព្រះអង្គ ហើយមានសេចក្តីសង្ស័យជាពន់ពេក ទើបបង្គំសួរសព្វគ្រប់បានដឹងសេចក្តីហើយក៏ទៅទូលព្រះបាទនារទៈ ។ ឯព្រះបាទនារទៈជាព្រះរាជនត្តាទួតទី៧របស់ព្រះអង្គ ។ ព្រះពោធិសត្វពោលប្រាប់ព្រះចៅនារទៈនោះថានែបា! យើងឥតត្រូវការដោយរាជសម្បត្តិនេះទេ ដែលយើងមកនេះប្រាថ្នាធ្វើបុណ្យតែម្យ៉ាង ដោយយើងខានធ្វើបុណ្យអស់៧រយឆ្នាំហើយ ។ ព្រះចៅនារទៈក៏ពោលថាប្រពៃហើយព្រះអង្គ ទើបចាត់ចែងមហាទានថ្វាយដល់ព្រះបរមពោធិសត្វ ។ ព្រះបរមពោធិសត្វ ទ្រង់ចំណាយឲ្យទានស្មូមយាចកអស់មួយសប្តាហ៍ ដល់ថ្ងៃទី៧ ទ្រង់សោយទីវង្គតទៅ កើតនៅនាពិភពត្រៃត្រឹង្សហោង ។ អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
