Reading Article
Public date : 14, Jan 2023 (13,271 Read)
គាថារបស់ព្រះសីលវត្ថេរ

|
គាថារបស់ព្រះសីលវត្ថេរ
បិដកលេខ ៥៧ ទំព័រ ២៨ សីលមេវិធ សិក្ខេថ អស្មី លោកេ សុសិក្ខិតំ
សីលំ ហិ សព្វសម្បត្តី ឧបនាមេតិ សេវិតំ ។
បុគ្គលគប្បីសិក្សានូវសីល ឲ្យជាសីលដែលខ្លួនសិក្សាល្អហើយក្នុងលោកនេះ ព្រោះថា សីលដែលបុគ្គលសេពហើយ រមែងបង្អោនមកនូវសម្បត្តិទាំងពួង ។ សីលំ រក្ខេយ្យ មេធាវិ បត្ថយានា សុខេ បសំសំ វត្តិលោភញ្ច បេច្ច សគ្គេ បមោទនំ ។
ជនអ្នកមានប្រាជ្ញា កាលចង់បាននូវសេចក្តីសុខ ៣ យ៉ាងគឺសេចក្តីសរសើរ ១ ការបាននូវសេចក្តីត្រេកអរ ១ ការលះលោកនេះទៅហើយ រីករាយក្នុងឋានសួគ៌ ១ កប្បីរក្សានូវសីល ។ សីលវា ហិ ពហុ មិត្តេ សញ្ញមេនាធិគច្ឆតិ ទុស្សីលោ បន មិត្តេហិ ធំសតេ បាមាចរំ ។
ពិតនាស់បុគ្គលអ្នកមានសីល រមែងបាននូវមិត្តទាំងឡាយច្រើនដោយការសង្រួម ចំណែកបុគ្គលទ្រុស្តសីល កាលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ រមែងឃា្លតចាកមិត្តទាំងឡាយ ។ អវណ្ណញ្ច អកិត្តិញ្ច ទស្សីលោ លភតេ នរោ វណ្ណំ កិត្តី បសំសញ្ច សទា លភតិ សីលវា ។
ជនទ្រុស្តសីល រមែងបាននូវទោសផង នូវតំណិះដំណៀលផង ឯជនអ្នកមានសីល រមែងបាននូវគុណផង នូវកិត្តិសព្ទផង នូវសេចក្តីសរសើរផង សព្វៗកាល ។ អាទិ សីលំ បតិដ្ឋា ច កល្យាណានញ្ច មាតុកំ បមុខំ សព្វធម្មានំ តស្មា សីលំ វិសោធយេ ។
សីលជាខាងដើម ជាទីតាំង ជាមេនៃកល្យាណធម៌និងជាប្រធាន នៃធម៌ទាំងពួង ព្រោះហេតុនោះ បុគ្គលគប្បីជម្រះសីល ។ វេលា ច សំវរំ សីលំ ចិត្តស្ស អភិហាសនំ តិត្ថញ្ច សព្វពុទ្ធោនំ តស្មា សីលំ វិសោធយេ ។
សីលជាច្រាំង ជាទំនប់ ជាគ្រឿងញ៉ាំងចិត្តឲ្យរីករាយ ទាំងជាកំពង់របស់ព្រះគ្រប់ព្រះអង្គ ព្រោះហេតុនោះ បុគ្គលគប្បីជម្រះនូវសីល ។ សីលំ ពលំ អប្បដិមំ សីលំ អាវុធមុត្តមំ សីលំ អាភរណំ សេដ្ឋំ សីលំ កវចមព្ភុតំ ។
សីលជាកម្លាំងរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមមិនបាន សីលជាអាវុធដ៏ឧត្តម សីលជាគ្រឿងអាភរណៈដ៏ប្រសើរ សីលជាគ្រឿងក្រោះយ៉ាងអស្ចារ្យ ។ សីលំ សេតុ មហេសក្ខោ សីលំ គន្ធោ អនុត្តរោ សីលំ វិលេបនំ សេដ្ឋំ យេន វាតិ ទិសោ ទិសំ ។
សីលជាស្ពានមានសកិត្តធំ សីលជាគ្រឿងក្រអូបដ៏ប្រសើរសីលជាគ្រឿងលាបដ៏ប្រសើរ តែងបក់ទៅសព្វៗ ទិស ។ សីលំ សម្ពមេវគ្គំ សីលំ បាថេយ្យមុត្តមំ សីលំ សេដ្ឋោ អតិវាហោ យេន វាតិ ទិសោ ទិសំ ។
សីលជាកញ្ចប់បាយដ៏ប្រសើរ សីលជាស្បៀងដ៏ឧត្តម សីលជាវាហនៈដ៏ប្រសើរសម្រាប់ទៅកាន់ទិសទាំងពួង ។ ឥធេវ និន្ទំ លភតិ មេច្ចាបាយេ ច ទុម្មនោ សព្វត្ថ ទុម្មទោ ពាលា សីលេសុ អសមាហិតោ ។
បុគ្គលពាលមានចិត្តអាក្រក់ក្នុងទីទាំងពួង មិនតាំងមាំក្នុងសីលទាំងឡាយ រមែងបាននូវសេចក្តីនិន្ទាក្នុងលោកនេះផង លុះលះលោកនេះទៅហើយ រមែងមានចិត្តជាទុក្ខក្នុងអបាយផង ។ ឥធេវ កិត្តី លភតិ បេច្ច សគ្គេ ច សុមនោ សព្វត្ថ សុមនោ ធីរោ សីលេសុ សុសមាហិតោ ។
អ្នកប្រាជ្ញមានចិត្តល្អក្នុងទីទាំងពួង តាំងមាំក្នុងសីលទាំងឡាយ រមែងបាននូវកិត្តិសព្ទ ក្នុងលោកនេះផង លុះលះលោកនេះទៅរមែងមានចិត្តរីករាយក្នុងឋានសួគ៌ផង ។ សីលមេវ ឥធ អគ្គំ បញ្ញវា បន ឧត្តមោ មនុស្សេសុ ច ទេវេសុ សីលបញ្ញានតោ ជយន្តិ ។
សីលជាកំពូលក្នុងលោកនេះ ចំណែកបុគ្គលមានប្រាជ្ញាក៏ឧត្តមដែរ ជ័យជម្នះក្នុងមនុស្សលោកនិងទេវលោក ព្រោះសីលនិង បញ្ញា ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ជំនួយសតិ រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយអត្តបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |