អ្នកមានប្រាជ្ញានិងមានវាសនា អាចរកទ្រព្យបានងាយ

រឿងចូឡកសេដ្ឋី
( ចាក អ. ចូ. )
( អ្នកមានប្រាជ្ញានិងមានវាសនា អាចរកទ្រព្យបានងាយ )

ក្នុងកាលកន្លងទៅហើយ ព្រះពោធិសត្វបានកើតជាសេដ្ឋីឈ្មោះចូឡកៈ នៅក្នុងក្រុងពារាណសី ជាអ្នកចេះពូកែខាងការទស្សន៍ទាយ ។ ថ្ងៃមួយសេដ្ឋីបានទៅគាល់ព្រះរាជាឃើញកណ្តុរស្លាប់កណ្តាលថ្នល់ ក៏ចាប់គន់គូរទាយឃើញថា បើអ្នកណាអាចយកកណ្តុរនោះទៅធ្វើជំនួញ នឹងមានទ្រព្យច្រើន ។

មានបុរសកំសត់ម្នាក់ ជាសិស្សរបស់សេដ្ឋី បានឮហើយ រើសកណ្តុរនោះទៅលក់ឲ្យអ្នកចិញ្ចឹមឆ្មានៅផ្សារបាន ១ កាកណិក ( ១ សេន ) ហើយទិញស្ករអំពៅ ដងទឹក១ ក្អមទៅឲ្យដល់ពួកមាលាការ ដែលទើបមកអំពីព្រៃ ។

ពួកមាលាការ (អ្នកក្រងផ្កា) បានឲ្យកម្រងផ្កាម្នាក់មួយៗ ដល់គាត់ៗ លក់ហើយទិញស្ករអំពៅដងទឹក១ ក្អម យកទៅឲ្យពួកមាលាការក្នុងថ្ងៃព្រឹកឡើងទៀត ។ ពួកមាលាការ បានឲ្យឈើតូចៗ ដែលមានផ្កា ដល់គាត់ពាក់កណ្តាល មិនយូរប៉ុន្មាន គាត់ក៏បានប្រាក់ចំនួន ៨ កហាបណៈ ។

ក្នុងថ្ងៃមួយទៀត មានភ្លៀងខ្យល់ព្យុះខ្លាំង ឈើក្នុងសួនរបស់ស្តេចបាក់ជ្រុះគរជាគំនរ ឧទ្យានបានរើសចោលមិនអស់ បុរសកំសត់ ទៅសុំស៊ីឈ្នួលរើសយកកំទេចឈើនោះ ។ ឧទ្យានបាលព្រមឲ្យ គាត់ក៏យកលុយ ទៅទិញស្ករអំពៅ ជួលក្មេងដែលកំពុងលេងល្បែងផ្សេងៗ ក្មេងក៏មកជួយជញ្ជូនដាក់គរក្បែរសួនអស់ ១ រំពេច ។

ក្នុងកាលនោះស្មូនឆ្នាំងរបស់ស្តេច បានទិញម៉ៅគំនរឈើនោះចំនួន ១៦ កហាបណៈ និងឲ្យភាជនៈ មានពាងជាដើមយ៉ាងច្រើន ព្រោះគំនរកំទេចឈើនោះគួរដល់ការដុតឆ្នាំង ។ រួមទឹកលុយតាំងពីកណ្តុរមួយ មកទល់ត្រឹមនេះបាន ២៤ កហាបណៈហើយ ។

គាត់ក៏បានប្រកបមុខរបរតទៅទៀត គឺយកពាងទៅដាក់ជិតទ្វារនគរ ដងទឹកដាក់ពេញសម្រាប់ឲ្យពួកអ្នកនាំស្មៅ ៥០០ នាក់ មិនតែប៉ុណ្ណោះគាត់បានទៅជួយយកអាសារផ្សេងៗ ជាមួយនឹងឈ្មួញខាងផ្លូវទឹក និងផ្លូវគោគទៀត ។

ថ្ងៃមួយមានឈ្មួញម្នាក់ប្រាប់គាត់ថា ស្អែកមានឈ្មួញសេះម្នាក់ នឹងនាំសេះ ៥០០មកក្នុងទីនេះ ។ គាត់បានដឹងហើយ ទៅនិយាយនឹងអ្នកនាំស្មៅ សុំស្មៅគេមួយបាច់ ៗ ម្នាក់បាន ៥០០ បាច់ហើយប្រាប់គេតាមដំណើរ គេក៏ជួយសង្រ្គោះគាត់ ទុកឲ្យគាត់លក់ស្មៅឲ្យឈ្មួញសេះអស់ ទើបគេលក់ស្មៅគេខាងក្រោយ ព្រោះគាត់មានគុណបានដងទឹកទុកឲ្យគេផឹក ។ ដល់ឈ្មួ្ញសេះមកដល់ គាត់លក់ស្មៅ ៥០០ បាច់បាន១ ពាន់កហាបណៈ ។

ថ្ងៃក្រោយមក ឈ្មួញជើងទឹក ប្រាប់ដល់គាត់ថា ពីរ បីថ្ងៃទៀតមានសំពៅចូលមក គាត់ទៅរកជួលរទះសម្រាប់ដឹក មកទុកចាំនៅកំពង់សំពៅអស់ថ្លៃឈ្នួល ៨កហាបណៈ ហើយគាត់បានជាម្ចាស់កំពង់ចំណត លុះសំពៅមកដល់ គាត់ម៉ៅឥវ៉ាន់ក្នុងសំពៅទាំងអស់ ឲ្យចិញ្ចៀន១វង់ទៅម្ចាស់សំពៅដើម្បីបញ្ចាំចិត្ត ។ ក្នុងពេលនោះមានឈ្មួញ ១រយនាក់មកដណ្តើមគ្នាទិញឥវ៉ាន់ក្នុងសំពៅនោះ បានឲ្យគាត់ ១ សែនកហាបណៈ គឺម្នាក់ឲ្យ ១ ពាន់ៗ សុំអង្វរគាត់ឲ្យលក់ឲ្យគាត់ក៏លក់ចែកឲ្យទាំង ១រយនាក់ គាត់ក៏បានចំនេញពីតម្លៃឥវ៉ាន់ ១សែនកហាបណៈទៀត រួមជា ២ សែន ។

បុរសកំសត់កាលបើបានប្រាក់ ២ សែនកហាបណៈ ហើយក៏រឭកដល់គុណសេដ្ឋីដែលចេះទាយ ក៏យក ១សែនកហាបណៈ ទៅជូនសេដ្ឋី សេដ្ឋីត្រេកអរណាស់បានរៀបផ្សំផ្គុំជាមួយបុត្រីរបស់ខ្លួន លុះឥតអំពីសេដ្ឋី ទៅគាត់ក៏បានទទួលងារជាសេដ្ឋីតទៅ ។

បានដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅប្រជុំនិទានជាតក

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

អ្នក​មាន​ប្រា​ជ្ញានិង​មាន​វាសនា​ អាច​រក​ទ្រព្យ​បាន​ងាយ

អ្នកមានប្រាជ្ញានិងមានវាសនា អាចរកទ្រព្យបានងាយ