អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០៥ មករា ឆ្នាំ២០២៣ (អាន: ២៧,០៦៧ ដង)
រឿងបញ្ចបក្ខី
|
|
|
រឿងបញ្ចបក្ខី
( ចាក លោ. ជា. )
( ការច្រណែន ជាពូជរបស់ពៀរក្នុងលោក )
កាលពីបឋមកប្បនេះ មានសត្វបក្សី ៥ គឺ៖ ហង្ស គ្រុឌ សេក ក្អែក មៀម ។ សត្វទាំង ៥ នេះជាប្រមុខរបស់បក្សីទាំងឡាយក្នុងពេលនោះ ឯសត្វទាំង ៥ មានសមត្ថភាពស្មើៗគ្នា ពុំមានសត្វណាគោរពស្តាប់បង្គាប់សត្វណាឡើយ ទោះបីមានសត្វសាហាវ មកបៀតបៀនបក្សីណាមួយ ក៏គ្មានសត្វណាការពារមើលគ្នីគ្នាឡើយ កោលាហល ក៏កើតឡើងឡើងដល់បក្សីទាំងឡាយនោះរាល់ពេលវេលា ។ ថ្ងៃមួយពួកបក្សីចាស់ៗបានហើរទៅជួបជុំគ្នាលើដុំមនោសិលាមួយខ្ពស់ បានប្រឹក្សាគ្នាថា យើងគួររើសបក្សីណាមួយ ដែលអង់អាចឳ្យធ្វើជាស្តេចគ្រាន់បានជាទីគោរពនឹងមើលការខុសត្រូវ ដើម្បីឳ្យមានសន្តិភាពក្នុងពួកបក្សីយើង ។ បក្សីចាស់ដទៃទៀតនិយាយឡើងថា បើដូច្នោះគួរយើងទៅប្រមូលពួកបក្សីទាំងអស់គ្រប់ប្រភេទ ឳ្យមកកាន់ទីនេះ ហើយយើងត្រូវរើសបក្សី ៥ រូប ដែលមានសមត្ថភាពឳ្យធ្វើជាបេក្ខបក្សី ទើបយើងរើសយកតែមួយរូប ឳ្យធ្វើជាស្តេចទើបគួរ និយាយហើយក៏ហៅពួកបក្សីទាំងអស់ឳ្យមកប្រជុំគ្នានៅលើដុំមនោសិលានោះ ដល់មកជួបជុំ បក្សីចាស់មួយរូបនិយាយ ប្រកាសថាបណ្តាបក្សីទាំងអស់នេះ យើងរើសយកបក្សី ៥ រូប គឺ ហង្ស ១ គ្រុឌ ១ សេក ១ ក្អែក ១ មៀម ១ ឲ្យធ្វើជាបេក្ខបក្សី តើអ្នកទាំងអស់គ្នាគួរយកបក្សីណាឳ្យធ្វើជាស្តេច ? ។ ពេលនោះមានសត្វក្លែងស្រាកចាស់មួយឆ្លើយឡើងថា គួរតែតាំងសត្វមៀមឳ្យធ្វើជាស្តេចរបស់បក្សីយើងទាំងឡាយ ព្រោះមៀមជាសត្វអង់អាច មានភ្នែកក៏ធំល្អ អាចមើលការខុសត្រូវបានច្រើនជំពូក មានសំលេងពិរោះ ហើយជាអ្នកក្លៀវក្លាផង ។ ពួកបក្សីទាំងឡាយ ក៏ព្រមអនុម័តិតាម បានបន្លឺសំឡេងគឹកកងឡើងថា ស្រួលហើយៗ ។ កាលនោះមានសត្វក្អែកចាស់មួយ ប្រាថ្នាចង់សោយរាជ្យ ក៏ស្រែកបញ្ចេញមតិជំទាស់ឡើងថា សត្វមៀមនេះជាកោសិយគោត្រ មានជាតិថោកទាបទាសអប្រិយ តែថាបើញាតិទាំងឡាយស្តាប់ពាក្យរបស់ខ្ញុំវិញៗ នឹងនិយាយឳ្យស្តាប់ ។ បក្សីទាំងអស់ ក៏បើកឳកាសឳ្យក្អែកៗ និយាយថា តាមមតិរបស់ខ្ញុំ មិនគួរឳ្យមៀមធ្វើជាស្តេចត្រួតត្រារក្សាសុខទុក្ខរបស់យើងទាំងឡាយទេ ព្រោះមៀមនេះមានមុខក្រញូវអាក្រក់ពេកណាស់ បើតាមលក្ខណៈក្បួនចាស់ទំនាយថា មុខមិនទទួលភ្ញៀវ មិនទាន់ខឹងផងមុខដូចជាខឹងទៅហើយ បើយ៉ាងនេះតើ បក្សីណានឹងហ៊ានទៅប្រាស្រ័យការផងបាន មិនគួរឳ្យតាំងធ្វើជាស្តេចឡើយ ។ បក្សីទាំងឡាយក៏ទទួលតាមក្អែក បានបន្លឺសំឡេងគឹកកងថា មែនហើយៗ ឳ្យធ្វើជាស្តេចមិនកើតទេព្រោះភ្នែកអាក្រក់ណាស់ ។ បន្ទាប់នោះមានសត្វត្មាតចាស់មួយ ស្រែកបញ្ចេញមតិឡើងថា តាមទំនៀមបុរាណបើបុគ្គលណាឈ្លាស់វៃ អាចចាប់ពិរុទ្ធរបស់ជនដែលធំបានដោយសមហេតុផលតាមគន្លងច្បាប់ ត្រូវតាំងអ្នកនោះឳ្យធ្វើជាធំវិញ ហេតុនេះយើងត្រូវតាំងក្អែកឳ្យធ្វើជាស្តេចព្រោះជាសត្វក្លៀវក្លា ហើយវៀងវៃល្មមជាប្រមុខរបស់យើងបាន ។ បក្សីទាំងឡាយ ក៏បន្លឺសំឡេងគឹកកងឡើងថាពាក្យរបស់ត្មាតនេះត្រឹមត្រូវណាស់ គួរយើងតាំងក្អែកធ្វើជាស្តេចចុះ ។ ពេលនោះមៀមពុំសុខចិត្តបានសុំឳកាសនិយាយ បក្សីទាំងឡាយ ក៏ព្រមបើកឳកាសឳ្យ ទើបមៀមស្រែកនិយាយឡើងថា ពាក្យដែលត្មាតនិយាយនោះ ត្រូវតាមច្បាប់បុរាណហើយ ប៉ុន្តែក្អែកនេះមិនគួរសមតាមច្បាប់នោះទេ ព្រោះមានអតីតនិទានតំណាលថា សត្វក្អែកជាចណ្ឌាលគោត្រ អាក្រក់ថោកទាបបំផុត ជាអ្នកមានទោសកំហុសក្បត់ផែនដីត្រូវរាជការកាត់ទោសទៅដុតទាំងរស់ ប៉ុន្តែវារត់រួចមក បានជាខ្មៅក្រខ្វក់យ៉ាងនេះ បើមានទោសកំហុសដល់ម្លឹង តើឳ្យធ្វើធំដូចម្តេចកើត ។ បក្សីទាំងឡាយ បានបន្លឺសំឡេងគឹកកងឡើងថា ពាក្យរបស់មៀមនេះត្រូវណាស់ ព្រោះអ្នកមានទោសកំហុស បុរាណមិនដែលឳ្យធ្វើជាធំទេ បើដូច្នេះយើងត្រូវរើសបក្សីដទៃទៀត ។ ក្អែកបានស្តាប់ពាក្យនោះ ក៏ខឹងច្រឡោតមហិមាទើបស្រែកឡើងថា ម្នាលក្អែកគ្នាយើងទាំងឡាយ អញវិនាសហើយ ព្រោះតែអាមៀមមុខខ្មោច មុខដូចគេខមនេះឯង ។ ឯសត្វមៀម បានឮថាមុខដូចខ្មោច មុខដូចគេខមដូច្នេះ ក៏ខឹងច្រឡោតស្រែកឡើងថា ម្នាលមៀមគ្នាយើងទាំងឡាយ អញវិនាសហើយ ព្រោះតែអាក្អែកចណ្ឌាលមានទោសឧក្រិដ្ឋ គេដុតទាំងរស់នោះឯង ។ សត្វទាំងពីរក្រុមនេះក៏ឈ្លោះទាស់ទែងប្រចឹកគ្នាជាខ្លាំង ពួកបក្សីទាំងឡាយក៏នាំគ្នាបណ្តេញចេញពីប្រជុំ សត្វទាំងពីរក្រុម ក៏ហើរចេញទៅប្រចឹកគ្នាខាងក្រៅទៀត ហើយចងគំនុំនឹងគ្នាអស់មួយកប្ប សត្វទាំងពីរក្រុមក៏មានកំហឹងនឹងគ្នារហូតដល់ឥឡូវនេះ ។ កាលបើសត្វទាំងពីរក្រុមចេញផុតហើយ បក្សីទាំងឡាយ ក៏បើកពេលប្រជុំម្តងទៀតពេលនោះមានបក្សីចាស់មួយរូបនិយាយឡើងថា យើងគួរយកសត្វគ្រុឌឳ្យធ្វើជាស្តេចចុះ ព្រោះជាសត្វមានកម្លាំងខ្លាំងជាងសត្វនានា លុះនិយាយចប់ហើយ មានសេកចាស់មួយជាបណ្ឌិតបាននិយាយប្រកាសថា សត្វគ្រុឌមានកម្លាំងខ្លាំងជាងសត្វនានាមែនហើយ ប៉ុន្តែខ្វះបញ្ញាសម្បតិ្ត បើសត្វហង្សទើបគួរជាង ព្រោះហង្សជាសត្វបរិបូណ៌ដោយរូបសម្បត្តិ បញ្ញាសម្បតិ្ត ចរិយាសម្បត្តិ និងគុណសម្បត្តិ ជាអ្នកមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ល្មមធ្វើជាស្តេចបាន ។ ពួកបក្សីទាំងឡាយមានគ្រុឌជាដើម បានព្រមទទួល តាមមតិរបស់សេក ក៏បន្លឺសម្លេងគឹកកងឡើងថាសាធុៗ សមរម្យហើយ ទើបសន្មតិតាំងសត្វហង្សឳ្យធ្វើជាស្តេចបក្សីតាំងពីកាលនោះមក ។ វាយអត្ថបទដោយ ខ្ញុំព្រះករុណា ខ្ញុំបាទ យ៉ែម ភិរុណ ដកស្រង់ចេញប្រជុំនិទានជាតកភាគ១ របស់ព្រះបាឡាត់ឧត្តមលិខិត សុង ស៊ីវ សិទ្ធត្ថោ គ្រូបង្រៀនបាលីនៅវត្តលង្កា រាជធានីភ្នំពេញ ។ អព្រះគុណព្រះភិក្ខុ សិរីបញ្ញោ ហ៊ុល សុខារ៉ា ព្រះគ្រូចៅអធិការ វត្តកល្យាណមិត្តខ្សាច់ពោយនិងលោកអាចារ្យ ចយ ធិន ដែលបានផ្តល់សៀវភៅប្រជុំនិទានជាតកនេះ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
