អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០១ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២២ (អាន: ៦៤,៤២៨ ដង)
សតិរលឹកដឹងនូវធម៌
|
|
|
សតិរលឹកដឹងនូវធម៌
ក្នុងពេលសតិសម្បជញ្ញៈ ជាប់ជំពាក់ក្នុងរឿងអ្នកណា ហើយយករឿងរបស់អ្នកនោះ ឯងមកនិយាយ។ ថាអ្នកនេះ ល្អយ៉ាងនេះ អ្នកនោះអាក្រក់យ៉ាងនោះ ហាក់ដូចជា អ្នកនោះមានមែនអ៊ីចឹង។ កាលបើអប់រំបញ្ញាសម្មាទិដ្ឋិទល់នឹងសភាវៈរូបធម៌ និងមានធម៌យ៉ាងដូច្នេះ ហើយ នឹងបានសេចក្ដីស្ងប់ ព្រោះថាធម៌ទាំងឡាយ កាលណា បើមានហេតុមានបច្ច័យយ៉ាងណា វាត្រូវតែប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងនោះឯង ការសន្សំអធ្យាស្រ័យក្នុងសន្ដានផ្សេងៗគ្នា ព្រោះហេតុដូច្នេះ ត្រូវតែយល់ ត្រូវតែជ្រាបថា ការប្រព្រឹត្តទៅនៃបុគ្គលម្នាក់ៗ គឺជាការប្រព្រឹត្តទៅនៃបរមត្ថធម៌សុទ្ធ ខន្ធធាតុ អាយតនៈ សច្ចៈ ដូច្នេះសូម្បីកិលេសដែលកើតឡើងក្នុងសន្ដាននេះ ក៏ជាតួរសង្ខារធម៌ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយសារហេតុបច្ច័យ។ ដូច្នេះយើងមិនមានសេចក្ដី ប្រកាន់ចំពោះបុគ្គលទេ ព្រោះឥតមានបញ្ញាបានទល់នឹងសភាវៈនេះ ជាការបញ្ញាក់ដើម្បីដាស់តឿនស្មារតីយើងគ្រប់ៗគ្នា ដែលធ្លាប់តែដឹងរឿងរបស់បុគ្គលដទៃបានជាភ្លេចការពិចារណាចិត្តរបស់ខ្លួន ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយអកុសល ជាការទាស់ចិត្តដោយសេចក្ដីក្រោធជា បដិឃៈ បានជាភ្លេចដល់ការពិចារណាធម៌ខាងក្នុង គឺចិត្តរបស់ខ្លួន ព្រោះរវល់ជាប់ជំពាក់ក្នុងការពិចារណារឿងរបស់អ្នកដទៃ ដូច្នេះគប្បីមានសម្មាទិដ្ឋិចំពោះធម៌ទាំងក្នុងទាំងក្រៅ គឺសភាវៈដែលប្រាកដឡើងមិនមែនយើងហើយ ខាងក្នុងគឺសភាវៈដែលសម្មត់ថាយើងដូច្នេះការអប់រំ បញ្ញាគប្បីយល់ឲ្យជាក់ច្បាស់គ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់ ប៉ុន្តែដោយយើងមិនស្គាល់ធម៌ ហេតុអ្វីបានជាមិនស្គាល់ធម៌? ចម្លើយ ដំបូងបំផុតគឺការមិនស្គាល់ធម៌ ដោយសេចក្ដីមិនគោរពស្ដាប់ មិនយល់ចូលចិត្ត គឺធម៌ដែលព្រះអង្គទ្រង់សម្ដែងសុទ្ធតែបញ្ជាក់ទៅលើសភាវធម៌ ដែលត្រូវដឹង ដើម្បីបើកនូវសភាពងងឹតត្រូវមានសតិសម្បជញ្ញៈរលឹកដឹងនូវធម៌ ដែលធម៌នោះឯងកំពុងមានក្នុងជីវិតជាប្រក្រតីប្រចាំថ្ងៃ ឧទាហរណ៍ថា នៅពេលដែលមើលទៅឃើញទូរទស្សន៍ ដូច្នេះមិនអាចយល់ចូលចិត្តថាត្រូវបដិបត្តិ ធម៌នៅពេលកំពុងឃើញទេ មើលទៅឃើញ តុ ទូ កៅអី មើលទៅឃើញម៉ាញ៉េ ឃើញកូនចៅ បុរសស្ត្រី អ្នកនេះ អ្នកនោះ នឹងសម្ភារៈផ្សេងៗ ដល់ទៅឃើញអីចឹងទៅហើយ តើធ្វើម៉េចដើម្បីថា មានសតិសម្បជ្ជញ្ញៈនៅពេលឃើញនោះ រឭកដឹងក្នុងធម៌ ប៉ុន្តែតាមពិតនៅពេលឃើញនោះ មិនមែនឃើញទូរទស្សន៍ទេ មិនមែនឃើញម៉ាញ៉េទេ មិនមែនឃើញសៀវភៅទេ មិនមែនឃើញប៊ិចទេ តែគឺរូបាយតនៈដែលប្រាកដឲ្យឃើញជារូបារម្មណ៍ ដូច្នេះបើរូបារម្មណ៍ជារូបាយតនៈ តើធម៌ ឬ មិនមែនធម៌ គឺជាធម៌ដែលព្រះអង្គទ្រង់សម្ដែងថា ជារូបខន្ធ គឺជារូបាយតនៈ នោះឯងជាអាយតនៈ ជារូបធាតុ ជាទុក្ខសច្ចៈនេះគឺជាធម៌ ប៉ុន្តែនៅពេលបើកភ្នែកទៅឃើញ ទូរទស្សន៍មិនបានឃើញធម៌ផង នេះមកពីធ្វើ នេះគឺមកអំពីសកាយទិដ្ឋិ និងមកអំពីទោសដែលមិនបានស្ដាប់ធម៌ឲ្យបានយល់ចិត្តអំពីសភាវៈធម៌ពិត ដល់ទៅមែនទែនទៅ គ្រាន់តែឮគេថា ទៅធ្វើធម៌ទៅសំណាក់បដិបត្តិធម៌ ទៅចម្រើនធម៌ ឯណេះឯណោះចង់ទៅធ្វើធម៌និងគេដែរ ឃើញទេ! មិនទាន់ទាំងបានស្អីផង កើតរោគចង់មួយទៀត ហើយទាំងដែលចំណង់ចង់ឃើញធម៌នេះ គឺជាធម៌មួយដែលមានក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ មិនមានសតិអប់រំបដិបត្តិឃើញផង តើទៅបដិបត្តិដើម្បីឃើញធម៌ឯណាវិញ បើតែយ៉ាងហ្នឹងធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឃើញធម៌ពិត ធម៌មែនទៅ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជំនួយសុខភាពផ្លូលចិត្ត១ រៀបរៀងដោយ សាមណេរ ចាន់ សុជន ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
