អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៩,៧៦៨ ដង)
អំពីពាក្យថាកប្ប
|
|
|
អំពីពាក្យថាកប្ប
កាលដែលតាំងនៅយូរអង្វែងហៅថាកប្ប ជាឈ្មោះអាយុផែនដីឬជាឈ្មោះអាយុឱកាសលោក។ ដែលហៅថាឱកាសលោកនោះ ក្នុងគម្ពីរវិសុទ្ធិមគ្គប្រាប់ថា បានដល់ទីលំនៅរបស់សត្តនិករ ដែលមានសេចក្ដីវិនាសជាធម្មតា។ ក្នុងឱកាសលោកនោះ មានចក្កវាឡជាច្រើន ចក្កវាឡយើងមានបណ្ដោយនិងទទឹងប្រវែងមួយលានពីសែនបីពាន់៤រយហាសិបយោជន៍ (១.២០៣.៤៥០យោជន៍), បរិមណ្ឌលសំណុំមូលជុំវិញ បីលានប្រាំមួយសែនមួយម៉ឺនបីរយហាសិបយោជន៍ (៣.៦១០.៣៥០យោជន៍), កម្រាស់ផែនដីក្នុងចក្កវាឡនេះចំនួនពីរសែនបួនម៉ឺនយោជន៍ (២៤០.០០០យោជន៍), ទឹកទ្រផែនដីកម្រាស់បួនសែនប្រាំម៉ឺនយោជន៍ (៤៨០.០០០យោជន៍) មានភ្នំធំឈ្មោះសិនេរុ ចាឫសលិចទៅក្នុងសមុទ្រ ជម្រៅប្រាំបីម៉ឺនបួនពាន់យោជន៍ (៨៤.០០០យោជន៍), ខ្ពស់ឡើងលើប្រាំបីម៉ឺនបួនពាន់យោជន៍ដូចគ្នា, បន្ទាប់អំពីភ្នំសិនេរុនោះមក មានភ្នំសត្តិបរិភណ្ឌ៧ជាន់ទៀតគឺ ១- យុគន្ធរ មានកម្ពស់ ៤២.០០០យោជន៍ ២- ឥសិន្ធរ មានកម្ពស់ ២១.០០០យោជន៍ ៣- ករវីក មានកម្ពស់ ១០.៥០០យោជន៍ ៤- សុទស្សន មានកម្ពស់ ៥.២៥០យោជន៍ ៥- នេមិន្ធរ មានកម្ពស់ ២.៦២៥យោជន៍ ៦- វិនតក មានកម្ពស់ ១.៣១២យោជន៍ ៧- អស្សកណ្ណ មានកម្ពស់ ៦៥៦យោជន៍ពាក់កណ្ដាលកន្លះ។ ភ្នំទាំង៧នេះសុទ្ធតែជាភ្នំទិព្វវិចិត្រដោយរតនវត្ថុផ្សេងៗ មានមាសជាដើម, មានឫសលិចចុះទៅក្រោមពាក់កណ្ដាល ស្មើនឹងកម្ពស់ឡើងលើព័ន្ធព័ទ្ធជុំវិញភ្នំសិនេរុចម្ងាយពីភ្នំមួយទៅភ្នំមួយ ប្រវែងស្មើនឹងកម្ពស់ភ្នំនោះៗ ក្នុងចន្លោះទាំង៧នោះសុទ្ធតែសមុទ្រទឹកគ្មានសរសៃ ហៅថាសមុទ្រសីទន្តរ។ ភ្នំទាំង៧នេះជាទីលំនៅនៃស្ដេចចតុលោកបាលទាំង៤គឺ ព្រះបាទធតរដ្ឋ១ វិរូបក្ខ១ វិរុឡ្ហកៈ១ កុវេរៈ១ និងជាទីនៅជាទីទៅមកនៃទេវតានិងយក្សទាំងឡាយ មិនមែនជាវិស័យរបស់មនុស្សលោកទៅដោយមើលឃើញពិតបានប្រមាណត្រូវទេ មានតែព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធនិងព្រះអរហន្តទាំងឡាយទើបទៅដល់មើលឃើញ ដឹងស្គាល់ដោយសព្វគ្រប់បាន។ ភ្នំធំឈ្មោះសិនេរុនោះមានភ្នំ៣ទល់ពីក្រោម ហៅថាភ្នំត្រៃកូដ ខាងលើកំពូលភ្នំសិនេរុនោះ ជាភូមិភាគរបស់សក្កទេវរាជ ហៅថាស្ថានតាវត្តិង្ស ខាងលើតទៅទៀត គឺស្ថានយាមា, តុសិតា, និម្មានរតី, បរនិម្មិតវសវតី។ ស្ថានទាំងនេះជាទីអាស្រ័យរបស់ពពួកទេវតាទាំងអស់ មិនមែនជាទីអាស្រ័យរបស់មនុស្សឡើយ។ ខាងលើតពីស្ថានទេវតាទៅទៀត ជាភូមិភាគរបស់ពួកព្រហ្មមានរូបនិងព្រហ្មគ្មានរូប។ ព្រហ្មមានរូបមាន១៦ស្ថានគឺ ១- បរិស្សជ្ជា ២- បុរោហោតា ៣- មហាព្រហ្មា ៤- បរិត្តាភា ៥- អប្បមាណាភា ៦- អាភាស្សរា ៧- បរិត្តសុភា ៨- អប្បមាណសុភា ៩- សុភកិណ្ហា ១០- វេហប្ផលា ១១- អញ្ញិសត្តា ១២- អវិហា ១៣- អតប្បា ១៤- សុទស្សា ១៥- សុទស្សី ១៦- អកនិដ្ឋា។ ព្រហ្មគ្មានរូបមាន៤ស្ថានគឺ ១- អាកាសានញ្ចាយតនៈ ២- វិញ្ញាណញ្ចាយតនៈ ៣- អាកិញ្ចញ្ញាណតនៈ ៤- នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនៈ។ ស្ថាននេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនៈនេះ ជាស្ថានខាងលើបំផុតរបស់ភព របស់ឱកាសលោក។ ចម្ងាយពីទីបំផុតភពមកស្ថានមនុស្សលោកនោះ ឆ្ងាយក្រៃលែងឆ្ងាយនឹងកំណត់រាប់ជាប៉ុណ្ណេះប៉ុណ្ណោះយោជន៍មិនបាន។ ក្នុងគម្ពីរលោកទីបកៈ មានសម្ដែងប្រៀបធៀបថា សព្វភវគ្គេ ឋត្វាន កូជាគារសហសិលា ចាតិតា តីហិ វស្សេហិ ទ្វិមាសេហិ ច អដ្ឋហិ វត្តិន្ទិវេហិ... ដូច្នេះជាដើម។ សេចក្ដីថា ទេវតាមានឫទ្ធិច្រើនស្ថិតនៅក្នុងទីបំផុតភព ហើយទម្លាក់នូវដុំថ្មប៉ុនផ្ទះ ពីកំពូលឲ្យធ្លាក់ចុះមកស្ថានមនុស្សលោក ធ្លាក់មកយូរអង្វែងណាស់ចំនួន៣ឆ្នាំ២ខែ៨ថ្ងៃនិង១៤នាទី ទើបមកដល់ស្ថានមនុស្ស ដុំថ្មនោះគ្រាន់តែសឹកដោយខ្យល់ដាច់អស់នៅសល់ប៉ុនផ្លែក្រូចសើចប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់អំពីនេះ នឹងសម្ដែងរៀបរាប់តាមគម្ពីរវិសុទ្ធិមគ្គជាដើមតទៅទៀត។ តាមតំណាលថា ភ្នំសេនេរុស្ថិតនៅកណ្ដាលចក្កវាឡ ភ្នំសត្តបរិភណ្ឌព័ទ្ធជុំវិញភ្នំសិនេរុ ផ្ទៃខាងក្រៅភ្នំសត្តបរិភណ្ឌនោះសុទ្ធតែទឹកទាំងអស់ មានទ្វីប៤ស្ថិតនៅក្នុងទិសទាំង៤ ឆ្ងាយដាច់ស្រយាលពីភ្នំសត្តបរិភណ្ឌ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ កប្បកថា ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
