បុរសចាស់មានប្រពន្ធក្រមុំ ដូចបានដុំភ្លើង

Audio

រឿងសេនកបណ្ឌិត
( ចាក ម. អ. )
( បុរសចាស់មានប្រពន្ធក្រមុំ ដូចបានដុំភ្លើង )

កាលកន្លងទៅហើយ មានព្រះរាជាមួយព្រះអង្គព្រះនាមជនកៈ សោយរាជ្យក្នុងក្រុងពារាណសី ។ ព្រះពោធិសាត់របស់យើងសោយព្រះជាតិជាព្រាហ្មណ៍ ទ្រង់ព្រះនាមសេនកៈ នៅក្នុងក្រុងពារាណសីនោះដែរ បានទៅសិក្សាសិល្បសាស្រ្តនានាក្នុងនគរតក្កសិលា ។ លុះត្រឡប់មកកាន់ស្រុកកំណើតវិញ ព្រះចៅក្នុងក្រុងនោះទ្រង់ព្រះរាជទានដំណែងជាអាមាត្រ និងយសដ៏ធំដល់ព្រះពោធិសត្វៗ តែងឡើងគង់លើអាសនៈ ដែលឥស្សរជនទាំងឡាយមានព្រះរាជាជាដើម ប្រដាប់តាក់តែងសំដែងអត្ថនិងធម៌រៀងរាល់ថ្ងៃពេញបូណ៌មី តាមលំអានព្រះពុទ្ធ ។

គ្រាក្រោយមកមានព្រាហ្មណ៍ចាស់ម្នាក់ ដើរសុំទានគេបានប្រាក់មួយពាន់កហាបណៈ យកទៅផ្ញើនឹងត្រកូលព្រាហ្មណ៍មួយ ហើយដើរទៅសុំទៀតតាមលំដាប់ហូរហែរ ។ ឯត្រកូលព្រាហ្មណ៍យកប្រាក់ទៅចាយវាយទាល់តែអស់ ។ ដល់ព្រាហ្មណ៍ចាស់ត្រឡប់មកវិញរកប្រាក់សងមិនបាន ក៏ឲ្យកូនក្រមុំរបស់ខ្លួនធ្វើជាភរិយាព្រាហ្មណ៍ចាស់ៗ ឥតមានប្រកែកបន្តិចបន្តួចព្រមយកទៅនៅក្បែរក្រុងពារាណសី ។ ឯប្រពន្ធនៅក្មេងមិនឆ្អែតស្កប់ស្កល់មេថុនធម្មសោះ ទៅធ្វើមិច្ឆាចារ ( សាហាយស្មន់ ) ជាមួយនឹងព្រាហ្មណ៍កំឡោះម្នាក់ដែលមានវ័យស្មើគ្នា ។

ថ្ងៃមួយនាងព្រាហ្មណីនិយាយទៅព្រាហ្មណ៍ថា បពិត្រព្រាហ្មណ៍ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើការងារក្នុងផ្ទះអ្នកឈ្នះទេ អ្នកត្រូវទៅសុំប្រាក់គេជួលយកខ្ញុំប្រុស ឬស្រីម្នាក់ឲ្យខ្ញុំ ព្រាហ្មណ៍ចាស់ដោយហេតុតែស្រលាញ់ប្រពន្ធក្មេងក្រៃពេកទុកជាយ៉ាងម្តេចក៏ដោយ ឥតមានការយល់ទាស់ឡើយ ទើបនិយាយថាល្អហើយនាង ត្រួវហើយនាង ញាប់មាត់ ហើយស្ពាយការុងសម្រាប់ដាក់សតូវ ត្រាច់ម្នីម្នាតាមច្រកល្ហកស្រុក និគមសុំទានគេបានប្រាក់ ៧ រយកហាបណៈ ដល់ត្រឡប់មកវិញ អង្គុយបរិភោគសតូវមាត់ផ្លូវ ក្បែរដើមឈើមានប្រហោងមួយដើម លុះបរិភោគរួចហើយ មិនបានចងមាត់ការុងដែលទុកត្រង់កន្លែងនោះ ដើរចុះទៅផឹកទឹកក្នុងស្ទឹង ។

កាលនោះមានពោះវែកក្របីមួយនៅក្នុងប្រហោងឈើនោះធុំក្លិនសតូវ លូនចូលទៅក្នុងការុងស៊ីសតូវទាល់តែឆ្អែត ហើយពែនដេកសម្ងំស្ងៀមក្នុងទីនោះ ដល់ព្រាហ្មណ៍ត្រឡប់មកវិញ មិនបានជាចាប់ភ្លឹកគិតមើលនាយអាយ ក៏ចងមាត់ការុងដើរតយង៉យបានបន្តិចឮពាក្យរុក្ខទេវតាពោលថា ព្រាហ្មណ៍ក្នុងថ្ងៃនេះ បើអ្នកឯងឈប់សម្រាកត្រង់ពាក់កណ្តាលផ្លូវអ្នកឯងនឹងស្លាប់ បើដើរដល់ផ្ទះប្រពន្ធអ្នកស្លាប់ ។

ព្រាហ្មណ៍ឮដូច្នោះ ភិតភ័យអំពីសេចក្តីស្លាប់ជាខ្លាំង យំបណ្តើរ ដើរបណ្តើរ បានមកដល់ក្រុងពារាណសី ឃើញពួកមហាជនជាច្រើននាក់កាន់គ្រឿងក្រអូប និងផ្កាកម្រងដើរទៅស្តាប់ធម៌ព្រះពោធិសត្វ ព្រាហ្មណ៍ឃើញដូច្នោះ ទើបសួរដឹងហេតុសព្វ គ្រប់ប្រការហើយគិតថា សេនកបណ្ឌិតជាធម្មកថិក មុខជាសំដែងធម៌ត្រង់ណាមួយ ដើម្បីកំចាត់បង់សេចក្តីសោករបស់អញបាន ដូច្នេះគួរតែអញទៅស្តាប់ធម៌ លុះគិតហើយ គាត់ដើរទៅជាមួយជនទាំងនោះ ដល់ហើយគាត់អង្គុយក្រោយពួកបរិស័ទទាំងអស់ ។

ព្រះពោធិសត្វឃើញដូច្នោះ គិតថាហេតុអ្វីហ្ន! ទើបសួរដំណើរដែលសោកនោះ ។ ព្រាហ្មណ៍បានប្រាប់តាមពាក្យទេវតាពោល ហើយសួរថា បពិត្របណ្ឌិត ហេតុដូចម្តេចបានជាខ្ញុំស្លាប់ ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំស្លាប់ ។ ព្រះពោធិសត្វនឹករំពឹងឃើញដោយប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃក្នុងឧបាយ ដឹងហេតុសព្វគ្រប់ហើយ ទើបសួរទៅព្រាហ្មណ៍ថាសតូវក្នុងការុងអ្នកមានទេ? ព្រាហ្មណ៍ឆ្លើយថា បពិត្របណ្ឌិតមាន ។ ចុះពីព្រឹកមិញអ្នកបរិភោគក្នុងទីណា? បរិភោគទៀបគល់ត្រង់ពាក់កណ្តាលផ្លូវ ។ អ្នកបរិភោគរួចហើយចុះទៅផឹកទឹកបានចងមាត់ការុងទេ ? មិនបានចងទេ ។ ព្រះពោធិសត្វពោលថា បើដូច្នោះមានពស់វែកកក្របីមួយធុំក្លិនសតូវចូលទៅក្នុងការុង បើល្ងាចនេះអ្នកបរិភោគត្រង់ពាក់កណ្តាលផ្លូវ លូកយកសតូវមុខជាពស់ចឹកអ្នកស្លាប់ បើហួសទៅដលផ្ទះប្រពន្ធអ្នកលូកយកឥវ៉ាន់ក្នុងការុងបស់នឹងចឹកស្លាប់ ពាក្យដែលទេវតាពោលព្រោះសំដៅហេតុហ្នឹងឯង ដូច្នេះអ្នកត្រូវដាក់ការុងត្រង់កណ្តាលបរិស័ទ ស្រាយមាត់រួចយកឈើគោះ មុខជាពោះលូនចេញ ។

ព្រាហ្មណ៍ធ្វើតាម ពស់ក៏លូនចេញ មែនដកពពារធ្វើសំឡេងសុសុ ។ កាលនោះមានហ្មពស់ម្នាក់យកពស់ទៅលែងចោលក្នុងព្រៃ ។ ពួកមនុស្សទាំងឡាយបានឃើញហេតុអស្ចារ្យដូច្នោះ និយាយគ្នាថា ព្រះពោធិសត្វនេះទាយដូចព្រះសព្វញ្ញូពុទ្ធ ទើបនាំគ្នាលើកឡើងនូវសែននៃទង់ជ័យផង ទះដៃផង ស្រែកឲ្យសាធុការពរផង ។

គ្រានោះភ្លៀងរតនៈ ៧ ប្រការបង្អុរបូជាព្រះពោធិសត្វ ។ ឯព្រាហ្មណ៍ ក៏យកកហាណៈដែលខ្លួនបានបូជាព្រះពោធិសត្វៗ មិនព្រមទទួលយកសោះ បែរជាបង្គាប់ឲ្យជនឲ្យ ៣០០ កហាបណៈទៅព្រាហ្មណ៍ទៀត ដើម្បីបង្រ្គប់ ១០០០ កហាបណៈហើយសួរថា នែព្រាហ្មណ៍អ្នកណាប្រើអោយដើរសុំគេយ៉ាងនេះ ? ព្រាហ្មណ៍ឆ្លើយថាបពិត្របណ្ឌិតប្រពន្ធប្រើ ។ ប្រពន្ធចាស់ឬក្មេង? បពិត្របណ្ឌិតនៅក្មេង ។

ព្រះពោធិសត្វពោលទៀតថា បើដូច្នោះប្រពន្ធអ្នកធ្វើមិច្ឆាចារជាមួយនឹងព្រាហ្មណ៍ដទៃទៀតហើយ បានជាវាប្រើអោយអ្នកដើរសុំទានគេ បើអ្នកយកកហាបណៈទៅដល់ផ្ទះ មុខជាវាយកទៅឲ្យសាហាយ អ្នកត្រូវលាក់ទុកត្រង់ទីណាមួយសិន សឹមចូលទៅតែខ្លួនទទេចុះ ព្រាហ្មណ៍បានទៅដល់ស្រុករបស់ខ្លួនហើយ ក៏លាក់ទុកកហាបណៈទាំងនោះត្រង់មាត់ទ្វាស្រុក ទើបស្រែកហៅប្រពន្ធថានែប្អូន នែប្អូន ។ ពេលនោះនាងព្រាហ្មណីកំពុងចរចាលែងជាមួយសាហាយ បានឮពាក្យព្រាហ្មណ៍ស្រែកហៅក្តែងៗ ក៏ពន្លត់ចង្កៀងបើកទ្វាបន្តិចម្តងៗ កាលបើឃើញព្រាហ្មណ៍ចូលផុតហើយ វាដឹកដៃសាហាយឲ្យទៅពួនត្រង់
សន្ទះទ្វារ ទើបសួរទៅព្រាហ្មណ៍ថា អ្នកបានប្រាក់ប៉ុន្មាន? ព្រាហ្មណ៍ប្រាប់ថាបាន ១០០០ កហាបណៈ តែអញដម្កល់ទុកត្រង់ទ្វារស្រុក មិនបានយកមកទេ ។

នាងព្រាហ្មណីទៅប្រាប់សាហាយៗ ទៅយកទាល់តែអស់ ។ លុះព្រឹកឡើងព្រាហ្មណ៍ទៅយកកហាបណៈមិនឃើញសោះ ទើបទៅប្រាប់ដល់ព្រះពោធិសត្វម្តងទៀត ព្រះពោធិសត្វជ្រាបហេតុនោះសព្វគ្រប់ ក៏ឲ្យស្បៀងគ្រប់គ្រាន់ ៧ ថ្ងៃដល់ព្រាហ្មណ៍ ហើយប្រាប់ឧបាយថា អ្នកត្រូវអញ្ជើញព្រាហ្មណ៍ ១៤ នាក់គឺ ៧ នាក់ ជាជិតុខាងអ្នក ៧ នាក់ទៀតជាជិតុខាងប្រពន្ធ ឲ្យបរិភោគតាំងពីថ្ងៃស្អែកទៅ ក្នុងមួយថ្ងៃៗ អ្នកត្រូវបន្ថយម្នាក់ៗ រៀងរាល់ថ្ងៃ លុះដល់ថ្ងៃទី ៧ អញ្ជើញតែពីរនាក់ គឺម្នាក់ខាងអ្នក និងម្នាក់ទៀតខាងប្រពន្ធ បណ្តាព្រាហ្មណ៍ទាំងអស់នោះ ព្រាហ្មណ៍ណាត្រូវជាជិតុនប្រពន្ធអ្នក មកគ្រប់ទាំង៧ថ្ងៃពុំដែលលុះខាន អ្នកត្រូវប្រាប់ដល់ខ្ញុំ ។

ព្រាហ្មណ៍ធ្វើដូច្នោះឃើញមែន ទើបទៅប្រាប់ដល់ព្រះពោធិសត្វៗ ឲ្យបុរសទាំងឡាយទៅចាប់ព្រាហ្មណ៍ចោរនោះមក ហៅសួរថា អ្នកយកប្រាក់ ១០០០ កហាបណៈរបស់
ព្រាហ្មណ៍នេះអំពីគល់ឈើនោះឬទេ ? ព្រាហ្មណ៍ចោរឆ្លើយថា បពិត្របណ្ឌិតខ្ញុំឥតយកទេ ។ ព្រះពោធិសត្វប្រាប់ថាខ្ញុំហ្នឹងហើយឈ្មោះសេនកបណ្ឌិត អ្នកស្គាល់ទេឬ ? ព្រាហ្មណ៍ចោរឮឈ្មោះភ្លាម ភិតភ័យជាខ្លាំង ទើបឆ្លើយប្រាប់ត្រង់ថាខ្ញុំយកមែន ឥឡូវនេះទុកត្រង់កន្លែងនោះ ។

ព្រះពោធិសត្វ ប្រើបុរសទាំងឡាយនាំព្រាហ្មណ៍ចោរទៅធ្វើអជ្ញារបស់ស្តេច ហើយឲ្យនិរទេសចេញពីនគរទៀត ទើបឲ្យប្រាក់ ១០០០ កហាបណៈជាមួយនឹងយសដ៏ធំដល់ព្រាហ្មណ៍ចាស់ ហើយឲ្យនៅក្នុងសំណាក់របស់ព្រះអង្គទាំងពីរនាក់ប្តី ប្រពន្ធដរាបដល់អស់អាយុ ។

( ព្រះមហា ប៉ុល. សៅ )

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅប្រជុំនិទានជាតក
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

បុ​រស​ចាស់​មាន​ប្រ​ពន្ធ​ក្រ​មុំ ដូច​បាន​ដុំ​ភ្លើង

បុរសចាស់មានប្រពន្ធក្រមុំ ដូចបានដុំភ្លើង