បណ្ឌិតពិចារណាឃើញកាយនេះ យ៉ាងនេះ

កាយរបស់ខ្លួននេះគឺអ្វី កាលបុថុជ្ជនមិនដឹងកាយរបស់ខ្លួននោះ តាមសេចក្តីពិត ការសម្គាល់(ខុស)គ្រប់យ៉ាងរមែងកើតឡើង ក្នុងកាយរបស់ខ្លួន កាយរបស់ខ្លួននេះ គួរខ្ពើមមានការបែកធ្លាយទៅជាធម្មតា ជាទីកើតឡើងនៃទុក្ខ មិនមានអ្នកដឹកនាំ។

បុគ្គលពាល កាលប្រកាន់កាយនោះ ដោយភាពជាសត្រូវ (ដល់សេចក្តីពិត) ឈ្មោះថា រមែងប្រកាន់ការសម្គាល់(ខុស) កាលបុថុជ្ជនពិចារណាឃើញកាយរបស់ខ្លួន ថាជារបស់ស្អាតនិងជាសុខ រមែងមានការសម្គាល់ខុសដោយអំណាចនៃតណ្ហា ដូចជាការសម្គាល់ខុសក្នុងភ្លើង របស់សត្វមមាចដូច្នោះ កាលបុថុជ្ជន ប្រកាន់និច្ចសញ្ញា ឃើញសម្បត្តិរបស់កាយនៃខ្លួននោះ គេរមែងមានការសម្គាល់ខុសដោយអំណាចមានៈ ដូចសុខនឃើញលាមក ហើយកើតសុភសញ្ញាក្នុងលាមក ដូច្នោះកាលបុថុជ្ជនពិចារណាឃើញកាយរបស់ខ្លួននោះថា ជាអត្តា នៅក្នុងអត្តា មិនយល់តាមសេចក្តីពិតរមែងមានការសម្គាល់ខុសដោយទិដ្ឋិ ដូចបុគ្គលសម្គាល់រូបក្នុងកញ្ចក់ដូច្នោះក៏ពាក្យថា កាលសម្គាល់នេះជាពាក្យល្អិត ជាគ្រឿងចងរបស់មារ ធូរប៉ុន្តែស្រាយបានដោយលំបាក ព្រោះជាគ្រឿងដែលចងបុថុជ្ជនទុក បុថុជ្ជន សូម្បីព្យាយាមរើបម្រះដោយវិធីផ្សេងៗ ច្រើនយ៉ាងក៏មិនកន្លងផុតកាយរបស់ខ្លួនទៅបាន រមែងត្រូវកាយរបស់ខ្លួននោះចងរឹតទុកយ៉ាងណែន ដូចសុខនដែលត្រូវចងទុកជាប់នឹងបង្គោលដែលគេបោះទុកយ៉ាងល្អ បុគ្គលដ៏សេសរមែង ស្រវឹងវិលវល់នៅក្នុងកាយរបស់ខ្លួន រមែងក្តៅក្រហាយជានិច្ច ដោយជាតិ ជរា និងទុក្ខ មានរោគជាដើម ដូចត្រីជាប់សន្ទូចដូច្នោះ ទើបយើងសូមពោលនឹងអ្នកដ៏ចម្រើនទំាងឡាយថា អ្នកទាំងឡាយពិចារណាកាយរបស់ខ្លួន ដែលល្អស្អាត ឲ្យឃើញថា មិនគួរពេញចិត្ត មិនស្អាត មានការបែកធ្លាយទៅ (ជាធម្មតា) និងមិនមែនជាអត្តា ព្រោះកាយរបស់ខ្លួននោះមានសភាពយ៉ាងនេះ បណ្ឌិតពិចារណាឃើញកាយនេះ យ៉ាងនេះហើយលះបង់សេចក្តីសម្គាល់ខុសទាំងអស់ ចេញបានរមែង រលាស់ផុតចាកទុក្ខទាំងពួង ដូច្នេះ។

អានសៀវភៅ
ដកស្រង់ចេញពី អដ្ឋកថា មូលបរិយាយសូត្រ ទំព័រ១១៣

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)